Alþýðublaðið - 03.12.1961, Blaðsíða 12

ai’/Ji
iens far'jer. Bare pa ojfiserenes
■armbind var det mulig á skille
jlvenn fra fiende.' I 30-árskrigen
'var svenskenes VJalienstein-offi*
fserer röde. I slaget om Warsáwa
|hadde brandenburgerne eikekvi-
Ister og svenskene halmkvister i
FÖR UN1FORMENE. _
Bare p§ hjelm og brynje kjente
man de romerske legionærene og
visse andre oltidssoídater. I Mid-
delalderen bar kanskje enkeite av
ridderne sin respektive fyrstes
farver, eller borgersoldatene bg-
lluene. Det var Ludvig XEZ som
for förste qang ga sine soldater
uniform.
CNeste: Flott eller praktisk)
f
JLm ÁÐUR EN EIN-
Æ KENNISBÚNING-
ARNIR KOMU:
^ Rómversku hersveit-
irnar þekktust aðeins á hjálm
um þeirra og brynjum og svo
var með nokkra aðra her-
menn í fornöld. Á miðöldum
báru aðeins nokkrir riddarar
hina viðegandi liti fursta
sinna eða borgaherrnenn
báru llti bæja sinna Aðeins
á armböndum liðsforingj-
anna var hægt að skilja í
sundur vini frá fjandmönn-
um. í 30 ára stríðinu höfðu
sænsku Wallensíein-liðsfor-
ingjarnir rauð armbönd og
í orustunni um Varsjá höfðu
Brandenborgararnir ellcar-
kvisti og Svíarnir hálmkvisti
í húfum sínum Það var Lúð-
vík 13., sem lét í fyrsta s nn
hermenn sína klæðast ein-
kennisbúningum.
I
4
Um helgina
Framhald af 4. síðu.
poslularnir væru í dag að
breiða út frumkristni, mundu
þeir örugghga gera það í sjón
varpi ekki síður en á annan
hátt. Ef Lúther væri í dag að
negla mótmæli á kirkjudyr,
mundi því sjónvarpað og hann
yrði s'ðastur manna til að am-
ast við því. Vildi hann ekki
einm:tt koma boðskap sínum á
framfæri sem víðast?
Þórhallur prófessor Vilmund
arson sagði í útvarpsumræðum,
að Danir hefðu fyrir nokkrum
öldum með sjóuvarpi þeirra
tíma — prédikunarstólnum —
eyðilagt tungu Norðmanna. —
Menningin virðist því hvergi
óhult, en samanburðurinn er
réttur. Sjónvarpið er einn
bezti prédikunarstóll nútím-
ans. Páfinn í Róm skilur það —
en séra Sigurbjörn virðist held
ur vilja vera biskup hinna
tómu kirkna.
Ef biskup óttast. að sjónvarp
muni enn draga úr kirkjusókn,
er það mik'll misskilningur. Ég
þori að ábyrgiast, að herra
biskupinn gæti hæglega sjálfur,
svo glæsilegur ræðumaðurfiskmeðferð. Fréttamyndir
sem hann er, orðið stórvinsæll I verða daglega. Húsmæðrum
sjónvarpsmaður, og kynning af | má kenna matreiðslu og sýna
honum í sjónvarpi mundij listasaum. Þannig mætti lengi
hvetja fjölda manns til aðitelja það, sem er tiltölulega
sækja kirkju til að hlýða hjálódýrt en getur verið forláta
honum messu, því sjálf messu-.gott sjónvarpsefni.
gjörðin er ekki æskilegt sjón-| Svo á sjónvarpið aúðvitað að
varpsefni og verður líklega. skemmta og hvíla eins og út-
ekki sjónvarpað. ívarpið. Það gerist með kvik-
Um fyrirhugað íslenzkt myndum ýmis kohar, og er
sjálfsagt og vel framkvæman-
j sjónvarp er það að segja, að
t því verður að sjálfsögðu snið-
I inn stakkur eftir íslenzkum að
I stæðum. Það mun ekki verða
lengra en 2—3 tímar á dag
fyrst um sinn, og það verður
sniðið eftir þörfum og getu
legt að flytja a. m. k. yfirlit
efnis á íslenzku. Ennfremur
verða leikrit öðru hverju,
íþróttakeppnir og fleira. Er
vonandi, að siðferðispostular
þeir, sem ekki þola tilfaugsun-
þjóðarinnar. Mikill hluti þess ina um íslenzkt sjónvarp, séu
i verða erindi með sýningum og; ekki svo langt leiddir, að þeir
myndum, sem aldrei sjást í i telji hvert bros og hverja
auglýsingaútvarpi Breta o g1 gleðistund vera ómenningu
Bandaríkjamanna. Náttúru- eða plágu.
fræðingur hefur dýr eða steina
til að sýna með erindi. Landa-
Það er merkilegt við and-
mæli þau, sem heyrzt hafa gegn
fræði er kynnt með kortum og; sjónvarpi, að prófessorar við
skuggamyndum eða stuttum Háskólann tala eins og hverjir
kvikmyndum frá viðkomandi; aðrir bíóeigendur og hafa ekki
landi. Samtalsþættir fá aukið sízt áhyggjur af því, að sjón-
jgildi, er þáttlakendur sjást.
jListaþættir sýna myndir lista-
varpið muni valda öðrum
menningarstofnunum milljóna
verka. Fiskiþáttur getur sýntÁjóni. Er það ekki fyrir neðan
flökun og meðferð fiskjar og virðingu prófessora að lála í
gert þjóðinni stórgagn í bættri I ljósi opinberlega slíkar aura-
óhyggjur? Var ekki nóg að láta
góðvin okkar, bíóstjóra Há-
skólans, segja í viðtali við
Frjálsa þjóð, að sjónvarpið
væri ,,afskaplega óheppilegt“
og hann teldi lítinn mun á,
hvort það væri erlent eða inn-
lent, það væri sami ,,skandal-
i nn“?
Þessi ótli um að sjónvarpið
mundi þurrka út aðrar menn
ingarstofnanir hefur lcomið
fram í öðrurn löndum og reynzt
ástæðulaus. Að vísu hafa göm
ul og úr sér gengin kvikmynda
hús hætt störfum, en kvik-
myndaiðnaðurinn hefur bjarg-
að sér með nýrri tækni, (breið
tjöldum, lilum og öllu þvi),
sem sjónvarp ræður ekki við.
Háskólinn getur því verið ró-
legur. Ef sjónvarpið hefur
nokkur áhrif á guHhænu hans,
mun það hjálpa henni að
fækka braggabíóunum. —
Reynsla annara af leikhúsum,
tónleikum og bóklestri er sú,
að sjónvarpið getur hjálpað
þessum stofnunum stórkost-
lega. Með leikhúskynningu
getur sjónvarp vakið áhuga
þúsunda, sem aldrei hafa í leik
hús komið. Sama má segja ura
einleikara og hljómsveitir,
I sem raunar eru ekki sérlega
j gott sjónvarpsefni. Og reynsla
j er fyrir því, að bókaþættir,
j sem eru eins og rabb við góðan
j bókamann heima í stofu, geta
| enn frekar en útvarp aukið
! sölu þeirra bólca, sem vel er
! talað um.
Hér hafa verið taldir fram
kostir sjónvarps gegn hinum
furðulega einstrengingslegu
andmælum biskupssveina. Ég
dreg engin dul á, að sjónvarp
hefur ýmsa galia, og þeir munu
koma fram í ýktri mynd í
fyrslu, eins og venjulega við
allar slíkar nýjungar.
Ég er bjartsýnn á að íslend
ingar geti staðið undir góðu
efni í hæfilega langt sjónvarp.
Það héfur reynzt erfitt að finna
fjárhagslegan grundvöll og því
er íslenzkt sjónvarp ekki komið
lengra en raun ber vitni. Þar
er nú verið að athuga leiðir,
sem væntanlega leysa málið á
farsælan og fullnægjandi hátt.
Hin óvenjulega andstaða gegn
sjónvarpinu hefur einnig haft
letjandi áhrif, en æskan í land-
inu mun brjóta það af sér og
sanna á komandi árum, að sjón
varpið verður engin plága, —
þvert á móti. ,
12 3. des. 1961 — Alþýðublaðið