Lögberg - 15.12.1927, Blaðsíða 2

Bls. 10.
LöCrBERG, FIMTUDAGINN
15. DESEMBER, 1927
Erindi umStrandakirkju
Flutt í útvarpið 14. sept. 1927, af
séra ólafi ólafssyni.
Allir íslendingar þekkja Strand-
arkirkju;; hún er efalaust alkunn-
asta kirkjan á öllu íslandi; því
valda áheitin. Nú á síÖari tímum
hefir allmikið veriö rætt og ritað
um kirkju þessa, um trúna á hana
og áheitin, sem henni árlega hlotn-
ast. Mig langar til að mega “leggja
orð í þann belg,’’ vona líka, aÖ mér
sé það frjálst, sem öðrum, þótt eg
sé að einhverju leyti einhverjum
öðrum ósamdóma, sem um þetta
efni hafa ritað á síðari tímum.
Mér hefir virst, sem stöku mað-
ur hafi nú á síðari misserum séð
ofsjónum yfir auðlegð þeirri, sem
Strandarkirkju safnast árlega í á-
heitum. Menn amast ekki viö á-
heitunum i sjálfu sér; en menn
vilja beina þeim í ýmsar aðrar átt-
ir.
Reynslan á nú eftir að sýna, hve
mikið mönnum verður ágengt í því
efni. Best gæti eg trúað, að
Strandarkirkja verði enn sem fyr
dálítið “þung í yöfunum,” ekki
siður en þegar hefir átt aö taka
hana upp og flytja hana af eyði-
sandinum á Strönd, þar sem hún er
búin að standa í margar aldir.
Mér þykir vænt um Strandar-
kirkju, hún var fyrsta kirkjan min
i prestskapnum, fyrst af 10, sem
eg hefi þjónað um æfina. Eg les
með einstakri ánægju allar áheita-
mennirnir finnum á hverri stundu j Strandarkirkju, hvaða trú er það
að umkringir okkur ávalt og alstað- i þá, sem á að stýra áheitunum á
ar, er yfir öllu, um alt og í öllu. | nýju stofnanirnar ? Auðvitað er
Strandarkirkja er og hefir lengi! það þá sama hjátrúin, sem þar er
verið í meðvitund þjóðarinnar sem bak við lika.
helgur dómur; og á helga dóma
trúa menn í hjarta sinu, hvort sem
menn uppskera fyrir það lof eða
last; og eg bæti þvi við, að þessi
trú veitir ótölulegum fjölda manna
ólýsanlegan styrkleika í lífsbarátt-
unm.
Eigi að útrýma allri þessari trú
út úr hugskotum manna, þá verð-
ur skarð fyrir skildi í trúarvitund
og trúarlifi þjóðanna.
öll þekkjum við trúna á kross-
inn og krossmarkið. Var ekki
krossinn samt um eitt skeið Gyð-
ingum hneyksli og Grikkium
heimska? Samt hefir hinn siðaði
heimur þorað að trúa á helgi kross-
ins þrátt fyrir alt, og þorir það enn
þann dag í dag. Eg get heldur
ekki, frá minu sjónarmiði, hugsað
mér neinn óbrjálaðan mann, sem
gerir spott að þeirri móður, sem
með krossmarki signir yfir barnið
sitt um leið og hún leggur það i
vögguna; eg vildi, að þær gerðu
það allar. Og þó einhver gerði
spott að sliku, þá má öllum standa
það á. sama.
En er nú ekki alt þetta greinar á
sama trénu? Og er það nú nokk-
uð fráleitt, þótt hjá kristnum mönn
um, sem trúa á almætti, alkærleika
og alstaðar nálægð guðs, beinist
einhver trúargrein að guðshúsun-
um, og eins og festist við sum
gjafirnar til hennar, sem birtar eru þeirra í meðvitund manna?
í blöðunum, og eg óska einlægt, að Mér finst það ekki fyrir mitt
þær verði sem flestar og mestar, leyti.
og mér er gleðiefni, að sjá, að ekki Þar að auki sýnist mér, að sum-
eru allar hinar fornu disir dauðar ar nýjar trúarhugmyndir ,sem í nú-
að þvi er Strandarkirkju snertir. tiðinni er haldið að mönnum, séu 5
Hvað er nú um þessa áheitatrú engan máta aðgengilegri heldur en
að segja ? Er hún ný eða er hún gamla trúin í sambandi við Strand-
gömul ? Er hún sérkennileg fyrir arkirkju. Sé sú gamla trú fárán-
fáfróðan almúga hér á íslandi eða leg ' augum hins nýja tíma, þá er
er hún lika til hjá öðrum þjóðum ? sum úýja trúin ekki siður fáránleg
Þessi áheitatrú er að minsta kosti ' augum hins gamla; finst mér þá
eins gömul og sögur ná aftur í tim- að hér skilji kvittur við kvittan.
ana, og líklega eldri þó; liklega Trúin á Strandarkirkju er islenzk
komin austan úr Austurálfu, þar þjóðartrú: við ísfendingar eigum
sem menn ætla, að staðið hafi vagga hana út af fyrir okkur, og hún er
þess þjóðflokks, sem við erum af okkur ekki til neins vansa.
komnir, og þar sem flestar trúar- Eg veit, að það er satt, að svo
bragðahugmyndir vorar eiga sinn btur út stundum, sem það liggi líf-
uppruna. Bæði Suðurlanda- og 'ð á, að klæða okkur úr hverri ís-
Norðurlandaþjóðir höfðu sina á- lenzkri spjör, reita af okkur hverja
heitatrú; íslendingar kannast að íslenzka fjöður, koma öllu svo fyr-
minsta kosti við Helga magra, sem ir, að af okkur hverfi allur islenzk-
trúði á Krist, en hét á Þór. | ur svipur, kenna okkur i sem flest-
Áheitatrúin er i eðli sínu ekki nm greinum ,að
annað en trú á ósýnilegt, máttugt dönsku;” en — mér finst, að öllu
vald, sem geti upp á einhvern máta se óhætt, þó við enn um stund eig-
látið óskum manna verða fram- um út af fyrir okkur þessa gömlu
gengt; og þessi trú hefir að öllum íslenzku trú, þjóðartrúna á vStrand-
likindum mönnum fylgt frá þvi að arkirkju. Htín fer i eðli sinu i
mennirnir andlega og likamlega engan bága við trúartilfinning okk-
hófust upp yfir dýrin. Áheitatrú- arfslendinga, og það er síður en
in er þvi að minu viti ævagömul sv°. að hún geri siðmenning okkar
kynfylgja mannanna; og hún er til nokkra minkun; það er yngra en
hjá öðrum þjóðum engu síður en bún sumt, sem meiri minkun er að
hjá okkur íslendingum, meira að * þjóðlifi voru, og þegja flestir um
segja þeim þjóðum, sem taldar eru >að og við því.
að vera komnar miklu lengra en við. Það er í minum aumim pu'Wn 0
fslendingar í mentun og margvis- stæða til að varpa neinu að þeim,
legum framförum; og hún er til sem hafa sérstaka trú á Strandar-
engu síður i mentuðu stéttunum en kirkju, fremur en að hinum, sem
hinum ómentuðu. Að öllu þessu hafa aðrar skoðanir í því efni og
'“yti álít eg, að við íslendingar mörgu öðru.
þurfum engan kinnroða að bera En hinar ýmsu nýju skoðanir nú-
fyrir áheitatrúna okkar; síður en timans eiga rétt á sér — og um það
svo- efast eg ekki—þá eiga hinar fomu
Af hverju heita menn nú sér-1 lika hinn sama rétt. Og vilji menn
staklega á Strandarkirkju ? I láta tala með hæfilegri virðingu um
Auðvitað af því, að menn hafa I nýjar skoðanir — og það er ekki
sérstaka trú á henni; og því verð-1 nema sanngjörn krafa, — þá geri
ur ekki neitað, að þessi trú á menn svo vel, að tala þá lika með
Srtandarkirkju, er studd og styrkt sömu virðingu um hinar gömlu; þá
á margra lund af marg-endurtekinni erum við allir sáttir. — Eg vil
og mjög gamalli reynslu; mér ligg-1 segja það i sarribandi við þetta mál
ur við að segja, að sumt sé nú á að eg hefi einlægt verið andstæður
tímum kallað vísindalega sannað, I öllum trúardeilum, hefi viljað vera
sem styðst við lítt styrkari rök en I fylgjandi trúar- og samvizkufrelsi,
foma trúin á Strandarkirkju. — I og virða sannfæringu annara
Eg fer ekki lengra út í það mál að I manna. —En—eg læt heldur engan
sinn'- taka frá mér mína sannfæringu;
En nú koma ýmsir menn og I réttinn, se meg hefi viljað öðram
segja, að þessi foma trú á Strand- gefa til að fylgja sinni sannfæringu,
arkirkju sé auðvitað ekkert annað hann heimta eg líka fyrir sjálfan
en gömul hjátrú og vitleysa. mig.
Eg er nú ekki svo auðmjúkur í Mér er það einlægt andstygð,
anda, að eg hneygi mig djúpt fyrir þegar eg heyri menn draga dár að
slíkum ummælum; hver fávitring- trúarskoðunum feðra sinna og
urinn getur kastað þeim fram; þau I mæðra, þó þær skoðanir hafi að
sanna alls ekki neitt. I einhverju leyti verið einfaldlegar,
Það eru líka til menn, jafnvel og falli nú ekki að öllu saman við
gáfaðir og lærðir, sem segja, að nútiðar háskólakenningar. — Þeir
trú okkar kristinna manna sé held- I góðu menn, sem þar láta ljós sín
ur ekki annað en hjátrú og hugar- skína, hafa heldur ekki höndlað
burður; en—ekki kemur okkur allan sannleikann, og kenningarnar,
kristnum mönnum samt í hug, að sem eru nýjar í dag, eru orðnar
renna frá trú okkar vegna þeirra gamlar á morgun.
ummæla. Sumir segja jafnvel, að Svona hefir það gengið, og svona
öll trúarbrögð séu ekki annað en mun það ganga; það er aldrei vert
hjátrú og leyfar gamallar heimsku að taka of djúpt i árinni. —
og vanþekkingar. — Mannkvnið Eg heyri nú á timum raddir,
leggur nú samt ekki meira upp úr I sem halda því all-fast að mönnum,
þessum ummælum en það, að það að þeir eigi að hætta að heita á
heldur einlægt áfram að hafa ein- Strandarkirkju, en—taka að heita
hverja trú, og mun halda þvi á-1 á aðrar stofnanir; nefna menn þar
fram, meðan það á annað borð er til ýmsar yngri stofnanir, sem allar
til. eiga góðan stuðning skilinn, svo
Hvað er þá trúin á Strandar- sem Stúdentagarðinn, Landsspital-
kirkju í eðli sinu? ann, Elliheimilið o. fl. Bera menn
Fyrir minni vitund er það mál það þá í vænginn, að Strandar-
svo, að trúin á Standarkirkju er kirkja sé svo rik, að hún þurfi ekki
ein grein, ein tegund trúarinnar á áheitanna við; og annað hitt, að á-
það hið dularfulla, ósýnilega og ó- heitin á hana spretti af hjátrú.
skiljanlega, og jafnframt líknandi Nú vil eg spyrja: Ef það er I þá, sem anda kunna einhverju
og bjargandi máttarvald, sem við | tóm heimskuleg hjátrú að heita á) köldu að Standarla'rkju, að trúnni
Um auðlegð Strandarkirkju er
það að segja, að alt fram til síð-
ustu tíma hefir hún ekki mátt rík
kallast. Siðast er hún var bygð,
kringum 1886, mun hún hafa átt
málægt ítveim þús>undum afgangs,
að lokinni byggingu. Nú er hún
orðin um 40 ára gömul og þarf að
líkindum bráðum að endurbyggj-
ast; en árlegar tekjur hennar era
afarlitlar. Annars mun enginn, er
á Strandarkirkju heitir, vera að
velta þvi fyrir sér, hvort sjóður
heonar er stór eða litill; menn heita
á hana af trú, og engu öðru; menn
heita á hana, af því að hún er helg-
ur dómur i meðvitund Islendinga.
jafnvel hvar sem þeir eru staddir á
hnettinum, af þvi að yfir henni er
geislabaugur eða liós. sem ekki er
vfir neinu öðru guðshúsi á íslandi.
ljós, sem skin inn til dala og út til
annesia. — Mér er engin launung
á, að eg óska að Strandarkirkja
verði rik í framtíðinni, helst svo
rík, að hún geti launað sinn eiginn
prest. — Sveitin er einangruð;
langir og leiðir eyðisandar, hraun
og fjall lykja um hana á allar hlið-
ar; en strönd hennar alla lemja öld-
ur Atlantshafsins, oft háreistar og
þungar undir brún ,að sjá, þótt
faldurinn sé hvitur. Nú er Strand
arkirkju þiónað frá Arnarbæli, og
er það ærið erfið þjónusta.
Eg sé nú ekkert þjóðarböl i þvi,
þótt ein kirkja á landinu yrði fyrir
áheit allra landsmanna svo efnuð
að hún gæti launað sæmilega prest-
inum sínum. Kirkjurnar hér á
landi era flestar bláfátækar; enda
líka öll útreisla þeirra sumra eftir
þvi, sumar likari hjöllum en guðs-
húsum. Að sjá ofsjónum yfir auð-
legð Strandarkirkju Jer ‘í minum
augum smásálarskapur og annað
ekki.
Þau yrðu ekki til ónýtis áheitin
á Strandarkirkju, ef þau auk ann-
ars yrðu til þess, að hið forna
Strandarprestakall risi upp aftur i
skjóli blessaðrar gömlu kirkjunnar
á Strönd, risi upp í nýjum blóma
og með andlegum og líkamlegum
gróðri á rústum fornrar frægðar
og höfðingskapar, sem þar ríkti á
Iiðnum öldum.
Um langa hríð hefir verið kol-
svartur sandur kringum Strandar-
tyggja upp á Nú heyri eg mér til ánægju,
að Strandarland sé til muna farið
að gróa upp aftur, einkum í nám-
unda við kirkjuna; Guð gefi því
orði sigur. Að þeim gróðri þarf
að hlúa með ráðum og dáðum; því
að þar mundi innan skamms end-
urskapast til nýs lífs og gróðurs
einn allra fegursti bletturinn á ís-
landi, liggjandi allur móti sól og
sumri.
£n — þegar Strandarland væri
alt orðið gróið upp aftur fyrir
sameinaða krafta náttúrunnar og
viturra og atorkusamra manna, og
gamla Strandarkirkja, endurbygð
og prýðileg gnæfði þar fram a nes-
inu, fyrir ofan Engilvik, yfir græna
balana og flatirnar a Strönd, stór-
höfðingjasetrinu foma, .— þá vildi
eg mega líta upp úr gröf minni!
“Nú er hann farinn að sjá of-
sjónir,” hugsa nú máske sumir af
ykkur.
Þetta er “Fata Morgana”, loft-
kastalar, enn sem komið er; það
er satt. — En — allar mestu fram-
farirnar í heiminum hafa byrjað
með því, að vera “Fata Morgana,
loftkastalar, hugsjónir. Það er
hlutverk okkar mannanna, oð toga
þessar hugsjónir niður á jörðina
það tekst vanalega á endanum, en
stundum þó þannig, að þeir, sem
fyrir þvi toerjast, eru af sumum
taldir að vera tæplega “með öllum
mjalla.”
Að því er Strandarkirkju snertir
þá örvænti eg einskis. Sé það satt,
sem listaskáldið góða sagði — og
hann talaði það i rauninni út úr
hjörtum allra íslendinga, — að
“hulinn verndarkraftur” hafi hlift
“hólmanum, þar sem Gunnar sneri
aftur,” þá vantreysti eg ekki þeim
hulda verndarkrafti, Wr va,rðveitt
hefir gamla guðshúsið á sandhóln-
um á Strönd, að skapa nýjan gróð-
ur, andlegan og líkamlegan, á öllu
svæðinu og i sveitinni kringum
Strandarkirkju.
Mér dettur í hug í sambandi við
>etta mál, saga úr lífi Jesú, sem
Markús segir frá í 14. kapitula.
Jesú var staddur í þorpinu Be-
>aniu í húsi Símonar líkþráa. —
Meðan hann var undir borðum, þá
kom kona með dýran smyrslabauk;
og hún helti smyrslunum yfir höf-
uð Jesú.
Stimum, sem viðstaddi vora,
gramdist þetta, atyrtu þeir konuna
og sögðu, að annað þarfara hefði
mátt gera við fé þetta.
Jesús tók svari konunnar og
sagði: "Látið hana í friði. Hvað
eruð þið að mæða hana.”
Nú vil eg í bróðemi segja við
og áheitunum á hana: “Viljið þið
ekki láta gömlu kirkjuna í friði!
Þess eru dæmin ,að hún hefir ekki
reynst lamb að leika við.” Nú mun
eg segja nokkrar smásögur úr æfi-
sögu Strandarkirkju.
Eg útskrifaðist af prestaskólan-
um sumarið 1880 og tók prests-
vígslu 22 ágúst s. á. Var eg svo
settur inn i Strandarkirkju 16. sd.
e. Trinitatis um haustið. Daginn
á undan var kirkjan tekin út og
prestssetrið i mínar hendur. Hafði
þá enginn prestur verið þar i full
10 ár eða frá dauða séra Lárasar
Hallgrímssonar Schevings, 9. febr.
1870, en prestakallinu verið þjón-
að þennan tíma af nágrannaprest-
um, ýmist frá Amarbæli eða frá
Stað í Grindavík.
Við úttektina kom í Ijós, að
kirkjan var mikið farin að fúna;
þurfti að leggja á hana nýtt þak og
ditta fleira að henni; var svo ráð
fyrir gert, að þessi endurbót á
kirkjunni færi fram á næsta vori.
Þá voru í Þorkelsgerði í Selvogi
gömul hjón, ólafur Jónsson og
Kristin Jónsdóttir, dóttir séra Jóns
Vestmanns, sem var prestur á
Vogsósum frá 1811 og til 1843,
hann fékk Kjalarnesþingin; andað-
ist hann i Móum á Kjalarnesi litlu
eftir 1850.
Skömmu eftir komu mina að
Vogsósum, kom eg að Þorkelsgerði
og til þessara gömlu hjóna, sem
bæði voru hinir mestu greindar og
skírleiksmenn..
Mér er sú heimsókn í mjög
fersku minni, þó liðin séu siðan
full 47 ár.
Gamla konan var steinblind og
sat á fótum sér uppi í rúmi og var
að prjóna. Hún var all-stór vexti
Ódýrt Kjöt! Ódýrt Kjöt!
FYRIR JÓLIN hjá
United Cattlemen’s
Meat Market
441 PORTAGE AVENUE
Gripakjöt.
pd.
Sirloin steik ............ 18c
T. Bone steik ............ 18c
Club steik ................ 15c
Round steik............ 15c
Sirloin Roast ...... 15c—18c
Porterhouse Roast ........ 18c
Rib Roast ............ .... 15c
Blade Roast .............. 12c
Round iShoulder Roast .... lOc
Chuck Roast ................ 8c
Kálfskjöt
Sirloin Roast og Veal 15—18c
Veal Steak .............. 18c
Veal Chops............... 18c
Shoulder of Veal......... lOc
Veal Stew ................ 8c
Svínakjöt.
T,o»-k Ohops .j.......... 25c
Pork Loin, whole......... 22c
Leg-s of Pork, whole..... 18c
T eg of Pork, cut ....... 20c
^houlder of Pork, whole 15c
^houlder of Pork, cut .... 17c
Hsmburger Steak, 9c Ib.
Three lbs for ......... 25c
Reef Sausage ............ 10c
Pure Pork Sausage ....... 20c
Creamery Butter.......... 43c
Dairy Butter ............ 33c
Lambakjót.
pd.
Legs of Lamb.... ........ 25c
Loins of Lamb........ .... 20c
Lamb Chops .............. 23c
Front Qarter of Lamb .... 15c
Kindakjöt.
Legs of Mutton........ 18c
Mutton Chops............. 18c
Loin of Mutton ........... 15c
Front Quarters of Mutton 13c
Mutton Flanks ............ I0c
Reykt Svínakjöt.
Side Bacon, Sliced .... 30c
Tvö pund fyrir ... 55c
Side Bacon, wh. or half.... 28c
Back Bacon, sliced .... 45c
Smoked Hams........... 25c
Hangikjöt.
Legs of Lamb...........25c
Loins of Lamb......... 22c
Front Qúarters of Lamb 17c
Alifuglar.
Turkeys............... 35c
Geese..................23c
Ducks..................28c
Chickens ................ 32c
Boiling Foul ............. 25c
Beef Dripping, 13c, 2 for 25c
Pure Lard ............... 18c
Lard ..................... 15c
Þetta er lægra verð, heldur en nokkurs staðar annars stað-
ar í borginni, og áreiðanlega alt ágætt kjöt.
Þeir, sem reyna það, vita. Ásbjörn Eggertson, Manager.
og þrekin ,með mikið hár, næstum
silfurhvítt, greitt niður á herðar, en
ekki lagt í fléttur, og með svartan
silkiklút hnýttan í gjörð utan um
hö'fuðið. Hún var mikilúðleg á
svipinn, en góðmannleg þó.
Þegar hún heyrði að eg kom inn
t baðstofuna—en hún var orðin
bæði gömul og fornfáleg,—þá seg-
Frh. á 11. bls.
|
Swift Canadian Co. I
t
?
T
f
f
f
f
óskar öllum sínum
viðskiftamönnum
morgu vmum og
GLEÐILEGRA JÓLA og FARSÆLS NÝARS

Þegar þér komið til kjötsalans,
þá biðjið um
Swift’s
Bacon
Meat
og þá getið þér reitt yður á að fá það skorið
hreinlega og samkvæmt ströngustu heilbrigð-
isreglum, og áreiðanlega það hezta.
Margir gestir koma til vor daglega og þeir
dást að þeim aðferðum, sem vér viðhöfum til
að halda öllu hreinu, eins og allra bezt getur
verið. Vér bjóðum hjartanlega öllum vorum
íslenzku vinum að koma og heimsækja oss.
Swiít Canadian Co,
Limited
WINNIPEG
f
f
f
f
♦;♦

TÖFRANDI ARINN
Yndislegur, sökum Kinna mörgu aukaþœginda
Logarnir af
Vér höfum mikið
um eru um megn.
birki eða kolum hrifa mann enn meira fái þeir að njóta sín í fallegu eldhólfi úr jámi.
úrval af eldhólfum fyrir setustofur, sem bæði eru falleg og seljast við verði, sem eng-
Folding Fire Screens of
heavy black wire, priced at
$4.50 and $7.25 each.
Coppered Wire Fire Srceens,
24x30 inches, $2.35.
Coppered Wire Fire Screens,
30x30 inches, $3.50.
Black Wire Fire Screens,
25x31 inches, $3.50.
Black Wire Fire Screens,
31x31 inhhes, $3.75.
Folding Fire Screens of all
b r a s s Artistic designs.
$11.75. $18.00. $20.00 and
$25.00.
Fireside Shields in antiiue
hamimer brass an bronze
finish, $7.50, $15.00 each.
Fire Sets, differént designs
and finish. $1.75, $5.00
$9.75, $12.00, $15.00,
$20.00, $35.00 and $40.00
set.
Fire Sets in art black and
black and brass finish,
$4.75 and $9.00.
Fenders in oxidized oopper,
polished and antiQue brass
finish, $5.00, $10.50, $13.00,
$21.00 and $27.00.
Antique Hammered Brass
Coal. Boxes, $10.50, $11.00
and $13.50 each.
Andirons in polished brass,
$13.00, $18.00 pair.
Fenders in antique hammer-
ed copper and brass, with
upholstered coal box seats.
$15.00, $3fi.OO and $46.00.
Fire Baskets, 20-inch, $4.20,
22-inch, $5.75.
Electric Fire Baskets, imita-
tion flickering coal effect.
22-inch, $46.00; 27-inch,
$49.00 each.
Electric Fire Grates, oxidz-
ed brass finish. Size 24%
inches by 30% inches.
$40.00.
Coal Cauldrons in art black
and brass finish, $1.75 and
$2.75 each.
Coal Hods in polished and
antiQue b r a sis, ‘ >$13.75,
$17.00 and $23.50.
Coal Hehnets in art black,
oxidized brass and copper
finish. $5.00, $6.00 and
$12.00 each.
Fireside Bellows antiquie
brass finish, $6.50 each.
Andirons, burnt antique,
brass finish, $5.00, $6.50
and $16.00 pair.
Stove Section,
Sixth Floor, Donald.
“THE HASTINGS” 5-TUBE
De Forest Crosley Radio Set, $138.00
Dásamleg hjómbrigði, ásamt öðrum óviðjafnanlegum kostum,
DE CROSLEY settin eru framúrskarandi heimilisprýði, skrautsmíðuð af hinu heims-
fræga McLagan félagi.
Hastings vélarnar eru framúrskarandi auðveldar viðureignar og má tempra hljóðmagn
þeirra eftir vild. Röddin heyrist skýrt og greinilega, hvort heldur er talað eða sungið
hátt eða lágt.
COMPLETE KIT FOR ABOVE SET, $37.00
4 UX-201A Radiotron 3 Minerva 4S-volt “B” 1 6-volt “A” battery.
tubes. batts. I Aerial Kit.
1 WX-25 Radiotron tube. 2 Minerva 4% “C” batts.
Verðið í Winnipeg og niðurborgunin innifelur í sér það, að koma vélum þessum í lag á
heimilum. Menn geta fengið sets með vægum afborgunarskilmálum.
Radio Section á Fjórða Lofti.
<*T. EATON C°„,TID
WINNIPEG CANADA