Alþýðublaðið - 27.01.1961, Blaðsíða 8

í Ameríku hefur bókar-
titill á nýútkominni bók
vakið mikið umtal og kát-
ínu bókmenntamanna. —
Titillinn er 43 orð og yrði of
langt mál að skrifa hann
upp hér. Geta má þó þess
að hann fjallar um hvern-
ig rita skuli metsölubók
um frístundir fólks.
Styzti bó'kartitill sem
um getur er „B“. Bók þessi
sem gefin var út fyrir
mörgum árum í Englandi,
voru þrjú stór bindi.
En hvað um stuttar bæk
ur? Nokkru fyrir síðasta
stríð hét franskt dagblað
10 þús. franka verðlaunum
þeim, sem skrifað gæti bók
er að blaðsins dómi væri
frumlegust. Júgóslavnesk-
ur rithöfundur hreppti
verðlaunin. Bók sína kall-
aði hann: „Hver ræður
heiminum?"
Hann skilaði handriti,
sem á stóð aðeins þetta
eina orð: „Peningar.“ —
Blaðið kallaði bókina ein-
staka í sinni röð, greiddi
höfundi verðlaunin og gaf
bókina út. Hún var gefin
út í stóru upplagi og
mörgum útgáfum. Hún
varð meira að segja met-
sölubók!
Afdankaður aðmíráll í
Englandi skrifaði einnig
undarlega bók fyrir nokkr
um árum. Hann dvaldist
um skeið í Kína og var
haldin veizla við heim-
komuna til Evrópu. Að
launum afhenti hann gest-
gjöfum sínum bók, sem bar
höfundarnafn hans. Hún
hét: „Það sem ég veit um
Kína.“ Hver einasta síða
bókarinnar var auð!
ÞAÐ er óneitanlega
anzi hart að vera dæmdur
saklaus í ævilangt fang-
elsi og vera 19 ár í dhnm-
um fangaklefa og sagt svo
einn góðan veðuraag, að
mistök hefðu átt sér stað.
Þetta kom fyrir Carlo
Borbisiero og hann grét
þegar honum var tilkynnt,
að hann hefði verrð náðað-
ur. Allir dómararnir, sem
dæmdu í máli hans, gátu
ekki stillt sig um að gráta
líka.
Italskur lögreglustjóri í
smáþorpf einu hafði að yf-
irlögðu ráði búið til morð-
ákæru á hendur Carlo. —
Allir þorpsbúar vissu, að
hann liafði verið 8 km. í
burtu, er glæpurinn var
drýgður, en þó þorðr eng-
inn að hreyfa mótmælum.
Hinn raunverulegi
morðingi játaði á sig sök-
ina — og fangelsisprestur
nokkur barðist í 17 ár fyr-
ir því, að ný réttarhöld
færu fram.
Hrokafullur saksóknari
í Massaehusetts sagði einu
sinni: „Saklausfr menn eru
ahlrci dæmdir. Þið þurffð
engar áhyggjur af því að
hafa — það kemur aldrei
fyrir“. Þó skeði það í Ame-
ríku, að járnbrautarstarfs-
maður í Flórida var kom-
inn með snöruna um háls-
inn og fara átti að hengja
hann, þegar í Ijós kom rrt-
villa í aftökuskírteininu.
Járnbrautarstarf smaðurinn
sem hét Jim Brown, var
því í staðfnn dæmdur í
ævilangt fangelsi. Tólf ár-
um síðar játaði hinn raun-
verulegi morðfngi á sig
sekt sína.
í Alabama var William
Wilson dæmdur til dauða
vegna þess, að kona hans
og dóttfr höfðu horfið og
fundust ekki.
Örugg kennsl voru ekki
borin á bein, sem fundust
á býli hans. Dauðadómfn-
um var breytt í ævilangt
fangelsi. Hann var í
margra ára fangavinnu áð-
ur en hin „dauða“ kona
hans skaut upp kollfnum.
Hún og dóttfr lians höfðu
búið hjá öðrum manni í
öll þessi ár.
Maður á Spáni afplánaði
átta ár af lífstíðardómi
fyrir morð á fjárhirði, eða
þar tfl „fórnarlamb“ þeirra
gaf sig kvöld nokkurt fram
hjá lögreglunni.
Á S-írlandi var Charles
„Krútt“
Dr. Ann Joy Alexander
frá Inchanga í Natal (S.-
Afríku) segir, að sporð-
dreki sé ekki hættulegur,
ef maður hefur lag á hon-
um.
Öfugt við flestar stúlk-
ur á hennar aldri, sem
fylgjast af áfergju með
ástarævintýrum frægra
filmstjarna rannsakar Ami
allt það, sem viðkemur
sporðdrekanum. Hefur
hún rannsakað lifnaðar-
háttu sporðdreka í 3 ár, og
þó að þeir hafi stungið
hana nokkrum sinnum á
þessum tíma, segir hún, að
þsir séu „ægileg krútt.“
Hún hefur jafnan átt í
mestum erfiðleikum með
að útvega nógu mikið úr-
val af sýnishornum til þess
að nota við rannsóknir
sínar og fyrirlestra. Var
McLoughlin dæmdur til
dauða, geffð að sök að hafa
myrt föður sinn. Vitni
sagðist hafa séð Charles
bfsa blóði drifinn við að
lyfta líkinu að móður hans
ásjáandi.
Tuttugu árum síðar ját-
aði frú McLoughlin að
hafa drepið mann sfnn með
öxl. Sonur hennar hafði
óvænt staðið hana að verki
og reynt að hylja glæpfnn.
En þrátt fyrir það, vildi
Charles McLoughlin held-
ur lenda í snörunni en að
koma upp um móður
sína.
hún svo niðursokkin að
leit að sýnishornum, sem
sanna áttu ákveðnar skoð
anir í ritgerð hennar, að
hún gleymdi stund og
stað. Gerðist þetta í Trini-
dad (Vest-Ind.).
Fresta varð brottför flug
vélarinnar unz Ann kom
másandi og blásandi með
kassa undir hendinni, sem
í voru „krúttin“ hennar.
Óður Þýzkari
í síðustu viku ruddist
ungur maður í búningi
nazista og með byssu í
hönd inn í varðskýli nokk
urt í bænum Ratingen.
skammt frá Dússeldorf í
Þýzkalandi. Skaut hann
brezkan hermann, sem þar
var við skyldustörf, til
bana.
Dússeldorf-lögreglan bar
þegar kennsl á manninn.
Reyndist hann vera Dieter
K, 18 ára iðnnemi. Neitaði
hún að láta ættarnafn
hans uppi. Nazistahug-
myndir sínar fékk Dieter
við lestur ódýrra bæklinga
um heimsstyrjöldina síð-
ari, sem gefnir hafa verið
út í stórum upplögum. —
Fundust um 100 slíkar
bækur í herbergi hans.
Þegar Dieter framdi ó-
dæðið var hann klæddur
stálhjálmi og reiðstígvél-
um. Hann hafði málað
stóran hakakross á storm-
stakk, sem hann var í.
twwvmwiwwvmvwv MwwHWMMWwwwmMwwwvwwwwwwww
ÞETTA er ekki Al- j |
•■• /V :. ' ; þýðublaðsmynd held- |!
ur Sovétmynd, sem !; sýnir tíkina Strelka, j!
farþegann á öðru so- !;
vétgeimfarinu. Hún j;
eignaðist nýlega !!
mT J| ilg. ' hvolp og sést hann !;
einnig á sovétmynd- J! inni. Strelka þýðir !;
„lítil ör“. Náðu sov- ;[
ép* ’wjp étvísindamenn henni !!
til jarðar í ágúst sl. !; wwwwwwwww
g ,,27. jan. 1961 — Alþýðublaðið