Kirkjublaðið - 01.02.1894, Síða 3

þú brást gegn fjendum þeim;
Og margur óhreinn andi
þá aptur skreiddist heim.
Þótt voði væri’ á ferðum,
ei varaðirðu þig;
og girtur ljóssins gerðum
þú gekkst ei hót á svig.
Þú vildir ekki víkja
úr vegi minnsta bil;
þjer sýndist það að svíkja,
að sveigja nokkuð til.
En loks á löngum vegi
að lífsþrótt veiktist þú;
en andinn þreyttist eigi
og allra sízt þín trú.
Þú hættur varst að herja,
en hjelzt um merkið fast;
þú krossinn vildir verja,
er við þú tryggðir batzt.
Þú Krists og krossins lietja,
þinn kraptur þrotinn er.
En oss það ætti’ að hvetja,
sem eptir stöndum hjer,
að vaka vel og stríða
og vinna’ í sannri trú,
og ljúfrar lausnar bíða,
sem lengi gjörðir þú.
Þig lengi hefur langað
á lausnara þins fund;
nú þú ert kominn þangað
með þitt hið dýra pund. "
Þig kveður Islands kirkja,
þig kveður land og þjóð.
Þin mikla akuryrkja
á akri Krists var góð.
V. B.