Kristileg smárit handa Íslendingum - 02.01.1867, Síða 5

er stærst, þá cr lians lijúlp nálægust; þegar hans tírai
er kominn, sá tími, sem speki lians og gæzka sér
lientugastan, þá útréttir hann sína hjálparhönd, þá léttir
liann af oss krossinum og snýr vorri hryggð í fögnuð.
4. Opinberun guðs hulda ráðs.
Minnstu þessara Jesú orða hjá Jóh. 1B, 7: »Nú
skilur þú ekki það sem eg gjöri, en seinna nnintu
skilja það«. Einhvern tíma upp rennur sá hinn dýrð-
legi og blessaði dagur, þegar það verður allt opinbert,
sem nú er hulið, þegar það sést til fulls, að allt er
sprottið af óendanlegri speki og gæzku. Uér í lífi sjá-
um vér allt í þoku og ráðgátu; vér skynjum ekki guðs
vegi og oss skjátlast einatt í skoðun vorri. En bráð-
um nnin guðs leyndarráð opinberast. Vertu því hug-
hraust og vonglöð trúaða sál. l’ér finnast vegir hins
liimneska föður vera óskiljanlegir, og þú þykist enga
skímu sjá gegnum hin dymmu ský; en hráðum upp-
rennur sá dagur, sem gjörir allt skært og dýrðlegt.
Haltu þessu trúartrausti litla stund. llér ú jörðu trúir
barnið öllu því, sem faðirinn segir því, og þegar það
eldist skilur það margt, sem því áður var óskiljanlegt.
tetta líf er barnæska tilveru þinnar; eilifðin er sálar-
innar óendanlegi fullorðins aldur. Þar verður allt op-
inberað og þar hverfur allt myrkur í hinu eilífa dýrð-
arljósi. Oss hættir við að gleyma þvi, að vér erum
börn og að brjóla heilann um það, sem skilningi vor-
um er ofvaxið. Vér lálum oss ekki lynda að vita, að
það er vilji vors himneska föður, heldur reynum til
með ofdirfsku að komast fyrir, hvernig og hvers vegna
það sé þannig. En sé það rangt að leggja dóm á
manna verk, meðan þau eru hálfgerð, og áður en þau
eru albúin, hve miklu rangara er það þá, að vilja