Sæmundur Fróði - 01.05.1874, Blaðsíða 12

76
komi af því, að garðarnir sjeu svo votlendir. En ef lokræsi,
nógu djúp, væru alstaðar undir gðrðunum, mundu þau veita
vatninu burtu, svo að garðarnir frysu eigi svo djúpt niður, og
þiðnuðu því fyr upp á vorin, svo að munað gæti jafnvel 2 eða
3 vikum. Sem dæmi þess, hver áhrif áburðarleysið geti haft
á garðræktina, segist hann í fyrra-sumar hafa komið á einn
bæ, þar sem garður einn hafi verið, er bóndinn hafi sáð í
fyrir nokkrum árum; en svo hafi frjóleikur garðsins minnkað
svo srnátt og smátt, að ekkert geti fremur í honum vaxið.
Garður þessi segir hann að staðið hafi ,á sljettum bakka, en
undau bakkanum hafi runnið heitur hver. Jörðin í garðin-
um hafi sendin verið og vel fallin til kartöpluræktar; en vegna
þess, að nokkur ár voru liðin, frá því síðast var sáð í hann, þá
var hann allur vaxin grasi, og innan um uxu kartðptur hjer og
hvar, því að kartöplum hafði verið sáð í hann síðast. Sökum
hitans í jörðunni hjeldust þær þarna lifandi ár eptir ár, og
þá sje auðsjeð, að nógu snemma megi sá í hann að vorinu
til. Hann kveðst hafa furðað sig á því, að hjer yxi eigi vel,
með því að jörðin væri bæði þurr, sendin, og hefði nógan
hita í sjer; en við nákvæmari eptirgrennslun fjekk hann að vita,
að garðurinn hafði engan áburð fengið í mörg ár, og því óx
ekkert í honum. Ef garðarnir væru vel undirbúnir og hirtir
á slíkum stöðum, mætti þar rækta margs konar matjurtir, sem
gætu eigi vaxið annarstaðar á landinu. Hann segist vera sann-
færður um, að ef landsbúar hefðu meiri kunnáttu í garðarækt
og meiri framkvæmd, en enn þá sje almenn, þá notuðu þeir
betur hveri þá alla, sem hjer eru, á ýmsan hátt.
Hann ætlar, að rófur, sem sjeu lausar í sjer og vatns-
miklar, vaxi hjer bezt og eigi bezt við veðurlag vort, og þess
vegna geti íúrmps-rófur heppnazt hjer vel, og með því, að oss
ríði svo mjög á, að afia sem mests fóðurs, gæti með tímanum
ræktun túrnips orðið oss að miklum notum'. (Framh. sfðar|.
1) í „Svari npp á spnrningu húss- og bústjúruarfclags suánramtsins:
Hveruig geta afleibingar fjárkláíiafaraldursius hjer í suburamtinu orbifc sem
skabminnstar fyrir almenning“. Reykjavík 1858, hef jeg bent á þetta atribi,
ab bændur ættn ab leggja meiri stnnd á garbrækt, en þeir gjöra, og sj'nt