Lögberg - 16.02.1950, Blaðsíða 11

LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 16. FEBRÚAR, 1950.
1
11
STERKASTA VÍGI EVRÓPU
Framhald af bls. 9
Vestfirði, þar sem er syðri inn-
siglingin til Narvik. Þar við inn
siglinguna eru tvö stærstu vígin,
margar stórar fallbyssur og með
kölluð Svovlvær-vígi. Þar eru
þeim er hægt að hafa vald á öll-
um Vestfirði, alveg út í fjarðar-
kjaft að Bodö, sem er 60 mílur
í burtu.
Þó eru enn stærri og sterkari
vígin fyrir norðan Trondenes.
Þau eru tvö, og þeim er ætlað að
Velkomnir félagar og gestir á
þrítugasta og fyrsta ársþing
þjóðræknisfélags íslendinga í
Vesturheimi, 1950.
W. F. LANGRILL
Licensed, Embalmer
AMBULANCE SERVICE
HangriU’ð Jfunrral Hotne
345 EVELINE STREET SELKIRK, MAN.
Hugheilar ámaðaróskir til
Vestur-íslendinga
á þrítugasta og fyrsta
þjóðæknisþingi þeirra í
Winnipeg 20 febrúar 1950
★
Þökk fyrir drengileg við-
skipti á liðinni tið, og ósk,
um sameiginlega hagkvæmt
viðskiptasamband á kom-
andi árum.
★
BOOTH FISHERIES
Canadian Co. Ltd.
804 Trust & Loan Building
PHONE 922 101 WINNIPEG, MAN.
Heilhuga árnaðaróskir til
íslendinga á þrítugasta og fyrsta
t
þjóðræknisþingi þeirra í
Winnipeg, 1950.
Western Engraving Bureau Ltd.
A R T w ORK PHDTnr. RAPUC D u A T n r u r D * II ■ u /• e
D I H E C rTolí K PHOTOGRAPHS PHOTO ENCRAVINGS
Ressure m a t s STEREOS nichcued STEREOS
OFFSET PLATES MOULOED RUBBER PLATES
1375 Portage Avenue
Phonc 722-481
verja hina þrengri innsiglingu
til Narvik að norðan.
Þarna hafa nazistar bygt
miklu sterkara vígi heldur en
hið nafntogaða vígi, sem Hitler
lét byggja handa sér í Bayerns-
fjöllum. Svo var mikill viðbún-
aður þarna og svo leynt fóru
Þjóðverjar með framkvæmdir
sínar, að sá orðrómur barst um
endilangan Noreg, að Hitler væri
þarna að gera vígi handa sjálf-
um sér og ætlaði að setjast þar
að og verjast þaðan, eftir að
hann hefði tapað stríðinu á meg
inlandinu. Og margar af neðan-
jarðar hvelfingum þeim, sem þar
eru, eru útbúnar með svo mikl-
um þægindum, að hernaðarfróð-
ir menn halda að eitthvað sé til
í þessu.
LEIKAR fóru þó svo, að Þjóð-
verjar urðu að yfirgefa víggirð-
ingar þessar af skyndingu árið
1945. — Setuliðið, sem þarna var,
óttaðist árásir af hálfu banda-
manna og Rússa, og fyrirskipan-
ir þær, er það fékk frá herstjórn
inni í Þýzkalandi, voru svo rugl-
ingslegar og sitt á hvað, að það
hafði sig á brott og gaf sér ekki
tíma til þess að sprengja vígin
og eyðileggja fallbyssurnar og
skotfærabirgðirnar. Og þegar að
var komið var meira að segja alt
símakerfið innan þessara víg-
girðinga óskemt.
Fyrst í stað fanst Norðmönn-
um hálf gaman að því að hafa
erft þessi miklu mannvirki. Þeir
litu á þau sem sýnilegt tákn
þeirrar villimensku, er nú var
lokið, en settu þau ekki í sam-
band við framtíðarhorfurnar.
En svo vöknuðu þeir upp við
vondan draum. Rússneskt herlið
var á næstu grösum við þessar
miklu víggirðingar, og enginn
vissi hvað Rússar ætluðust fyrir.
Brezkir herforingjar, sem kómn-
ir voru til Noregs, fóru ekki dult
með það að sér stæði stuggur
af Rússum. Það var viðbúið að
þeir mundu ágirnast þau her-
gögn, sem Þjóðverjar höfðu
hlaupið frá í Noregi, fallbyssur,
skotfæri, skriðdreka, flugvélar,
herskip — og þá ekki sízt þetta
mikla vígi, sem var öflugra en
sjálft Gíbraltar-vígið.
Hermálaráðuneyti Breta skip-
aði svo fyrir að ekkert af þessu
mætti falla í hendur Rússum.
Og Norðmönnum var skipað að
eyðileggja alt, sem þeir hefðu
ekki þörf fyrir, og margt, sem
þeir þurftu á að halda. Og svo
voru fallbyssur brotnar og þús-
undum smálesta af skotfærum
sökt í sjó. Um 40% af hergögnun
um höfðu þeir eyðilagt, þegar
afturkippur kom í alt saman og
aftur var byrjað að færa í lag,
það sem skemt hafði verið. Fall-
byssurnar voru bæði af þýzkum
og frönskum uppruna, margar
þeirra úr hinni frægu Maginot-
línu Frakka. En þýzku og
frönsku verksmiðjurnar, sem
höfðu smíðað þessar fallbyssur,
voru nú í rústum. Þess vegna
var ekki hægt að fá neina vara-
hluta til þess að endurnýja það,
sem úr sér gekk. Það var því
safnað saman öllum hinum
skemdu fallbyssum til þess að
STYRK OO STÁLHRAUST
DVERG-RUNNA
JARÐARBER
Ávextir frá fyrsta ftrs frœi;
auöræktuð, sterk og varanleg;
þroskaat kgætlega fyrripart
sumars unz þau deyja af
frosti eru sérlega bragðgóö og
llkjast safarlkum, villijarC-
berjum; þau eru mjög íalleg
útlits, engu siöur en nytsöm,
og prí’Ba hvaða staB sem er,
pó þau séu smærri en aigeng
jarBarber, sein höfB eru aB
verzlunarvöru, eru þau þó
stærst sinnar tegundar og
skera sig úr, og skreyta garBa,
Vegna þess hve fræsýnlshorn
eru takmörkuB, er vissara aB
panta snemma, (Pakki 25d) (3
pakkar — 60c) púst frttt,
GRASMAÐKUR
Fáheyrt var það hér um sveit-
ir að grasmaðkur gjöreyddi
gróðri (1841) í Langadal, frá
Buðlungsnesi að Arnúlfsstaðaá,
svo skepnur flúðu á háfjöll, en
Hlíðarfjall varð frítt, en skaði
varð að þessu í Svartárdal og
Blöndudal mót vestri, og mjög
víða í Skagafirði, einkum í
Djúpadal. Maðkadyngjan færð-
ist yfir í þykkum röstum og varð
hvít jörð eftir hann, færðist að
túnum og þar mátti merja það
mesta með fótum eins og mola
röst á túni. Spratt þar fljótt
gras aftur af fitu hans? sem er
ljósefni. Ei fór hann í velgróið
tún, heldur jaðra og ræktarlitla
bletti. Tíminn var milli fardaga
og Jónsmessu. Á því maðkétna
svæði varð dáðlaust hey og hag-
ar til mjólkurnota. Lítið varð
vart við hann á hríslendinu.
(Brandstaðaannáll).
Lesb. Mbl.
nota þær síðar til viðhalds þeim,
er eftir voru, svo að vígin væri
til taks, ef eitthvað skyldi upp
koma.
TSONDENES-VIGIN eru með
öllu óskemd. Um skeið voru þau
notuð til hernaðarkenslu. Undir
liðsforingjar voru sendir þang-
að til þess að læra virkjagerð og
hernaðartækni. Og nú eru vígin
tilbúin til varnar á hvaða stund
sem er.
Norðmenn hafa ekki farið
neitt dult með þetta. Þeir vita
sem er, að ekki þýðir að reyna
að halda því leyndu fyrir Rúss-
um, að þessi vígi eru til. Þau
voru aðallega gerð af rússnesk-
um herföngum, og margir þeirra
eru komnir heim til Rússlands
aftur. Það þarf því ekki að efa
að Sovétstjórninni ér vel kunn-
ugt um vígin og hvernig þau
eru.
Ef stríð skellur á, gera menn
ráð fyrir að Rússar vaði yfir meg
inhluta Evrópu. Frakkland muni
falla, eigi vegna árásar utan frá,
heldur vegna innbyrðis sundur-
þykkju. En Vesturveldin ætla
sér þó að halda fótfestu á tveim-
ur stöðum — í Gíbraltar og í
Trondenes. Menn vita ekki hvað
Rússar ætlast fyrir, en giska á
að þeir muni fyrst og fremst
reyna að verða á undan Vestur-
veldunum að taka Norður-Nor-
eg. Þeir eiga þar hægt um vik,
því að þeir geta farið á landi.
Þeim er í lófa lagið að taka
Kirkenes, Vardö og Vadsö, því
að þar er engin vörn fyrir. Það
er jafnvel búist við að fyrsta
herhlaup þeirra verði suður á
Tromsö og jafnvel til Narvík.
Það yrði þeim til mikils gagns,
því að þá gætu hérskip banda-
manna ekki notað firðina í Norð-
ur-Noregi og gert þaðan loft-
árásir á Rússa, en það óttast þeir
einna mest. Það er Rússum í
hag að Þjóðverjar eyðilögðu
hafnarmannvirki á þessum slóð-
um og ekki hefir unnist tími til
að gera við þau. Á landamærum
Rússlands og Noregs hjá Elve-
nes hafa Norðmenn aðeins 10
hermenn. Og á öllu þessu stóra
svæði er aðeins ein herdeild til
varnar. Mótspyrnu er því ekki
að vænta fyr en við Trondenes.
(Úr Magazine Digest)
Lesbók Mbl.
VINARKVEÐJUR FRÁ . . .
Rumford Laundry
LAUNDERERS AND
DRY CLEANERS
•
Home St. and Wellington Ave.
WINNIPEG. MANITOBA PHONE 21 374
Velkomnir félagar og gestir á
þrítugasta og fyrsta ársþing
þjóðræknisfélags íslendinga í
Vesturheimi, 1950.
☆
BARBER SHOP
643 PORTAGE AVENUE. Phone 31 469
Stjórn og starfsfólk
Safeway búðanna...
býður erindreka, sem koma
M á hið þrítugasta og fyrsta
ársþing þjóðræknisfélags
íslendinga í Vesturheimi, vel-
komna til Winnipeg og væntir
að þeir njóti mikillar ánægju
M af heimsókninni.
Íiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^
SAFEWAY
CANADIAN SAFEWAY LIMITED