Kirkjublaðið - 01.09.1893, Blaðsíða 11

155
viðburðinca, hvort hægt sje að leiða söguleg rök að þvi,
sem er þrætueplið meðal mannanna. Þess vegna spyrj-
um vjer og:
er hœgt að sanna kraptaverhin sem sögulega viðburði, hafa
þau i sannleika átt sjer stað ?
Hjer verður vandlega að gæta þess, að vjer ekki
blöndum saman virkilegum kraptaverkum og merkilegum
atburðum, er í fljótu bragði virðast standa í sambandi við
eitthvað óskiljanlegt, við yflrnáttúrlega krapta, en sem
nákvæmari skoðun hefir sýnt, að stóðu i fullkomnu sam-
ræmi við hið vanalega orsakasamband í tilverunni. Krapta-
verk teljum vjer að eins þá viðburði, sem ekki verða skoð-
aðir sem, beinar afleiðingar þekktra náttúruorsaka, heldur
að eins sera verknaður guðlegs almœttis, afleiðing nýrra
guðlegra orsaka. — Enn fremur verðum vjer að gæta
þess, er vjer spyrjum um dóm sögunnar, að vjer ekki
leitum að hinum sögulegu sönnunum í öðrum heimildar-
ritum en þeim, sem hiotið hafa almenna viðurkenningu
sem trúverð rit, frá þeim tíma, sem sagt er að þau sjeu
og eptir þá höfunda, sem þau hafa verið kennd við. Vjer
verðum að halda oss til þeirra rita einna, sem skráð eru
svo nálægt tíma þeim, er viðburðirnir eiga að hafa gjörzt
á, að tönn tímans heflr eigi náð að hagga sannleikanum,
áður en viðburðirnir voru skrásettir.
Það rit sem hjer liggur hendi næst er nýja testament-
ið. En af því að öll rit þess hafa eigi náð almennri við-
urkenningu, tökum vjer hjer að eins tillit til þeirra rita,
sem jafnvel hin allra svæsnasta »kritik« hefir látið óhreifð
og kannazt við að sjeu áreiðanleg í alla staði, eptir þann
höfund og frá þeim tíma, sem þau hafa verið eignuð.
Þessi rit eru hin 4 stóru brjef Páls postula, Rómverja-
brjeflð, fyrra og síðara Korintubrjef og Galatabrjefið.
Mótstöðumenn kristindómsins hafa leitað allra bragða
til þess að sanna, að rit nýja testamentisins sjeu ekki
eptir þá höfunda, sem þau eru kennd við, og sjeu skráð
miklu seinna en þessir raenn lifðu, einkum heflr sá flokk-
ur guðfræðinga, sem kenndur er við TUbingen, farið lengst
í þessum efnum, en þó orðið að játa, að hin 4 áðurnefndu
brjef væru eptir Pál postula og skráð tæþum mannsaldri