Alþýðublaðið - 03.03.1961, Síða 1
BRETAR BINDA S/G TIL AD
BEITA EKKI OFBELDI GEGN
FREKARI ÚTFÆRSLUM
LEIT VIÐ
HJÁ OKKUR
/ GÆR
SOLFAXI Flugfélags
Islands kom vi'ð í Reykja-
vík í gær á leið frá Kaup
mannahöfn til Narssarss-
uaq til áhafnaskipta og
eftirlits. Ekki var þó
skipt um alla áhöfnina
hér, því flugfreyjurnar,
sem báðar eru græn-
lenzkar, og vinna hjá
Grænlandsverzluninni,
fóru auðvrtað áfram með
flugvélinni. Við birtum
hér mynd af annarri flug
freyjunni, Pauline Kleist
22 ára, bráðlaglegri græn-
lenzkrr stúlku, sem segir
að það langskemmtileg-
asta sem liún hafi gert
um dagana, sé að fljúga
með Sólfaxa. — Ljósm.:
Sveinn Sæmundsson.
sagði
Guðmundur
I.
imWiWWiV.WWiHWWWVWWWtWVW w%wwwwwwwww*www»www
ISLENDINGAR vita, hve
nær þeir hafa sigrað,
sagði Guðmundur í. Guð-
mundsson utanríkisráð-
lierra í útvarpsumræðun
um í gærkvöldi. Er það
von mín, sagði ráðherr-
ann, að þjóðin heri gæfu
til þess að sameinast um
að fagna þeim árangri,
sem hefur náðst.
Guðmundur sagði, að Is
lendingar ættu nú um tvennt
að velja í landhelgismálinu.
Annars vegar að hafna því
samkomulagi, sem nú er fáan-
legt. Hins vegar að fallast á
það, hljóta óafturkallanlega
viðurkenningu 12 mílna mark
anna, geta fært grunnlínurnar
út, svo að fiskveiðilögsagan
stækki um 5065 ferkílómetra,
fá skuldbindingu Breta um að
ofbeidi verði ekki haft við
framtíðar útfærzlu, en Al-
þjóðadómstóllinn skeri úr á-
grerningi gegn því að veita
Bretum umþóttunartíma á
takmörkuðum svæðum og um
takmarkaðan tíma, sem jafn-
gilti því, að þeir stunduðu
veiðar í 9,6 mánuði á öllum
ytri 6 mílunum.
Þetta val er ekki erfitt þeim,
sem vrll sinni þjóð vel, vill
farsælan framgang landhelgis-
málsins. Hinum, sem leggja
höfuðáherzlu á fjandskap og
illyrði við grannþjóðir okkar,
vcrður friðsainleg og okkur
hagkvæm lausn tvímælalaust
þyrnir í augum.
Stjórnarandstaðan heldur
því mjög á loftr, hélt ráðherr-
ann áfram, að óþarft sé að
ganga til samkomulags við
Breta. Þeir séu búnir að tapa
deilunni, farnir með herskipin
og myndu hljóta slíka fordæm-
rngu um allan heim, ef þeir
Guðmundur í. Guðmundsson.
kæmu með þau aftur, að slíkt
mundu þeir aldrei gera. Hér
gætir alvarlegs misskilnings.
Á Genfarráðstefnunni sl. vor
vantaði aðcins ertt atkvæði
til að nægur meirihluti feng-
ist fyrir tillögu um 12 mílna
frskveiðilögsögu með 10 ára
umþóttunartíma á 6 til Í2
mílna belti. Allir þeir, sein
greiddu þessari tillögu at-
kvæði, töldu það sérstaka ó-
sanngirnr af íslendingum, að
vilja ekki veita Bretum nokk-
urra ára umþóttunartíma. Það
kom fram hjá ýmsum þeim,
sem greiddu atkvæði gegn til-
lögunni, að þótt þerr viður-
kenndu þörf íslands fyrir 12
mílna lögsögu, teldu þeir okk-
ur sýna ósanngirni, er við
neituðum um nokkurn frest.
Þessir vinrr okkar og samherj-
ar vöruðu við slíkum vinnu-
brögðum. Með bá aðvörun fór-
um við frá Genf. Samúðin,
sem íslendingar liöfðu notið,
var í hættu vegna vinnuað-
ferða okkar.
Ættr nú ofan á þetta að bætr
ast, að íslendingar neiti að
taka við viðurkenningu á 12
mílum frá Bretum, stórkost-
legri útfærslu á grunnlínum
og samkomulagi um Alþjóða-
dómstólinn gegn því, að Bretar
megr veiða sem svarar 9,6 mán.
alls á 6 til 12 mflum, þá þurfa
íslendingar ekki að vera í
Framhald á 11. síðu.