Alþýðublaðið - 15.09.1961, Blaðsíða 8

Salvsder (Bahia)bj
i A Corumba
POSSIBLE
LOCATION OF
LOST CITY
Fanginn i frumskóginum -
suðl. breiddar og 42 gr. 30
min. vestl- Ef hann héldi
á þessar slóðir þýddi það
ótal hættur auk þess sem
hvergi í heiminijm er nokk
urt landsvæði eins erfitt
yfirferðar. Ef honum og
félögum hans mistækist,
áltu þeir það á hættu að
svelta til dauða. Hættan á
gulusót og eitrun af völd
um skordýra eða slangna
yrði sífelit yfirvofandi.
Þeir yrðu að fara um land
svæði, sem byggt var villi
mönnum og mannætum -
Þeir fáu sem reynt höfðu
að kanna landsvæði þetta
höfðu reyðzt til að snúa
við og sumir komu aldrei
aftur.
Að þremenningarnir
lifi hamingjusömu lífi með
Indíánaættbálki og að son
ur ofurstans hafi kvæmzt
dóttur höfðingjans.
Að þeir séu í haldi
hjá mannætum, sem pyndi
þá sér til dægrastyltingar.
^ Að ofurstinn hafi dá-
ið úr gulu, samkvæmt „boð
skap“ ofurstans til spírit-
ista, sem ,,sá“ þremenn
ingana slátraða.
^ Að Fawcett ofursti
sé flugumaður Breta og að
hvarf hans sé „diplómat-
ískt“ bragð (Moskvu-út-
varpið)-
FA'
góðar sannanir fy
að villimenn hafi
Fawcelt þar eð hai
það fyrir venju, ai
óvopnaður á fund
vekja forvitni þeii
harmóníkuleik o^
virðingu þeirra c
ingu með galdra
um eins og vasalj
ORÐLAGÐUR
Hann var orðlag
ir hæfileika sína
vinna sér vinátt
manna með
skrýtnu aðferðum.
hars þótti einnig
og jaðra við að v
náttúrleg. Otal
lenti hann í bráði
háska, en hann sl
af heill á húfi.
Þess vegna þyrj
haldgóðar sannan
en fullyrt er un
hans. En skapge
kenni Fawcetts
styðja „lausn“ á i
dómnum, sem að
dómi er langlíkie;
„ÖLLU GLAl
Fawcelt ur.ni ófc
um og hataði jé
siðmsnninguna. I
talaði oft um það
sanna gildi lífsinc
BREZKUR leiðangur
hélt í apríl til „Græna
helvítisins" í frumskógum
Brazilíu þar sem fáir hvít-
ir msrn hafa stigið fæt'.
Nú fyrir stuttu sneri leið
angurinn aftur- Leiðang-
ursstjórinn hafði verið
drepinn af fjandsamleg-
um Irdíánum.
Frá þessu var sagt í
blaðinu í fyrradag. Það
merkiiega v.ar, að foringi
leiðangursins var drepinn
á svipuðum slóðum og
hinn frægi brezki ofursli,
ÍÞRÓTTAMAÐUR
í æsku hreifst Fawcett
af ævintýrum Cortes og
Pizarro, Spánverjanna,
sem furdu Mexikó og
Perú. Æ síðan hreifst
hann af öllu, sem varðaði
Suður-Ameríku. En í 20
ár var hann í hernum og
gegndi herskyldu á fjar-
lægum stöðum; Afríku, —
Möltu og Hong Kong. A
þessum tíma hækkaði
harn í tign, varð majór.
og loks ofursti. — Hann
skaraði fram úr í ýmsum
íþróttum og leikjum.
SÉRVITRIN GUR
I augum félaga Faw-
cetts í hernum var hann
sérvitringur vegna áhuga
KORTEÐ sýnir leiðina, sem Fawcett ofursti ætlaði að
fara. Þar sem nunktalínan hefst sendi hann síðasta bréfið.
Fawcett, fyrir 25 árum. —
Leiðangur hans hélt frá
New York þar/n 10. janú-
ar 1925 og var ferðinni
heitið til frumskóga Bras-
ilíu í leit að „Týndu
borginni" svonefndu.
GUÐSPEKINGUR
Fawcett ofursti, sem var
í senn guðspekingur og
spíritisti, trúði því statt
og stöðugt, að lengst inni í
frumskógum Brasilíu
leyndist „Borgin týnda“,
sem hefði að geyma fom-
le'far, er bæru vott um há
þróaða menningu, háþró-
aðri en menning sjálfra Ink
anna og Faróanr.a í Egypta
landi. Hann áleit meira að
segja, að borg þessi væri
frá upphafi menningarinn
ar, eins og við þekkjum
hana.
á landamælir gum, en þessi
sérvizka varð honum síðar
örlagarík. Á árunum 1906
—1911 vann hann við
landamælingar á landa-
mærum Bólivíu og Perú
og Brasilíu, er.i þessi lönd
átlu þá í hörðum landa-
mæraerjum. Á þessum ár
um heyrðj hann fyrst tal-
að um „Týndu borgina“
og upp frá þessu hugsaði
hann ekki um annað. Þótt
hann vissi ekki nákvæm-
lega þá hvar borgin væri,
trúði hann því að hún væri
til. Hann lifði fyrir það
eitt að finna „Borgina
týr.du“ og hann lét einnig
lífið fyrir þessa hugsjón.
OTAL HÆTTUR
Að lokum komst hann
að þeirri niðurstöðu, að
borgin lægi 11 gr. 30 mín
HURFU
En. ekkert gat aftrað
Fawcett ofursta, syni hans
og vini frá því að fara. —
Þeir héldu frá Rio til Sao
Paulo og Corumba upp ána
Cuyaba, en þar töfðust
þeir í nokkrar vikur vegna
skorts á burðardýrum. —
Loks hinn 20. apríl héldu
þremenringarnir inn í
frumskóginn. 30. maí skrif
ar hann: ,JEg býst við að
við verðum í iandi mann
ætanna eftir hálfan mán-
uð“. Þetta var það síðasta,
sem fréttist af Fawcett. —
Einhvers staðar í „Græna
helvíti“ frumskógarins
hurfu Fawcett og hinir
tveir ungu fylgdarmenn
har.s.
ENGAR ÁHYGGJUR
STRAX
í fyrstu vakti þögn Faw
cetts engan ótta, enda eru
pósthús ekki á hverju
strái í frumskógum Bras-
ilíu og senditæki þeirra
hefði getað bilað. Faw-
cett hafði sagt sjálfur, að
vel gæti svo farið, að ekk
ert heyrðist frá þeim í tvö
ár. En þögnin. hefur var-
að í 35 ár-
LEITARFLOKKAR
Fyrir 10 árum far.nst
beinagrind í frumskógum
Brasilíu, og var hún send
til Bretlands til rannsókn-
ar, en 1 ljós kom að beina
grir.din var af manni, sem
v.ar mun lægri vexti en
Fawcett.
Fyrsti leitarflokkurinn
var sendur 1928 og var hon
um vel tekið af höfðingja
ættbálks nokkurs, sem
sýndi leitarmönnum ýmsa
hQuti úr eigu Fawcetts. —
Höfðinginn kvað ,,vonda“
Indíána hafa drepið Faw
cett og félaga, en foringi
leiðangursins gat ekki fært
neinar sönnur á þetta við
heimkomuna. En kenning
hans var talin rétt unz
Stefán nokkur Rattin kom
til sögunnar 1932.
GAMALL OFURSTI
í búðum vinveittra Indí
ána sá hann gamlan, hvít
an mann í fötum úr dýra
skinni, sem var augsýni-
lega í haldi hjá Indíánun-
um. Hann spurði Rattin,
hvort hann væri vinar og
KENNINGAR
Kenningarnar um af-
drif Fawcetts ófursta eru
fjölda margar og hér eru
örfáar þeirra:
^ Að þeir séu allir á
lífi og séu við veiðar í
fögru umhverfi.
Að þeir hafi ailir dá-
ið úr hungri.
hvíslaði síðan í hálfum
hljóðum; Ég er enskur of"
ursti. Farið tii brezka
sentliráðsins. Ég er fangi“.
Rattin lofaði því og stóð
við heit sitt.
TÝNDIST
Það er eftirlektarvert,
að maðurinn sagði ekki
hvað hann hét og enn
merkilegra, að Rattin
hafði aldrei heyrt talað
um Fawcelt þegar hann
hitti mann þer.nan í búð-
um Indíánanna. En lýs-
ing hans á manninum
kom heim við lýsinguna
á Fawcett og fyrir tilstilli
frú Fawcetts héit hann
aftur inn í frumskóginn
að leita að ofurstanum, en
hann kom aldrei aftur.
ALDREI LEYST
Þarna stangast á frá-
sagnir tveggja áreiðan-
legra mar.na. Hvor þeirra
hafði á réttu að standa? —
Eða höfðu þeir kannski
báðir rangt fyrir sér? —
— Fawcett-gátan verður
aldrei leyst með neinni
vissu. Skýringuna á hvarfi
Fawcetts er ef til vill að
firna i skapgerð hans. —
Eitt er víst, það þyrfti hald
Að Fawcett ofursti
hafi ekki viljað snúa aftur
þar eð hann hefði orðið
holdsveikur.
FAWCETT OFURSTI.
•MtttcMMMMHBiKMenmMMMMi* UiHiRWMnMMMHnMIMHfl
g 15. sept. 1961 — Alþýðublaðið