Alþýðublaðið - 13.11.1960, Qupperneq 4

AlþýSuflokksfélag HafnarijarSar
heldur
Félagsfund
í Alþýðuhúsinu næstkomandi mánudag 14.
nóv. kl. 8,30 e. h.
Fundarefni:
1. Kjör fulltrúa á flokksþing.
2. Bæjarmálin. Framsögumaður Stefán
Gunnlaugsson, bæjarstjóri.
Félagar eru hvattir til að fjölmenna stund-
víslega.
Stjórnin.
Alþýðuflokksfélag Kópavogs
heldur
Féla
í Iðnó (uppi) þriðjudaginn 15. þ. m. kl. 8,30.
Fundarefni:
1. Kosning fulltrúa á 27. þing Alþýðuflokks-
ms.
2. Ræða: Jón Þorsteinsson, alþingismaður.
3. Önnur mál.
Stjórnin.
S»a f 8 ««
o I u bor n
óskast til að selja merki Blindrafélagsins í dag. Góð
sölulaun. — Merkin verða afgreidd á þessum stöð-
um: Grundarstíg 11, Melaskóla, Myrarhúsaskóia,
Landakotsskóla.
Austurbæjarskóla, Rauðarárstíg 3., Laugarnesskóla,
Hrafnistu, Holtsapóteki. Vogaskóla. Réttarholti við
Réttarholtsveg, ísaksskóla og Eskihlíðarskóla, I
Kópavogi; í Kópavogsskóla «g Kársnesskóla, í Hafn
arfirði: á rakarastofunni á Strandgötu 4. Sala hefst
kl. 10.
BLINDRAFÉLAGIÐ.
HAFNARFJÖRÐUR
Kvenféíag Afþýðuflokksins
i HafnarfirÖi
heldur fund n.k. fimmtudagskvöld 17. nóv. kl. 8,30
í Alþýðuhúsinu.
Fundareí'ni:
Kosnijag fulltrúa á 27. þing Alþýðufílokksins.
Skemmtiatriði — kaffi.
Stjórnin.
Benedikt Gröndal skrifar
LANGAR ykkur ekki til
að heyra söguna um kaup-
manninn, sem sagði smygl-
urunum stríð á hendur,
gerði að þeim harða hríð —
og lagði þá að velli á sínu
sviði?
Sagan gerðist f Reykjavík
í vikunni sem leið. Það er
sjaldgæft nú orðið að sjá bið
raðir við verzlanir. Þess
vegna vakti það forvitni Al-
þýðublaðsmanna, er þeir
tóku eftir kvennaþvögu við
eina ágæta verzlun í bænum.
Þþð, sem þ'erðist, reyndist
vera þetta:
Um langt skeið hefur
fengist allmikið af skart-
gripum úr gerfiefnum ýmis
konar fyrir kvenbióðina í
verzlunum í Reykjavík, —
Þessi vara var oft falleg að
sjá. þótt ekki sé um dýr-
málma eða perlur að ræða.
Verð á þessum gripum var
geysihátt. og sterkur grunur
iá á, að meirihluti þeirra
væri smyglaður.
Kaupmaðurinn okkar á-
kvað að kynna sér verðlag
á bessum varninsi hiá fram-
leiðendum í Evrónu. Árang-
urinn varg, sá,„ að hann fékk
nauðsynleg leyfi og yfir-
færslu og keypti allmikið
af nerlufestum og slíku til
landsins. Ríkissióður fitnaði
álitlegs; af þessari verzlur,,
því giöld af slíkri vöru eru
hin hæstu. enda ura munaðar
vöru að ræða. Þrátt fyrir od-
inber giöld reyndist endan-
legt verð á vörunni miklum
mun lægra, en tíðkaðist í
bænum — stundum allt að
tveim þriðiu lægra en á
þeim skartgripum, sem grun-
ur lá á, að væru smyglaðir.
Það þurfti ekki einu sinni
að auslýsa skartgrÍDÍna.
Kauomaðurinn sýndi bá í
glugga sínum um síðustu
helgi. og á mánudagsmorgun
var bvaga við dvrnar, Hann
varð að hleýpa elskunum okk
ar inn í hópum. og snemma
á þriðjudag var öll sending-
in uppseld.
* mikið UM SMYGL.
Það eru margar sögur
sagðar af verzlunarmálum á
íslandi, og ekki aílar eins
skemmtilegar og þessi. Við
höfum um langt árabil búið
vig skort á gjaldeyri, sem
hefur leitt til minna vöruúr-
vals hér en í öðrum löndum,
auk þess sem röng gengis-
skráning hefur gert vörur í
útlandinu óeðlilega miklu ó-
dýrari en hér. Af þessu hef-
ur risið upp dýrkun á er-
lendum varningi, hvers kon-
ar innkaupum erlendis eða
smygli. íjtlendingar, sem
koma til annarra landa, eru
frægir fyrir peningaaustur
og stórbrotna verzlunar-
hæ' i. cg í Kaupmannahöfn
er.li.-it á orði, að íslendingar
vilji helzt gista í Daels
Varehus eða öðrum verzlun-
um, sam selja ódýra vöru.
Það er einn höfuðtilgang-
ur þeirrar nýskipunar í við-
skiptamálum, sem núverandi
ríkisstjóm hefur komið á, að
tryggja frjálsan innflutning,
ög þarmeð að hér geti verið
sem mest vöruval. Síðan
genginu var breytt er í stór-
um vöruflokkum eins hag-
kvæmt eða jafnvel hag-
kvæmara að verzla heima en
erlendis. S'amt virðast sumir
ekki geta staðizt að kaupa úti
eða kaupa smyglaða yöru —
þótt verðið sé jafnvel hærra.
Það þykir einhvern veginn
meira spennandi.
Hér á landi er gífurlega
mikið smygl. Engar tölur eru
tif um það, sem varla er von.
Hins vegar hafa heyrzt
lauslegar ágizkanir um, að ár-
lega sé smyglað til landsins
vörum fyrir 3—500 milljónir
króna, Gallinn yið þetta frá
sjónarmiði heildarinnar er
sami og við skattsvikin. Hin-
ir heiðarlegu, sem kaupa og
nota tollafgreiddu vöruna,
verða að greiða gjöldin til
að bera uppi ríkisbáknið, en
smyglvaran sleppur við
slíkt. Heiðarlegir menn bera
byrðarnar fyrir smyglarana.
ÍT HVAÐAN KEMUR
GJALDEYRIRINN?
Það er fróðlegt að íhuga,
hvaðan fólki kemur allar sá
erlendi gjaldeyrir, sem þarf
til þess að kaupa svo feiki-
mikið smyglgóss.
Þar verður fyrst að nefna
þann fjölda raanna, sjómenn
og flugmenn, er hafa löglegar
tekjur í erlendum gjaldeyri.
Allir hljóta að vera sammála
um, að þetta fólk eigi að fá
að flytja með sér til lands-
ins hvers konar vöru til eig-
in nota og sinnar fjölskyldu.
Ekki er ætlazt til, að gjald-
eyristekjunum sé öllum eytt
í skemmtanir. Hins vegar
verður að draga línu við það,
að þetta fólk flytji ekki inn
vörur til að selja öðrum í á-
góðaskyni.
Þessar löglegu tekjur eru
þó ekki nema brot af upp-
hæðinni. Ýmsir hafa marg-
víslegar smátekjur x gjald-
eyri, og tíl skamms tíma var
hlegið að mönnum, sem skil-
uðu þeim í banka. Svo verða
stórar upphæðir eftir erlend-
is í umboðslaunum og ýmis
konar „afgöngum“ af við-
skiptum. Þarna er sennilega
bróðtirparturinn. Þá flytja
ferðamenn mikinn gjaldéyri
inn, sem ekki. er skilað í
banka, og aðrir leigja útlend-
ingum íbúðir í Reykjavík. Ef
100 íbúðir eru leigðar fyrii’
200 dollara á mánuði, veitir
það húseigendum 760.000 kr.
gjaldeyristekjur á mánuði,
Upplýsingar Uggja ekki fyrii’
um, hve mikið er þannig
leigt, en það skyldi þó ekki
hafa nálgazt slíkar tölur sem
þessar?
Af öllu þessu er ljóst, að
miklar upphæðir fara fram
hjá landsins lögum, sem fyr-
irskipa hverjum borgara að
skila erlendum gjaldjeyri,
Einhvern vegihn fá þeir meniu
fé, sem stunda það smygl í
stórum stíl, er upp hefur
komizt og almannarómur tel
ur vera allmiklu umfangs-
meira en opinbert hefur orð-
ið.
Aðstæður okkar eru slíkar,
að seint mun reynast hugsan
legt að stemma algerlega
stigu fyrir smygli. Hins veg-
ar er nauðsynlegt að hefja
sókn gegn því og minnka eins
og framast er unnt. Þetta er
í'éttlætismál, af því að smygl
ið hefur af rikissjóði tugi
milljóna, sem síðan verður
að leggja á bá vöru, sem flutt
er löglega til landsins.
ir betri GJALD-
EYRISSKIPAN.
Þegar gjaldey.rismálum var
breytt snemma sumars var
allmikið um þau skrifað, og
stjórnarandstaðan hélt uppi
mikilli gagnrýni á hið nýja
kerfi. Þessi ski'if hafa gersam
lega þagnað, og ber það vott
um, að ekki þyki eins auðvelt
að gagnrýna hina nýju skipan,
eftir að hún hefur sýnt sig í
framkvæmd.
Sannleikurinn er sá, að mik-
il skriffinnska hefur sparazt,
og það er ólíkt þægilegra fyrir
þá, sem þurfa til gjaldeyris-
yfirvalda að leita, að geta nú
fengið þau mál afgreidd á
einum stað. Gjaldeyrisstaðan
er tekin að batna, svo að á-
rangur er einnig á því sviði,
og verður þá ekki snnað sagt,
en að hin nýja skipan hafi far-
ið vel aístað.
Gerum \dð bilaða
og klósett-kassa
Vafnsvelfa
Reykjavíkv
Símar 13134 og 35122
^ 13. nóv. 1960 — Alþýðublaðið