Alþýðublaðið - 25.04.1962, Blaðsíða 15

Alþýðublaðið - 25.04.1962, Blaðsíða 15
spjörunum úr um leik þeirra og íramtíðarmöguleika. Hann hafði mikinn áhuga fyrir þeim því liann hafði heyrt svar Carole við því hvernig henni hefði lík að árið 1937 að greiða 85 pró- sent af þeim fjögur hundruð sex tíu og fimm þúsundum dala sem hún vann sér inn það ár í skatta til Bandaríkjastjórnar. CaroLe hafði sagst vera hreykin af að borga þetta og sanna með því að hún væri Ameríkumaður. „Ég elska þetta land“ hafði hún enn fremur sagt. „Og ég er hreykin af því að sjá hve mikið stjórn in gerir fyrir okkur borgarana". Carole var enn uppnumin af heimsókninni til forsetans þeg- ar hún kom heim. „Hugsaðu þér bara Jeanir", sagði hún og augu hennar ljómuðu. „Við Pa sát- um þarna og töluðum við for- seta Bandaríkjanna". Upptaka „Þau hittust í Bom- bay“ hófst snemma ársins 1941. Rosalind Russell sem hafði áunn ið sér slíka hylli í „Konur“ og var nú ein af aðalkvenstjörnum MGM átti að leika á móti Clark. Annað giftingarafmæli Cable hjónanna var á meðan upptaka „Bombay" fór fram. Carole hélt Glark veizlu í kvikmyndaverinu. Hún lét senda sér kampavín, steiktan kalkúna með öllu til- lieyranlegu og aðstoðaði við framreiðsluna. Allt var borið fram sem par — gjafir, matur, hressingar, því þau höfðu verið gift í tvö ár. 11. Carole hafði lengi verið ó- ánægð með umboðsmann sinn Myron Selznick. Henni fannst að Myron gerði ekki sitt bezta fyr ir hana og þegar hún bað hann um að slíta samningnum neitaði Myron. Carole bað þá lögfræðing Clarks W. I. Gilbert eldri að sjá um málið fyrir sig. Herra Gil- bert reyndi að koma á vinsamleg um sáttum en Myron stóð fast við sitt svo málið varð að fara fyrir rétt. Við Carole mættum við réttar- höldin sem stóðu í nokkrar vik- ur. Eitt skringilegt atvik kom í ljós við réttarhöldin. Það var furðuleg klausa' í samningnum milli Carole og Myrons. Þegar samningurinn hafði verið sam- inn hafði Carole fyrir stríð/is- sakir sett þau skilyrði að Myr- orvyrði að greiða henni einn tí- unda hluta af hans launum fyrst hún yrði að greiða honum tíunda hluta af hennar. Myron hafði ekki lesið þessa klausu og skrif að óhikað undir hana. Loks var málið útkljáð Carole i hag og hún fékk samningnum riftað. Myron átti að vísu að fá hlufa af launum Carole fyrir þær kvikmyndir sem hann hafði sam ið að hún léki í en ekkert eftir það. Þetta mál varð blaðamál cnda var þetta í fyrsta sinn sem stjörnu hafði tekist að losna und an samningi, sem var henni ekki í hag. Það var skemmtilegt að horfa á hcrra Gilbert við starf sitt. í fyrstu var ég áhyggjufull því mér virtist hann dotta oft og hafa lítinn áhuga fyrir því sem fram fór. En hvenær sem eitt- hvað mikilvægt var sagt sprati hann á fætur og hélt fram laga- bókstafnum. Hann var góður lög fræðingur og hafði haft mörg mikilvæg mál með höndum. Skömmu eftir að máli Carole var lokið hætti hann störfum og sonur hans tók við störfum hans og þar á meðal málefnum Gable,- Eftir þejta varð Nat Wolff um boðsmaður Carole. Nat hafði ,einu sinni unnið hjá Selzniek en nú jjar hann búinn að stofna sína eigin skrifstofu. Carole fannst hanp dugVgur og þau Clark kunnu bæði vel við hann og konu hans, Ednu. Metro-(Joldwyn-Mayer átti handrit sem k/llað var „Honky- Tonky“, sagan er um aðlaðandi, málgefinn svikahrapp frá Yestur rikjiyium sem verður ástfanginp af og giftist fagurri en siða- vandri stúlku frá Boston. Clark hafði áhyggjur af þeim hlutverk um sem hann hafði fengið síð- an hann, lék í „Á hverfanda hveli“ og hánn komst að þeirri niðurstijðu að þessi hressilegi fjárhættuspilari væri einmitt rétta hlutverkið fyrir hann en ráðamenn kvikmyndafélagsins voru ekki á sama máli. „Ég veit að ég legg í tvísýnu", sagði Clark við Carole, „en ég vil fá þetta hlutverk og ég skal fá það“. Hann fékk sínu fram- gengt þó efasemdir ráðamann anna væru miklar. Lana Turner sem þá var vax andi stjarna fékk hlutverk aðal kvenleikkonunnar og Jack Con way stjórijaði myndinni. Chill WiJJs var ráðinn til að k'enna Clark spilagaldrana sem fjár- hættuspilarinn þurfti að kunna. Clark va.'.ð mjög laginn við þetta og notaði sér það síðar til að sýna vinum sinum á búgarðinum „höndin er fljótari en augað“ Kvikmyndin er blendingur af gamanleik. ástamálum og Villta vestrinu og var tekin á mettíma. Lana var mjög taugaástyrk; Clark og Stan farðari hans voru vanir aði glettast við hana til að koma henni til að hlægja og slappa af svo hægt væri að taka myndirnar. Clark þótti jaVi skemmtifegt að fiska og veiða og þau Carole fóru oft að Rogue River í Oreg on ásamt Fleichmann hjónunum og heimsóttu þar forna vini Clarks, Gibson hjónin, sem áttu hinn fræga stað We Ask U INN. Gable hjónin bjuggu alltaf þar en þetta ár eyðilögðu ungling- ar ferðina fyrir þeim með því að umkringja kofann á kvöldin og berja á gluggana með hávaða og látum. Clark ákvað að fara strax næsta morgun og þau óku Fleich smann hjónunum aftur' til Bak ersfield og fóru svo að Lake Meade í Las Vegas. Þar leigðu þau skerr>mtiferðaskip og fóru í þriggja daga veiðiferð. „Honky-Tonky" var frumsýnt í september. Clark og Carole fóru sjaldan á frumsýningar en í þetta skipti mættu þau. * „Ef ég hef haft á röngu að standa með þessa kvikmynd", sagði Clark „vil ég vera við- staddur og sjá það með eigin augum“. Þau Carole héldust í hendur allan sýningartímann. Myndínni var 'mjög vel tekið. Allir viður- kenndu að þetta væri stórkr/jt- lega vel gerð mynd og að Clark og Lana væru einhverjir beztu „elskendur" sem sést hefðu á hvíta tjaldinu. Allir óskuðu Clark til hamingju. Enda varð raunin sú að mynd inni var vel tekið hvarvetna og dagblöðin lýstu henni sem „sprengingu" Carole var mjög hrifin af handritinu að „Að vera eða vera ekki“, sem hún lék í fyrir Uni- ted Artists. Myndin skeði í Var sjá og sagan var andnazistísk. Carole lék pólska leikkonu sem gift er leikara, Jack Benny. í sameiningu tekst þeim að leika á Gestapo, flýja frá Póllandi og Ævisaga CLARK GABLE < varpa sér út í fallhlífum $Sie England. 12. Clark og Carole voru á bi/- garðinum þegar fréttirnar um árásina á Pearl Harbour voru lesnar upp í útvarp að morgni 7. desember 1941. Við Russ vorum nýkomin heim úr kirkju þegar þau hringdu til okkar til að vita hvort við hefð um heyrt fréttirnar. „Við ætl- um að skrifa Roosevelt forseta og bjóða aðstoð okkar“, sagði Carole. Carole var að ljúka við að taka „Að vera eða vera ekki“, og hún var farin í kvikmyndaverið þeg ar ég kom út á búgarðinn mánu dagsmorgun. Clark las mér-fyr ir bréfið til forsetans og við sendum það með flugpósti. Fá- einum dögum síðar kom svarið. Forsetinn var þeim þakklátur, en hann minnti þau á að skemmt anir væru ekki síður þýðingar- miklar á ófriðartímum en frið artímum. „Ykkar er þörf þar sem þið eruð“, skrifaði hann. Clark og Carole urðu bæði fyrir vonbrigðum. Bandarikin fylktu liði á öllum vígstöðvum og þau vildu taka þátt í því, gera eitthvað annað og meira en aðeins að halda áfram að gera það, sem þau hefðu hvort eð er gert. Nýja myndin hans Clarks ,Ein hvers staðar finn ég þig“, þar sem hann lék á móti Lönu Turn er átti að takast í janúar. En áð ur en hann hóf að leika í henni lagði hann af stað til Washing- eftir Jean Carceau tcfi til að athuga hvort haiui gæti ekki f&».gið sig tekinn í hep inn. Carole fannst vitanlega a8 ,j hann hlyti umsvifalaust að fá' J liðsforingjastöðu. Raoul Salan Framhald af 12. síðu. ur, og skiptir sér lítið af kvea fólki. Hann er ekki viljasterk- ur, en sagt er, að kona hans, „Bibiche“, sem er fyrrveransll hjúkrunarkona, hvetji hann á- fram. Enskur blaðamaður hef- ur komizt svo að orði, að bak við kínversku grímuna sé aff- eins hégómlegur og hræddur, lítill maður. r Halloka Þaff er de Gaulle fremur ea FLN sem hefur verið höfuð- andstæðingur Salans. Gagn- vart honum hefur Salan minnl máttarkennd, en af henni hef- ur hann þjáðst alla ævi. Salan yeit, að de GauIIe er lionuxn snjallari og vitrari, meiri raun sæismaður en hann og meirí stjórnmálamaður. Salan hefur eklci tekizt að verða stjórn- málamaður á við de Gaulle, þrátt fyrir 36 lieiðursmerki, en enginn franskur hershöfðingi hefur vcrið sæmdur eins mörg um heiðursmerkjum. „Einka- stríði“ de Gaulle og Salan er lokið, og það er Salan, sem hefur lotið í lægra haldi. -x. GRÍMA hefur að undanförnu sýnt „Biedermann og brennuvarg- arnir“ í Tjarnarbæ. Hefur aðsókn verið góð og leiknum vel tekið. Næsta sýning er annað kvöld kl. 8,30. Myndin; Flosi Ólafsson í hlut verki annars brennuvargsins. . K V •. $ ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 25. apríl 1962 |,5 ✓

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.