Kirkjublaðið - 01.11.1893, Blaðsíða 12

204
Þó sjái’ ekki hugarins sjón þína mynd,
— er segja menn hátt í því bjarta —,
jeg tilbið þig elskunnar uppsprettulind,
sem eldinn þinn gafst mínu hjarta.
Þó geti’ eg ei líkt þjer við líkamlegt neitt,
nje litið þjer markaða staði,
jeg halia mjer að þjer í elskunni heitt,
mitt upphaf, Guð kærleikans faðir.
Jeg flnn hversu leiðir þú mjúklega mig
í myrkri’ yfir leiðina nauða;
jeg elska’ og reiði mig örugg á þig
og óttast ei neyð eða dauða.
O.
Höf. er ókunnur ritstj., kvæbib sent hjeban úr bænum
III.
Bænarvers.
Guð barnanna faðir, ó blessa þú mig,
með barnslegu hjarta eg ákalla þig;
ó, gef þú mjer náð til að geta þjer hlýtt,
að góðu mjer verður þá andstætt og blítt.
Þitt lýsi mjer ljós
meðan lífs blómgast rós.
Gisli Halídór88on,
á Reykjum i Hjaltadall?) í Skagafirði.
IV.
Þegar dagur þrýtur.
Þegar dagur þrýtur
og þrekið hverfa fer,
Ijósið andinn lítur,
ljettir nótt af sjer;
dýrðarfáni skær þá skín
frelsarans í fögrum sal,
þar fagnar öndin mín.
Eyjólfur Þor8teinsaon,
á Berufirbi í Suður-Múlasýslu.
V.
Vers.
Ó, þú líknarlindin fróma,
lausnarinn blíði, Jesús minn,
lífsins orðin lát þú hljóma
ljóst um kristinn söfnuðinn;
svo hann megi sífellt róma
sætast lof um kærleik þinn.
Marlcús Sígurösson,
»14 ára gamall«, á Pagurhóli í Laudeyjum.