Alþýðublaðið - 03.12.1961, Blaðsíða 7

Alþýðublaðið - 03.12.1961, Blaðsíða 7
V ?! rllllVÍ' Ull i 4 4\ ...-•■riL’. IÐAEIGENDUR Maður stormsins Lækkið v'ðhalds- kostnað bifreiða yðar — forðist stór bilanir. — Látið Bílaskoðun h.f. segja yður um ástand b'freið arinnar. í skoðun argjaldinu er xnni falið framhjóla- og stýrisstiill ng ásamt mótorstill- ingu. — Pantjð tíma í síma 13-100. Hjólbarðar teknir undan og jafn- vægi þeirra athug að, rétt jafnvægi stóreykur end- ingu hjólbarð- anna og stýrisbún aðarins. ■— Stór hluti af bílum á íslandi hafa ranga hjólastill- ingu, eða eru st.lltir fýrir hægri handar akstur. Hluti af skoðun- ar- og stillitækj- um stöðvarinnar. Hemlar athugaðir með fullkomn- ustu tækjum, sem völ er á. — Jafn- ir hemlar m.nnka hjólbarðaslit, og stórauka aksturs- hæfni bifreiðar- innar. Skoðun rafkerfis og stilLng hreyf- ils er framkvæmd með fullkomn- ustu tækjum, sem völ er á. Framhjóla og stýr isst.lling og rann- sókn á stýris- búnaði er fram- kvæmd með fuli- kopmustu tækj- um sinnar teg- undar. Framhald af 3. síðu. en einnig þann skammt stefn- unnar virðist Hannes hafa inn tekið með varfærni. Hann seg ir í kvæði um landið: Jafnvægi fram- hjólanna og fram- hjólalegur athug- að, hjólunum er snúið upþ í 122. km hraða BILASKOÐUN H.F. Skúlagötu 32 Sími 13-100- Land mitt, þú ert sem órættur draumur, óráðin gáta, fyriheit. Hvenig hann ræðst þ nn hv.'rfingastraumur hverfulla byija —■ enginn vejt. Hvað verður úr þínum hrynjandi fossum? Hvað verður úr þínum flöktandi blossum? Drottinn lát strauma af lífs- - sóla.- Ijósi iæsast í farveg um hjartn- anna þel. • Varna þú byljum frá óláns- ins ósi. Unn oss að vitlcast og þroskast. Gef heill, sem er sterkari’ en Hel.“ Þrótt fyrir allan sterkan vilja, er framtíðin óráðin gáta. — og drottinn, einn fær því ráð ið, að fleytan komist í höfn. En hinn sterki vilji er samt sem áður „fyrsta skilorð full- komins lífs“. Og það, sem dugir, er að vilja berjasi gegn storminum, keppa til bet.ra lífs og sýnakarlmennsku. „Rórnan- tískar" lýsingar Hannesar á náttúrunn; eru um leið hvatn- ing, hann biður um, að hið fagra megi gefa arð og betra líf. „Kraftinn hún finnur: Öfl í æðum funa, ólgandi fossa kynjamögnin duna. Auðlindir sjávar ótæmanai bruna. Ónotuð frjógnóít be-skju vekur muna.“ Þarna kveður við líkan tón og hjá Einarj Benediktssyni í Dettifoss. „Hve mættf bæta lands og lýðs vors kjör að leggja á bogastreng þinn kraftsins ör — að nota máttinn rétt f hrapsins hæðum.“ „Hér mætti leiða líf úr dauðans örk og ljósið tendra í húmsins eyðimörk vð hjartaslög þíns afls í segujæðum.“ Og það verður ekki Hannesi þyrnir í augum, þótt þrándur styrkum lund, en gráfeysknu kvistina bugar og brýtur, og bjarkirnar treystir um leið og þú þýtur. Ég elska þig, elska þig, eilífa stríð, með ólgandi blóði þér söng rninn ég býð. Þú alfrjálsi loftfari, hamast þú hraður; hugur mlnn fylgir þér, djarfur og glaður.“ Að elska stríð'ð ætti ekki að vera slæmur eiginleiki stjórn- málamanns. Og -Hannes Haf- stein átti í m'klu s'ríði. En karlmennskan brást ekki. Og hann óskar þess líka að fá að beita henni. „Ég vildi óska það yrði nú regn eða þá bylur á.Kaldadal, og ærlegur kalrisvali okkur 1 gegn ofan úr háreistum jöklasal. Að kljúfa rjúkar.di kalda gegn það kæt r hjartað í vöskum hal. — Ég vildi það yrði nú ærlegt regn og íslenzkur stormur á Kaldadal." En íslenzki stormur'nn á Kaldadal er ef til vill hlýrri, þrátt fyrir allt en stormur stjórnmálanna. Honum ,scm þótti svo „h'mneskt að lifa“ urðu síðustu dagarnfr erfiðir. „Lífið er stutt“, segir hann, — og æskugleðin stillist. Ungi maður'nn sem vaknar við foss inn sér æskublóðið „með æði gangi og töfraglaumi“ í ólgunni og: „Hann sér hve ólgan í far- veg fellur, og flóðið stillist í bölckum kaf'o. Hvort fer um urðargrjót eða hellur, að endingu fer bað í djúpa hafið — í hafið, hafið —“ Og eftjr lát konu sinnar seg ir hann: „Ég er ei söngvinn svanur né sviffrár valur. Nei. Veikur og vesall maður, sem veld mínum hörmum ei, É »n er þá til eiriskis barizt? Er nokkuð eftir, þegar spjaldið Kínverjar... einlngu. Og friðsamleg sambúð þýði ekki að stéttabaráttunni sé lokið. f sé í götunni. ,jÉg elska þig, stormur, sem geisar um grund og gleðiþyt vekur í blað- Hafstein gaf. framtíð sinni í arf drjúgan hluta af frelsi landsins. Það er megin orsök þess, að hans er minnzt í dag. Framh. af 10. síðu. ' Moskvu 1957 og 1900 hafi verið staðfest, að svo lengi sem heims veldisstefnan er t.l má búast við styrjöld og árásum. Hms vegar geti járntjaldferíkin hindrað styrjöld með styrk sínum og Erlendir send ráðsmenn í Pek- ing segja, að greinin sé nýtt merki um deilurnar rnilli Pek- ing og Moskvu að því er varðar afstöðuna til vestvænna landa og ráðin til útbreiðslu komm- ún.smans. Bóka- og vörumarkaður hefst í Listamannaskálanum á mánudagsmorgun. Kynngimögnuð ævisaga Saga eins mesta ritsnillinga 19. aldarinnar, Fjodors Dosto évsikis. „Hamslausar hvatir, trylltar tilhneigingar, sjúkleg við- brögð líkama og sálar fylla minnisverðar síður sagna hans eldi og ókyrrð. Þó er vart nokkurt verka hans eins furðulegt, rómantískt eða á— stríðyþrungið og ævi hans — einkum undiríheimalíf hane, sem hann eyddi með vændis konnm, giftum hugsjónakon um, heimskonum fögrum og- öllum óháðum og ungum stúlk um, sem sóttust eftir nautn um o g fórnuðu sér fúslega,“' segir höfundurinn, hinn kunnj rithöfundur IVIarc Slonum um Dostoévsky, én öll frásögm hans er byggð á vandlega könnuðum neimildum. *• Stórbrotin norsk ættarsaga SILKISLÆDAN eftir ANITRU. Sagt er frá Halldísi, sem al— mannarómur var farinn ait kalla „huldukonuna fögru á» Steinum". Á nágrannastór— býlinu gengur á ýmsu, ea þar halda mæðgurnar miklar veizlur, eignazt elskhuga, cn eiginmaðurinn leitar huggun, ar í flöskunni fríðu. Og á þriðja búgarðinum býr ekký- an káta, sem dréifir út kvtlc sögum og situr á næturfunól um með bústjóra sínum. Þact er einstæðinguririn Jóbann, sem leysir vandann, um lei2> og hann afhendir Halldfsi silkislæðuna og segir: „Hún á að minna þig á það, að þú átt að fyrirg-efa öllum, seir» hafa gert þér illt.,‘ Stórbrotin hók, eftir frægart nors'kan rithöfund, skáldlvon« una Anitru. Bókaverzlun ísafoldar. —- 3. des. 1961 J j AlþýðublaSið í «•■ '■-< ÍÍÞ.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.