Alþýðublaðið - 22.11.1961, Page 8
Dag hvern að lokinni
kennslu í héraðsskólanum
í Apt í Frakklandi, gengur
André Bouér heim til sín og
skiptir um föt. Hann klæð-
ist stuttbuxum, skyrtu, fer
í gönguskó, setur upp hita-
beltishjálm og flýtir sér til
þorpsins sem hann er ætt-
aður frá, en það er í 15 km.
fjarlægð og nefnist La-
coste. Fyrir ofan hrörlegt
þorpið stendur hálfhrun-
inn kastali, sem heimsfræg
Úr svefnherbergis?Iugga de Sade er rómað útsýn'. Þó er
sagt, að sumum þeim, sem komi þangað, hrylli við, ef
þeim verður hugsað t 1 lýsinganna í bókum de Sade, en
orðið sadismi er kennt við hann.
ur er orðinn vegna fyrrver
andi eiganda hans.
Þessi hálfhrundi kastali
í Lacoste á sér skuggalega
sögu. Fyrir 200 árum á
hinn spillti markgreifi, Do-
natien-Alphonse-Francois
einnig getað tínt saman
marga fróðleiksmola um
gerð efri hæðanna.
Forvitnir erlendir ferða
menn munu vafalaust
margir vilja fá að skoða
þennan illræmda kastala.
Margir koma þangað reynd
ar þegar til að forvitnast
um staðinn og hitta þá oft
Bouer að verki. Margir
koma líka til að reyna að
finna hin ýmsu leyniher-
bergi, sem de Sade lýsti
svo skilmerkilega í. bókum
sínum. Þar lýsir de Sade
líka fallgryfjum og dýfl-
issum. ^
Bouér fer samt ekki
leynt með það, að allir
þessir leyniklefar og það
kvala og lostavíti, sem á
að hafa verið í kastalanum,
sé fyrst og fremst af-
sprengi sjúklegs ímyndun-
arafls de Sade. Skýringin
er heldur ekki ósennileg,
astðli de Sðde greifð
de Sade að hafa búið þarna
og haft í vist hjá sér marg
ar lauslátar herbergismeyj
ar. Þarna í kastalanum á
hann svo að hafa lifað sínu
spillta og sadistíska lífi, en
orðið „sadismi" er dregið
af nafni þessa markgreifa,
de Sade. í nokkrum fræg-
um en fram úr hófi
hneykslanlegum skáldsög-
um sem nú eru að mestu
bannaðar í Frakklandi og
víðar lýsir de Sade lifnað-
arháttum sínum í kastal-
anum í Lacoste með vís-
indalegri nákvæmni.
Seinni tima menn gerðu
Sade að einskonar ókrýnd-
um konungi allra þeirra,
sem yndi hafa af því að
kvelja aðra, og munu lýs-
ingarnar £ bókunum mestu
ráða um þá nafngift.
þegar haft er í huga, að de
Sade var síðasta hluta ævi
sinnar á geðveikrahæli og
dó þar 1814.
Þegar Bouér fór að rann
saka rústirnar komst hann
að raun um, að pyntingar-
og svallstaður, sem de
Sade segir mikið frá í bók-
um sínum, var ekki annað
en gamall vínkjallari.
Tilgangur Bouér með
endurbyggingu kastalans
er heldur ekki eingöngu sá
að reisa hann fyrir for-1
vitna ferðamenn, heldur
hyggst Bouér búa sjálfum
sér rúmgott og rólegt hús-
næði á æskustöðvunum til
að eyða þar ævikvöldinu. ^
í dálkum dag- og viku-
blaða Norður-Ítalíu hafa
að undanförnu birzt aug-
lýsingar á stöðum fyrir
„tapað—fundið“. Auglýs-
ing þessi er frá Dana og
hefur nú að undanfömu
komið í öllum stærri blöð
um Norður-Italíu hvað eft-
ir annað. í auglýsingunni
er beðið þess að skilað sé
innihaldi tjalds, sem verið
hafi ofan á dan'skri bfreið
og týnzt á Norður-ítaliu.
F'nnanda er heitið háum
fundarlaunum, algerri þag
mælsku og niðurfellingu á-
kæru. I rauninni er ekki
farið fram á það að skilað
sé tjaldinu eða ferðaútbún-
aðinum, heldur innihaldi
þess, sem ekki er nánar
skýrt í auglýsingunni.
Sannleikurinn er sá, að
enginn hinna ítölsku les-
enda mátti renna grun í
hvert innihaldið væri. I
tjaldinu var lík aldraðrsr
danskrar ömmu, sem verið
hafði á ferðalagi með fjöl-
skyldu sinni. Eins og svo
margar fjölskylöur Norð-
ur-Evrópu hafði fjölskyld-
an Jensen ákveðið að fara
í ferðalag til Italíu í sumar
leyfinu, flýja rigningu
Norðurlandanna og halda
til Italíu á móts við sumar
cg sól.
I ágúst var lagt af stað
í bíl fjölskylduíöðursins,
með skottið fullt af útbún
aði, grind á þakinu og hana
sömuleiðis fulla. Eftir
þriggja vikna ferðalag var
takmarkinu náð, Alpafjöll
in að baki, og fram undan
biasti slétta Pódalsins. Þau
námu staðar við vatnið
Frakkinn André Bouér hefur síffastliðin 10 ár unnið aff
því aff rannsaka kastala de Sade og hyggst nú byggja
hann upp eins og hann var á dögum de Sade.
í þessu víti kvalanna og
sjúklegra tilhne;ginga eyð
ir André Bouér dögum sín-
um við að rannsaka hinar
fornu rústir, og hefur gert
það undanfarin 10 ár. Kast
alann keypti hann fyr'r
nokkrum árum fyrir lítið
fé eða um 10 þús. kr. Bouér
er þó ekki aðeins þarna við
rannsóknarstörf, heldur er
það einnig ætlun hans að
endurreisa kastalann eftir
hinni upprunalegu teikn-
ingu, en honum hefur tek-
izt að grafa upp riss að
grunni kastalans og hefur
Hér sést hinn hálfhrundi kastali greifans de Sade, sem
frægur varð á síðustu öld fvrir skáldsögur <;ínar og lifn-
aðarhætt.
undurfagra, Laggio
giore og tjölduðu
fögrum, tiltöluleg:
skekktum stað í nol
kílómetra fjarlægf
næsta þorpi. Þetta \
legur og afskekktur
og engir á ferlí þarn
sen fjölskyldan tól
tjaldið og reisti það, 1
til góða máltíð að
um sig og gekk síf
hvlldar, því áliðið v:
ið.
A þessum stað
fjölskyldan í nokkra
Morgun einn virtist
gamla sofa óven
lengi, en þó hvarflai
að neinum, að neitt.
legt gæti verið á sei.
hádegisleytið tók eit
anna eftir því, að
var óvenjulega föl þ
hún svaf og lét pabt
viia af því. Þá kom
að amma hafði d.
hjartaslagi um n
Fjölskyldan var
slegin yfir dauða öm
ar. Eftir nokkurn tín
hr. Jensen til næstu
til þess að ganga frá
ingi líksins lil Kaup:
hafnar. Tveim k
sÞindum seinna kon
t'l baka og höfðu
yfirvöldin auðsjá
ekki létt sorgir han
hvggjur. Þau voth
plögg, sem þau he:
af honum, náðu n
hálfri tylft, auk ýi
annars.
Jensen varð að
dánarvottoi’ð. votto
lækni um skoðun á
útflutningsleyfi, s
kistu og margt fleir;
á allt þetfa lagði
flutningskostnaður,
varð eftir svari og \
um fra Danmörku,
varð fyrir þýðingar
un. Fyí-ir hugskots;
hr. Jensen flugu r
unphæðir Haldin v
stefna með fjölsky
og þar fannst aðei
lausn, sem ekki yr
skyldunni fjárhagsl
viða, og sem einnig
spara henni margr
bið á Italíu eftir ;
sent lík ömmunnar 1
Ekki var um an
ræða en halda bein
til Danmerkur mec
sem hvern annan :
ur, flytja líkið ólögl
ir landámærin, smy
yfir öll landamæ:
g 22. nóv. 1961 — Alþýðubla»ið