Alþýðublaðið - 30.03.1960, Side 8

iiiiimiiiiiiiiimiiiiiHiiiiiiiiiimiiiiiimiiimmiiimimiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiii!iiimimiiiiitimiiiimii!i
immmmmmmmmmmmmmmmmimimmmmmmmmmmmmmmii
SJÓNVARPIÐ hefur kom
ið í veg fyrir hundruð hjóna
skilnaða í Frakklandi að á-
liti frönsku skáldkonunnar
Christine Rochefort.
Rochefort segir, að eftir
nokkurra ára hjónaband
hljóti hjónin að vera búin
að fá meir en nóg af því að
hanga hvort yfir öðru, þar
eð enginn maður eða kona
irmiuiiinmiiiiiEmmimmiiimiiiHiimiiiimmimiiimmiiiimiiimiimmmimimiiiH'UHmiumm’
Af hverju heldurðu, að hann vilji þetta ekki?
Ég setti þó tvö egg í það og . . .
séu svo skemmtileg, að unnt
sé að una með honum eða
henni daginn út og daginn
inn — ár eftir ár.
Hjónin leiti þá til skemmt
ana utan heimilisins, en það
leiðj til þess, að brátt fari
allt í bál og brand í hjóna-
bandinu.
Sjónvarpið bjargar þessu
við ,segir Rochefort, þangað
sækja hjónin skemrntun, •—
án þess að fara út af heim-
ilinu.
Christine Rochefort er ein
sjö rithöfunda, sem vinna
að því að skrifa kvikmynda-
handrit, sem fjalla á um ást-
ir franskra kvenna, og á það
að vera byggt á skoðana-
könnunum og rannsóknum.
Samkvæmt þessum rann-
sóknum er niðurstaðan sú,
að franskar konur eru sí-
fellt að færast nær jörðinni
í þessum málum, þær trúa
fáar á hina einu og sönnu
ást, — en æskja flestar ör-
yggis framar öllu öðru í
hjónabandinu.
EF þetta væri nú aðeins raunveruleiki, Krústjov og Eis-
enhower brcsa hvor tii annars eins og gamlir bekkjarbræð-
ur. — En því miður eru þetta aðeins andlit þeirra, sem
búin hafa verið til úr pappa og nú eru þau líklega löngu
orðin að ösku og ryki. Þau voru til gleði og gamans á kjöt-
kveðjuhátíð, sem haldin var einhvers staðar í Suðurlönd-
um. En hátíðin sú er liðin, fastan í algleymingi og Krústjov
og Eisenhower hættir að brosa hvor til annars.
☆
Þeir vifru
H ■
☆
EF þú vilt komast að raun
um, hvernig stúlkan þín
verður við þig þegar út í
hjónabandið er komið, þá
'Skaltu bara taka eftir því
hvernig hún talar við litla
bróður sinn. —
— Sam Levenson.
☆

kvarfa yfir
mafnum!
Grátið ekki nýjum
tárum yfir gömlum
sorgum.
Eurípídes
— Settirðu köttinn
Emil?
niður,
EIGINMENN ættu. að
hugsa sig um tvisvaf, áður
en þeir kvarta yfir mat konu
sinnar. Það hefur nefnilega
margsinnis komið á daginn,
að konur taka slíkar um-
kvartanir mjög nærri sér og
geta jafnvel gripið til ör-
þrifaráða út af þessu.
Nýjasta dæmið er konan
í Indlandi, sem um daginn
bar hádegisverðinn fyrir
manninn sinn eins og hún
hafði gert þau síðastliðin,:10
ár, sem þau höfðu verið í
■hjónabandi. Eins og þessi
sömu síðastliðin 10 ár kvart
aði hann yfir matnum.
Konan varð svo harm-
þrungin yfir þessu, að hún
tók sig til, þegar maðurinn
var sofnaður eftir matinn,
hellti olíu yfir fötin sín, —
kveikti í, hljóp síðan til
mannsins síns og faðmaði
hann að sér. Hann vaknaði
við þessi ELDHEITU faðm-
lög, hrópaði á hjálp, en er
nágrannarnir komu á vett-
vang, var það þegar um sein
an, hjónin voru bæði skað-
brennd og létuzt skömmu
síðar.
Fosc
— Ó, setztu nú niður og
gleymdu því augnablik, að
þu ert Iæknir . ..
^ TÖFLUR og lyf geta
verið ágæt, en það er
ekkert, sem getur fengið
mann eins fljótt upp úr rúm
inu, í fötin og til vinnunnar
eins og þegar átta ára sonur
hans býðst til að lesa upp-
hátt fyrir pabba sinn.
FRÁ RÓM
f þrjú hundruc
ÞAÐ er tvennt mikils
virði hér í heimi. Fyrst
er að ná takmarkj því, sem
maður hefur sett sér, — svo
er að kunna að meta það,
sem fengið er. Aðeins þeir
gáfuðustu vita þetta síðara.
þorpi á Italíu, sei
Rostolena og er skí
Firenze, bjuggu t\
ar stúlkur, óaðski
EF einhver vill skenkja
mér hugsun, þegar ég
hef yfirgefið þennan lieims-
ins táradal og gleðja sálu
mína hinum megin, — þá
fyrirgefi hann einhverjum
aumum syndara og líti hýru
auga á einhverja snotra
stúlku.
F R A R Ó M . — Gina Lolldbrigida, sonur ihenn
ko, og maður hennar, Milko Skofic, hafa vakið m:
tal og þilaðaskrif á Ítalíu. vegna ákvörðuna.r þeirra
gerast kanadiskir borgarar, þau segjast gera það í j
gangi að skaffa syninum föðurland, en eiginmað
er júgcslavneskur flóttamaður og hefur enn ekki fi
aiískan borgariarétt. Blöðin gefa hins vegar í skvn, að ýmsar aðrar ástæ
legið til þessarar ákvörðunar hjónanna svo sém vænf-anliegur ski'lnaður þ1
þau vilji ilosna undan ítölsku sköttunum og margt f-leira.
Á leið til
Kanada
g 30. marz 1960 — Alþýðublaðið