Alþýðublaðið - 27.10.1960, Blaðsíða 7

BAD GODESBERG: — í Þýzkalandi er nú að lögum al- |
gert jafnrétti karla og kvenna. í framkvæmd þýðir þetta jj
aS konur skulu fá sömu Iaun og karlar fyrir sömu vinnu. .j|
Það að auki eru nú sérstök lög, svonefnd vinnuvemdarlög g
fýrir konur. Eru þau sérstáklega til aff vernda barnshaf- jj
andi konur og banna konum næturvinnu. Samkvæmt lög- %
um geíur kona líka fariff fram á, aff fá greidda hæfilega ffl
vasapeninga af Iaunum manns síns, en í reyndinni munu jj
þau hjón þó semja um þetta eins og ætíff hefur veriff gert jj
af góffum hjónum. j§
Rome (UPI).
Nú er stöðugur straumur
fálks. frá hinum fátæku hér-
uðuru Suður-ítalíu til iðnaðar
borga Norður-Ítalíu. Hag-
skýrslur sýna, að hálf önnur
milljón manna flutti á milli
héraða á síðastliðnu ári, en
hins vegar aðeins um 150
þúsund fyrir níu árum. Orsak
ir þessara mannflutninga eru
aðállega taldar vera mikill
vöxtur iðnaðarins á Norður-
Ítalíu, auknar hömlur á inn-
flutningi manna til Ameríku
og vélvæðing landbúnaðarins.
Aukinni notkun véla í land
búnaðinum fylgir atvinnu-
leýsi fjölda landbúnaðar-
verkamanna. Ber sérstaklega
mikið á þessu á S'uður-Ítalíu
Sardiniu og á Sikiley. Nú
starfa aðeins um 31% þjóðar
innar að landbúnaði á móti 55
af hundraða fyhir jfjörúiíu.
árum. Ástæða þess að fólk
yfirgefur átthaga sína er al-
gert atvinnuleysi, fremur en
lágt kaup. Það er af hreinni
neyð og nauðsyn, sem það
flytur burtu. Feykilegur
munur er á lífskjörum manna
á Suður- og Norður-Ítalíu.
Suður-Ítalía hefur lengi stað-
ið Norður-Ítalíu langt að
baki í efnahagslegu tilliti, og
það var upp úr þeim jarð-
vegi, sem fasisminn spratt.
Þessir mannflutningar innan
lands munu leiða til þess að
lffskjör manna munu verða
jafnari, landbúnaðurinn verð
ur stórvirkari, og kaupgetan
mun aukast. Um titaa má
samt búast víð nokkrum
erfiðleikum vegna þessara
þjóðflutninga.
■et
TVÆR ungar söngkonur héldu
söngskemmtun í Gamla ■ Bíó í
gærkvöldþ þær Sigurveig
Hjaltested og Snæbjörg Snæ-
bjarnardóttir, báðar nýkomnar
frá námi í Vínarborg.
Frú Sigurveig er þegar oroin
þekkt. fyrir fágaðan og músík-
alskan söng og afar fallega ait-
rödd. Hún skilaði öilum við-
fangsefnum sínum vel og sum
um með ágætum, eins og arí-
unni úr Grímudanseiknum eft-
ir Verdi, sem hún túlkaöi með
mikilH innlifun. Þá ber og að
minnast sérstakega á söngva
Braihms, sem voru m]ög vel
sungnir.
Snæbjörgu hef ég aðeins einu
sinni heyrt áður og minnir, að
ég hafi þá kvartað yfir því, að
röddin væri hörð x forresöng á
hánótum. Þetta er að nokkru
leyti satt ennþá, en á vafalaust
eftir að lagast enn með meira
námi, enda framfarir þegar
míklar. Röddin er bæði mikil og
Framhald á 10. síffu.
■Jc IIID stórbrotna verk
Thomasar Wolfe, ..EngiH
horfffu heim“ gengur mjög
vel hjá Þjóffleikhúsinu uhi
þessar mundír, Uppselt
hefur veriff á sýningar og
undirtektir leikhúsgesta
meff emáæmtim góðar. —
Margip telja, aff þetta sé
ein bezta leiksýning, sem
hér hefur sézt um langan
tíma.
Næsta sýning verffur í
kvöld. Myndin er af Gunn
ari Eyjólfssyni í hlutverki
yngsta bróffurins en það
er skáldi® sjálft, Thorhas
Wolfe.
FYRSTU umræðu um f jár-
lagannia var útvarpaff í fyrra-
kvöld eins og venja er til.
Þjóffina alla skiptir nokkru
hvernig gengiff er frá fjár-
lögunum og því réttmætt, aff
fólk fái aff fylgjast meff um-
ræðum landsfeffranna um
þau, Mörgum þykir eflaust
erfitt Saff fylgjasf með hinum
snúnu talnagöldrum stjórn-
málamannanna og stundnm
kann aff virðast sem svo, aff
hver sem er geti „sannað“
hvaff sem er í tölum og pró-
sentum. Þaff bendir ekki tU
heiffarleika í málfutningi ef
megintHgangur umræffna er
aff snúia út úr ummæluinj
effa töfra fram áróðurstölur
sem fremur höfffa til hjartang
en heilans. Þessi ræffu-
mennslca er sú, sem mest
ber á f útvarpsumræffum af
lalþingi og óbreyttir kjósend
ur krefjast þess yfirleitt af
,jsíruim“ þingmönminij, aff
þeir ,,snúi á“ andstæffingana.
Þessi undarlega barátiuaff-
ferð þingmannanna er því í
miklum metum hjá ótrúlcg-
um f jöldia kjósenda, sem held
ur vilja óhreinskilni en hrein
skilni, hræsni í staff sann-
leika. Blöðin eru svo spegíl-
mynd flokkseinræðisins, —
tryggjandi ræffur „sinna“
manna, en á ræffur pólitískra
andstæffinga ekki min'nst
nema * hátón effa fyrirlitn-
ingar, enda má segja, aff til
lítils sé aff fara öffru vlsj meff
áróðurssnakk útvarpsum-
ræffnanna. En því er ver, aff
sama máli gegnir um frá-
sagnir daghlaffanna af öffrum
alþingisumræffum, þar sem
vopnum er beitt af meiri
réttsýni og hógværff. Pólitísk
ur andstæðingur skal alltaf
vera andstæffingur, hvað senv
þaff kostar af maixndónij ©g
réttsýni.
En 'þetta er nokkuð, semr
ekfci verður breytt í eina
vetfangi, allra sízt þegar Iang
jfþestiir telja þetta i hjarta.
sínu gott og ágætt. Hitt er
annaff mál, aff hér skortix-
tilfinnanlega hlutlaust fréttæ
tímarit, á® svo mikln leytþ
sem hægt er að tala um ,,hlut
lausi“ blað, þar sem birtisi
hlutlæg frásögn af þvi, semr
er aff gerast í stjórnmálun>
og þjóðmálum landsins ogr
æsingalaust miat á mönmirio.
og viðhorfum. Þaff er hörmi*
legt til þess aff vita, a® margt
ágætis fólk, víffsvegar im>
land er svo gjörblindaff af
æsingagreinum „flokksblaSsfc.
*ns síns“ aff þa® heldur á-
fullri alvöru a® margir stjórm.
málamenn landsins séu hrein.
ír glæpamenn. — Þetta er~
rangt. Þaff er engu a® tapæ
fyrir einn né neinn, þótt-
hætt' sé 'aff halda þessuim
glæpahistóríum aff fólki.
mtUUtöfflMam eS£>í27ix!<bktí í l9^)