Kirkjublaðið - 01.09.1893, Blaðsíða 4
að vínna á verksmiðjunum alla daga, til þess að haía
oí'an af fyrir sjer. Þessi börn sömdu sjer allskonar ósið-
semi, áfiog og illt orðbragð á götunum. Auk þeirra voru
líka önnur börn, sem rúmhelgu dagana unnu í verksmiðj-
nnum, en áttu frí á sunnudögum og helgum dögum, og
þegar öllum sló saman á götunum á helgum dögum, má
geta því nærri, hvernig ágangurinn hafi verið í fátæku
hlutum borgarinnar. Raikes og fleiri góðir menn sáu að
eitthvað varð hjer til bragðs að taka, því hvaða framtíð
áttu þessi hálfviltu götubörn, sem enginn hirti um, fyrir
höndum, er þau eltust! Hann ráðfærði sig um þetta við
vini sína, hann skrifaði um það í blaði því, er hann sjálf-
ur gaf út. En menn gátu eigi orðið á eitt sáttir um, hver
ráð væru heppilegust. llaikes fyrir sitt leyti var óbifan-
lega sannfærður um, að bezta ráðið, tii þess að bæta úr
þessum vandræðum, væri það, að uppfræða börnin og
koma þeim undir kristileg áhrif. Og Raikes leit rjettum
augum á málefnið.
Arið 1780 byrjaði Raikes að safna þessum hálfheiðna
barnaskríi saman á sunnudögunum, tala við þau um ýms
kristiieg efni og einkaniega að segja þeim ýms atriði úr
æfísögu frelsarans, til þess með því að vekja ást til frels-
arans í hjörtum þeirra. Það urðu brátt ýmsir til þess að
styðja Raikes, einkum prestur einn að nafni Tómas Stock,
sem ekki að eins tók á síg helming alls kostnaðarins við
skólana, heldur og hina andlegu yfirumsjón. Þeir tóku
sjer ýmsa aðstoðarmenn, einkum kvennfóik, (og hafa
allajafnan síðan kvennmenn verið bezta stoð skólanna),
sem þeir settu yfir smádeildir hjer og hvar í götunum,
þar sem þeir höfðu fengið sjer húsnæði. Þráfaldlega voru
börnin svo illa að sjer, að þau ekki einu sinni kunnu
Faðir vor, og þorri þeirra var ólæs. En ávextir þessa
lofsverða fyrirtækis komu fl.jótt í ljós, því að þrem árum
liðnum var Gfloucester orðinn allur annar bær en áður,
svo miklum stakkaskiptum hafði götulífið tekið þar, eink-
anlega á helgum dögum. Starfsemi þessi breiddist óðum
út, og barnahópurinn stækkaði, sem kom saman á sunnu-
dögunum. Hverri kennslukonu voru ætluð 20 börn, og
þeim var aptur skipt í 4 minni deildir, eptir andlegum