Kristileg smárit handa Íslendingum - 02.01.1867, Blaðsíða 7

Leitastu við að helga líf þitt honum til dvrðar, sem
þakklætisfórn fyrir hans óverðskulduðu náð? Þú ert,
eftilvill, óhæfdegur til að bera ávöxt í heimsins augum.
Ástandi þínu og lífstöðu þinni er, ef til vill, þannig
varið, að það getur ekki borið mikið á framkvæmdum
þínum í guðs þjónustu. En þetta skiptir engu. Drott-
inn metur opt mest þá ávexti, sem mennirnir sjá ekki,
heldur spretta og þróast í leyni, í liógværð og stillingu,
þolinmæði, blíðlyndi og auðmýkt; hann metur það mest,
að þú geflr þig á hans vald, látir þér stjórna af hon-
um, hvort sem hann leiðirþig, og segir af hjarta: »ekki
minn, heldur verði þinn vilji». Mannelska, ósérplægni,
umburðarlyndi og sáttgirni eru þeir ávextir, sem þinn
himneski faðir heflr velþóknun á og sem hann vegsam-
ast með. Nú yfir stendur, ef til vill, reynslutími þinn;
þér er varpað á sóttarsængina, þú ert sviptur ástvini
þínum, eða stynur undir einhverjum krossins þunga.
Einnig í þessu getur þú vegsamað guð þinn, því aldrei
geta guðs börn vegsamað betur sinn himneska föður
hér í lífi, en þegar þau í þrautum og þjáningum, í trú
og elsku segja: »verði þinn vilji». Hugsaðu um endir
þjáninganna, um þá dýrðlegu kórónu, sem þér er geymd,
ef þú reýnist trúr til dauðans. Beygðu þig undir guðs
vilja, og treystu því af öllu hjarta, að hans vilji er ein-
tóm speki og náð, að hann er eins miskunnsamur, þeg-
ar hann burt tekur, eins og þegar hann gefur, eins við-
kvæmur faðir þegar hann slær eins og þegar hann græð-
ir. Englar guðs á himnum hafa enga æðri gleði en þá
að vegsama guð ; hvílk sæla er það þannig að geta kom-
izt í samfélag við andana í öðrum heimi, eða þó öllu
heldur að komast í samfélag við sjálfan frelsarann og