Kirkjublaðið - 01.05.1892, Qupperneq 10

90
svo mikill, að menn geti vænt eptir endurskoðun á þýð-
ingu biflíunnar; því það er mesta þörf á henni. Það er
einnig vonandi, að stjórn biflíufjelagsins láti ekki lengi
dragast úr þessu að láta byrja á þessari endurskoðun.
Það mundi koma sjer vel, að hin endurskoðaða út-
gáfa kæmi út í litlu formi með smáu en skýru letri, og
samanburðarinnvitnunum á spássíunum, sem ekki þyrfti
að stækka bókina. Kæmi þessi vasa-útgáfa út í fleiri
bindum, mætti byrja á henni, þegar búið væri að endur-
skoða eitt bindi, og halda svo áfram að gefa út hvert
bindi jafnóðum og búið væri að endurskoða það.
Þó ekki verði við því að búast, að með þessu verði
bætt til fulls úr þeim missi, sem mikið er kvartað yflr,
að menn iðki svo lítið iestur heil. ritn., og sje því svo
ókunnugir innihaldi hennar, þá er líklegt að þessi vasa-
útgáfa gjörði talsvert gagn í þá átt. Bókin yrði hand-
hægari og hentugri að hafa með sjer á ferðum, og sam-
anburðarstaðirnir mundu verða kærkomnir mörgum, sem
hafa áhuga og löngun til að kynna sjer sem bezt og skilja
innihaldið; svo yrði þess konar útgáfa hentugri en önnur
stærri við biflíulestur með ungmennum í kirkjum og skól-
um, og margur mundi velja hana til afmælis- og ferm-
ingargjafa. Þess konar vasaútgáfur eru mjög í afhaldi
hjá öðrum þjóðum, og mundu einnig vonandi verða það
hjer á meðal vor.
Á Pálsmessu 1892.
J. Outtorm88on.
„Um barnauppfræðinguna í kristindóminum“.
Skólamaðurinn, sem á brjefkaflann í 4. nr. Kbl. f. á., heíir nú
fengið ofanigjöfina fyrir bersögli sína. Mjer þykir nú alveg óþarfi,
að vjer skólamenn látum hann standa einn uppi síns liðs. Orð
hans eru sönn, enda þótt þau nái eigi tii allra. Orð andmælenda
hans ná heldur eigi til allra.
En það er tvennt samt, sem jeg finn aö skólam. Annaö er
það, að hann segir éigi til sín', og hitt er það, að hann tilfærir
ekkert af hinum «mörgu dæmum>, er hann segist þekkja.
Hver sá, sem ætlar sjer að lagfæra þaö, sem allur þorri manna
1) Brjefkafli skólam. var tekinn að honum fornspurðum.
Ititatj.