Kirkjublaðið - 01.05.1892, Page 8

88
ur tortrygg við. Landar í Ameríku standa vel að vígi
til að veita hinum andlegu heimslífsstraumum til vor.
»Kirkjublaðið* getur máske hvatt hjeraðsfundina til
framtakssemi með því að birta útdrætti af gjörðum þeirra,
þegar þeir hreyfa einhverju sem i framfaraáttina miðar.
Hinir, er eigi væri getið, mundu þá eigi vilja vera lengi
eptirbátar. En ágrip af öllum hjeraðsfundagjörðum yrði
svo litlu blaði ofvaxið.
Þegar hjeraðsfundirnir almennt eru farnir að rækja
köllun sína með meira lífi og ósjerplægni (svo sem um
aldamótin?) mætti fara að koma á fjórðungsþingum með
prestum, og kosnum leikmönnum úr hverju hjeraði jafn-
mörgum og prestunum að m. k., t. d. 4 árin sitt í hverj-
um fjórðungi, og 5. árið kirkjuþingi fyrir allt landið með
kosnum presti og leikmanni, einum eða fleirum, úr hverju
hjeraði. Þetta »kirkjuþing Tslands« velur sjer forseta og
varaforseta úr flokki presta til næstu 5 ára. Forseti hins
islenzka kirkjufjelags, ætti þá að hafa sömu stöðu í kirkju-
fjel. sem biskup nú hefir i þjóðkirkjunni. Yrði ætlunar-
verk hans að kalla saman kirkjuþingin árlega og »setja«
þau, vígja presta o. s. frv.
Þessi eða þvílík skipun á kirkiustjórninni hugsa jeg
mjer að verði komin hjer á að 20 til 30 árum liðnum,
og kirkjan þá orðin laus við öll afskipti ríkisins. Þvi
fyr, því betur. En allt er svo seinfært hjer. Verði þetta,
hefir áreiðanlega margt annað skipzt um til batnaðar i
kirkju- og trúarlífinu, frá þvi sem nú er. — Er þetta ó-
sanngjörn »fyrirsetning«?
Taki leikmenn þátt í störfnm kirkjuþinganna jafnt
prestum, leiðast hin hollu áhrif frá þeim fljótar og betur
til alþýðunnar, og fulltrúakosningarnar glæða áhugann
og örfa hluttöku almennings i kirkjumálum landsins.
Reykjakoti á allra heilagra messu 1891.
BJÖBN BJARNARÍSON.
Bænarvers um góða dauba-stund.
Til þín Guö er bónin blíð
bið jeg þig af beitri lund:
Lát mig hólpinn lífs um tíð,
lika á minni dauða-stund.