Alþýðublaðið - 28.12.1961, Blaðsíða 4

f
tr
af Skarna
DK. Björn Sigurbjörnsson sl. sumar gerð slík tilraun
tframkvæmdi rannsókn á með gamlar malargryfjur við
pkarna sl. sumar, og kom í jarðhúsin í Ártúnsbrekku, og
Ijós, að notagildi hans sem mun þeim tilraunum verða
áburðar er allmiklu meiri en haldið áfram neesta sumar. í
fcúizt hafði verið við. Tilraun-! mótiökuhúsi stöðvarinnar eru
irnar voru aðallega gerðar í 2 stórar gryfjur og er hægl ef
*ambandi við kartöfluræktun, þörf er^ á að losa 4 bila sam-
en skarni hefur reynzt sérlega t.mis. Á botni gryfjunnar eru
vel við trjárækt, 'á grasbletti, fœribönd, sem flytja sorpið í 2
©g til skjóls í skrúðgörðum.! stóra sívalninga og á leiðinni
Má ætla, að framleiðslan a£ | í tínsluhúsið tínir rafsegull
skarna sé um 5—6 þús. rúm-)dósir og aðra malmhluti úr
raetrar á ári. sorpinu.
Dr. Björn Sigurbjörnsson
'Iromst m. a. að þeirri niður-
Ætöðu í rannsóknum sínum, að
£;egar skarni var borinn á ein-
göngu jókst uppskerumagnið
ýerulega með auknu magni af
jskarna. Þegar magn skarna
jókst úr 500 í 1000 kg. á 100
ferm., meira en tvöfaldaðist
tppskeran og þegar borin
voru á saman skarni og al-
Miða tilbúinn áburður, jókst
úppskera mjög og langt um-
fram það, sem skarni eða til-
íiúinn áburður, jókst uppskera
rnjög og langt umfram það,
sem skarifi eáa tiíbúinn á-
búrður, hvort í sínu lagi
rnegnuðu.
Ástæða er lil að ætla, vegna
bætandi áhrifa skarna á eðlis-
ástand jarðvegsins, að hann
gæfi enn betri árangur í sand
imalar og leirjarðvegi. Áburð-
árgildi skarna er mjög háð
jþví að hann rotni. Er því tæp-
lega hægt að búast við, að
skarni komi að fullum notum
á fyrsta sumri, heldur muni
áhrifa hans gæta og jafnvel
aukast á lengri tima.
Eins og kunnugt er, var
byggingu sorpeyðingarstöðvar-
innar að mestu lokið á síðasta
ári, og hefur hún unnið með
fullum afköstum síðan. í stöð-
ina eru settir 18—20 þús. bíl-
farmar á ári af sorpi. Allmikið
magn af úrgangi frá stöðinni
verður notfært í framlíðinni
tU ræktunar 0g lagfæringar á
ítbæiarlandmu.
Á vegum vinnuskólans var
NÝ BÓK
KOMIN er út bókin Altæka
kenningin um atvinnu, vext; og
peninga, kaflar eftir John Keyn
-es. Haraldur Jóhannsson hag-
fræðingur hefur þýtt og sam ð
inngang. Keynes var þekktur,
-enskur hagfræðingur sem var
uppi frá 1883—1946. Sett hann
fram margar nýjar hagræðikenn
ingar, sem vöktu mikia athygh.
IVIun' áhugamönnum um hag-
fræði áre ðanlega þykja fengur
að hinni nýju bók. Helgafell gef
xir bókina út.
HMIMMMWHMIMMUHMHM
Óli Barðdal:
- bezfu björgunartækin
ÞAÐ er löngu viðurkennt,
að gúmm'ibjörgunarbátar
eru þau beztu björgunar-
tæki, sem fundin hafa verið
upp og. tekin til notkunar
á skipum. En .það er ekki
nóg að hafa slík tæki, ef
þeir menn, sem eiga að
þau, kunna engin skil á
beim. Þó að reglur ihafi ver
ið sett^r upp í skipum með
myndlýsingum, þá er því
miður fjöldi sjómanna, sem
aldrei hafa lesið reglur um
notkun gújnmífcáta eða að’’
a.r þær reglur, sem upp err
settar. jafnvei þó þeir hafi
verið 'árum saman til sj
Nú er svo komið,
krnnsla í meðferð gúmmíí
báta er 'hafin á
Slvsavarnafélags íslands og
Skipaskoðunarinnar. í
brndi við Iþessi niámskeið
ihef kvrrnzt því enn
ar, hve mikil nauðsyn er á
slíkri fræðslu. í lítilli grejn
er ekki hægt að rekja allar
þær srurningar, sem fram
hafa komið. Þær eru það
margar og ótrúlegar sumar.
En það er nauðsynlegt að
m^nn geti horið fram spurn
ingar og fengið svör við
þeim. Hins vegar er það afar
slæmt, þegar menn telja sig
vita svo mikið um gúmmí-
báta og meðferð þeirra, að
þeir þurfi ekki frekari
fræðslu við. Ég nefni ihér
eitt dæmi: Skip fórst og
memnirnir fóru í gúmmíbát
Óli Barðdal.
inn. Þaö gekk greiðlega að
■sjósetja bátinn og þegar í
íhann var komið, v.ar gripið
til þeirra tækja, sem í hon
um vqru. Ljós á skipum sá
ust í fjarlægð og voru
brennd handblys til að
vekja á bátnUm athygli, en
þau dugðu ekki til. Aftur á
móti voru fallhlífarblys í
MYND þessj var tek'n á
námskeiði í meðferð
gúmmíbjörgunarbáta. —
Þegar hafa verið haldin
allmörg' slík námskeið
víðs vegar um land, enda
þýðingarmikið að allir
hJutaðe gandi kynni sér
ýtarlega meðferð þessara
ágætu björgunartækja.
bátnum, sem fara þúsund
;fet ií loft upp, ef rétt er á
haldið, en þeir, sem í toátn-
um voru, kunnu ekki með
ferð þessara tolysa. Ef tolysin
Ihefðu verið ,notuð rétt, er
öruggt, að björg hefði strax
borizt. Það má samt teljast
skynsamlegt að láta þessi
blvs vera, ef menn kunna
ekki með þau að far.a, þar
sera 'vainkunnátta í msðferð
þeirra getur valdið slysum.
Ég hef komizt að því, að
þeir menn, sem burft hafa
að fara í gúmmíbáta, hafa
■ekki vitað, að tootn bátanna
er tvöfaldur >og barf að
blása hann upp með hand-
dælu. Við það að botninn
er tolásinn upp, er mun
toetra að fóta sig 'í ‘bátnum,
auk þess sem þeir verða
ihlýrri.
Þegar mótortoáturinn
Helgi frá Homafirði fórst,
var um stórslys að ræða,
sem ég hygg að hefði mlátt
afstýr,-\ ef þeir menn, sem
um borð voru, hefðu notið
sýniken.nslu á meðferð
gúmmítoáta. Við vitum, að
þeir merun, sem lært hafa
sund og falla í sjó eða
vgtn. crríp^ ó'sjálfrátt til
sundtaka. Því sama gegnir
um gúmm'iibáta, ef menji ,að
eins lærðu að nota þá rétt.
Óafvitandi myndu menn
grípa fil réttra handtaka.
Fleiri öryggistæki eru um
(borð í skipum, sem vert er
•að ræða um, t. d. lífbeltin,
sem íslenzkir sjóme.nn gefa
almennt of lítinn gaum.
Það er áberandi hjá öðrum
þjóðum, að þegar bátaæf-
ingar eru eða slys ber að
höndum, þlá eru beltin
ávallt til reiðu. Þess er
skemmst að minnast, að
þegar m'b. Sjövik I frá Nor
egi sökk fvrir austan land,
■að allir skipsme,nn voru í
lífbeltum. í bvrjuu vertíð-
ar ætti það að ve.ra skylda
allra formanna að kalla á-
Ihöfn sína á dekk og ættu
þá allir að vera í líílbeltum.
Þar færi fram æfing í með
ferð gúmmíbát£,nna og
kunnátta hvers og eins próf
uð. Einnig er nauðsyinlegt
að kanna þekkingu mainn.a
í meðferð anna.-ra björgun
artækja um leið, sv0 sem
slökkvitækja.
Sjómenn ættu að kapp-
kosta að kynna sér sem bezt
notkun björgunartækja.
Vanræksia í motkun þeirra
er óafsakanleg, en þekking
in aftur á móti þeim og
þeir.ra fjölskyldum dýrmæt.
Óli Barðdal.
(Sjómaðurinin.)
WWWWtWMWWWmMWVWWmWMMMWWMWWW VWWMWMMHMMmWMMtmWWmWMHWWWMWHMMW
4 28. des. 1961 — Alþýðublaðið