Kirkjublaðið - 02.03.1896, Blaðsíða 8

60
mjólkursopann með brauðinu, en fullorðna fólkið, sem er
óvandfýsnara, etið grautinn.
Jeg sneiði hjá því að lýsa húsakynnum, aðbúnaði og
útliti, enda yrði það hið sorglega við slika lýsingu, að
hún gæti átt við þúsund heimili vors fámcnna lands. —
Jeg læt bara fólkið tala nm framkomu hersins á sínu
heimili:
1. heimili: Bóndinn er í suðurtúr, konan situr á rútn-
inu með ungbarn á brjósti, 5 önnur börn hennar standa
við rúmstokkinn, elzti drengurinn á 8 ári er með nýja
testamentið fyrir framan sig, og mun það vera eina bókin
á heimilinu. Þau hjón hafa ekki komið á samkomur
hersins og aldrei neitt til hans geflð. Þrátt fyrir hina
miklu ómegð hafa þau enn varizt sveit. Fyrir mánuði
siðan komu 2 stúlkur úr hernum þangað inn og buðu
hjálp sína við ræsting heimilisins og hirðing barnanna,
hafa komið 3 sinnum síðan; eru nú væntanlegar, er mað-
urinn er farinn til sjávar, til að vera þar nokkrar dag-
stundir í senn, svo að konan eigi heimangengt til að
annast eitthvað eða afia einhvers til heimilisins, eða jafn-
vel sæta vinnu einhversstaðar, stund og stund. Fyrir
skemmstu gáfu stúlkurnar eizta drengnum buxur og
treyju úr haldgóðu efni. Konan blessar herinn og nefnir
mjer nágranna-heimili, þar sem hann hefir gjört gott.
2. heimili: Sextug ekkja hefir legið þar missiris-
langt í þungbærum sjúkdómi. Bæði konur og karlar
hersins hafa komið þar nokkrum sinnum og beðið fyrir
henni og með henni. Konan er sjáanlega mikill krossberi,
en það bráir af henni við að minnast þessara góðu gesta:
»Þeir komu og glöddu mig«, segir hún, »það eru sannar-
lega vandaðir menn til orðs og æðis«. Herinn hefir boðið
þjónustu sina við að búa um sjúklinginn og hagræða
honum, en sem eigi gjörist þörf þar, af því að kvenn-
maður á heimilinu er gefinn út til þess. Sá kvennmaður
fylgir mjer til dyra og segir mjer, að herinn hafi bugað
einhverju dálitlu að gömu konunni í peningum.
3. heimili: Öldruð hjón, þó enn þá heima 2 börn