Kirkjublaðið - 02.09.1896, Blaðsíða 13

endurgjald í þeím hyítasunnuanda er kom yfir hana á ny. í>essí
guSslogi rak vítiskvalirnar úr fangelsunum, afnam hið djöfullega
athœfi þrælahaldsins hjá einni þjóö eptir a'öra, og kveikti dyröar-
ljóma af elsku Krists í þúsundum af dimmustu heimkynnumeymd-
arinnar, sem eigi höfðu sjeð þann geisla fyrr.
Af hinum mörgu ástæðum er gjöra kristniboðsskylduna knyj-
andi fyrir oss má nefna þessar :
Þrátt fyrir allt hið marga og mikla sem gjört hefir verið til
úthreiðslu kristindómsins heimsskautanna á milli, umhverfis alla
jörðina, og þrátt fyrir að þessi öld hefir verið hinn mesti kristni-
hoðstími, er sagan þekkir, svo að vöxtur kristninnar hefir verið
feykimikill, þá hafa samt heiðingjarnir fremur fjölgað en fækkað,
sakir hinnar náttúrlcgu mannfjölgunar er eigi síður á sjer stað í
heiðnum löndum en annarsstaðar. Það er því þörf á að halda trú-
boðinu áfram með auknum krapti.
Það var skylda kristinna menntaþjóða að útbreiða trú og sið-
gæði í heiminum, en því miður hafa margir af þeirra mönnumeigi
að eins verið aðgjörðalausir, hcldur það sem verra er, spillt fyrir
framgangi trúboðsins á allar lundir, með síuu óguðlega athæfi hjá
heiðnum þjóðum, aukið trvileysið og siðleysið svo að hatur hefir
vaknað til kristinna manna og trúarinnar með. Þegar Tyrry fór
fyrst að boða Indverjum trú 1016, sögðu innlendir menn: »Kristna
trúin er djöflatrú, kristnir menn þjóna myrkvavaldinu, þeir drekka
mikið, fremja margt ranglæti, berja fólk og gjöra aðrar óhæfur,
sem leiða mann afvega. Afskipti grimmra og ágjarnra mammonsd/rk-
enda frá Norðurálfu, sem hafa kallað sig kristna, en verið Kristi
manna fjarlægastir, hafa verið mjög skaðleg og illa ræmd í heiðn-
um löndum. Þeir hafa hrifsað eigur manna raeð ofbeldi, rænt und-
ir sig löndum þeirra, stolið þeirra sonum og dætrum til að selja í
þrældóm, svikið þá í loforðum, beitt þá brögðum í viðslciptum,
logið að þeim, framið saurlifnað, innleitt drykkjuskap, stutt ópí-
umsnautn og aukið á allan hátt spillinguna til þess að fylla kistur
sínar með gulli, lauguðu í blóði karla og tárum kvenna. Á allan
hátt hafa þeir notað sjer fákænsku þessara verndarlausu þjóða, er
kallast mega mannkynsins óupplvsti barnalýður. Þegar svo þessar
þjóðir hafa risið upp til að hrinda af sjer ranglætinu hafa þær
verið drepnar niður í hrönnum. Það er nú alls eigi unnt að hindra
afskipti norðurálfumanna í heiðingjaheiminum, enda þótt þau stund-
um sjeu sýnileg bölvun fyrir innfædda menn. Það veitir því eigi
af að kristniboðið reyni að hefja þjóðiruar upp til æðri menningar,
sýni þeim fegurri hlið kristinna manna, um leið og þeim er vísað-
ur vegurinn til sáluhjálpar. Það er vor heilög skylda og líka há-