Alþýðublaðið - 19.05.1962, Qupperneq 4

wwwwiwwwi
9,WVlMWtMWMWWMMWMWVMWWW«**«*>|M*«*m**W**WWWWWW!<tWMMWMWWM%WMMMWWM%WWWWMW
í BERLÍN er að rísa upp ný-
tízkulegasta sjúkrahús í Evrópu
Hafizt verður handa um fram-
kvæmdir á Steglitz-svæðinu í
Vestur-Berlín í októbermánuði
næstkomandi. Stofnun þessi,
sem er eign Frjálsa háskólans
í Berlín verður byggð í tveim
áftiingum sent miðstöð allra
rannsókna og kennslu í lækna-
vísindum í Berlín. Jafnframt
verða nýjustu aðferðir á sviði
lækninga reyndar við sjúkrahús
ið.
Innan aðeins þriggja ára á
fyrsti áfanginn með GOO sjúkra
rúmum að vera tilbúinn til notk
unar. Fullgerð á stofnunin að
geta tekið á móti yfir 1200 sjúkl
ingum. Heildarkostnaður er á-
ætlaður 58 milljónir marka, en
þar af munu Bandaríkin leggja
fram 30. — Myndin sýnir líkan
af sjúkrahúsinu.
HAFSTESNN MAGNÚSSON:
í SÍÐASTA tölublaði Reykja-
ness, málgagni sjálfstæðismanna
í Keflavík, (í sérstökum dálki, er
nefnist „Geirfugiinn segir'’) er
veitzt að þremur fyrrverandi lög
regluþjónum hér í bæ, á þann
hátt, að. tilefni gefst til and-
svars.
Uppistaðan í nefndum ski'if-
um Reykjanessins er atvinnuróg
ur, en fleira kemur þó til, t. d.
er gefið til kynna, að Hilmar
Jónsson, bókavörður, starfi nú
við bókasafnið, undir póliiískri
vernd ákveðins stjórnmála-
fiokks. Má skilja, að ef hann
njóti ekki þeirra hlunniuda, þá
yrði hann ekki langlífur í starfi
sínu, en bvers vegna er ekki get-
ið um. Þar sem þessi árás blaðs-
ins er á algjörlega saklausa
menn, sem hafa á engan liátt til
hennar unnið, þá tel ég mér
skylt að svara og skýra jafnframt
þau atriði í greininni, sem cru
villandi og ef til vill iát.in vera
það af ráðnum liuga greinai'böf-
undar.
Geta vil ég þess í byrjun, les-
endum til glöggvunar, að ritstjóri
og ábyrgðarmaður Reykjaness,
er Helgi S. Jónsson, maður, sem
af mörgum er liann þekkja, er
talinn fljótfær í orðum og skrif-
um, en ekki veit ég hvort sú vit-
neskja skýrir eða afsákar rnálið
á nokkurn liátt. Hitt ar mér
kunnugt um, að sumir útgefend-
■4
4 19. maí 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
ur Reykjanessins, — en þeir
eru fulltrúaráð sjálfstæðisfélag-
anna í Keflavík, urðu undrandi
er þeir lásu þennan pistil í sínu
eigin blaði, enda er hann þeim
sannarlega ekki til á/imrings
eða virðingarauka.
Mun ég nú snúa mér að
nefndri grein í Reykjanesinu.
Þar segir, meðal annars: „Þrír
af lögregluþjónunum, sem stóðu
að ákærunum á Alfreð Gíslason,
ásamt þeim Hilmari Jónssyni og
Sigtryggi Árnasyni, hafa nú val-
ið þann kostinn, af skiljanlegum
ástæðum, að hætta störfum sem
lögregluþjónar.” Hvað er þarna
verið að gefa til kynna? Að þess
ir þrír lögregluþjónar hafi gerzt
brotlegir í starfi sínu eða utan
þess, eða er þarna á ferðinni per
sónuleg gremja og óvild grein-
arhöfundar til lögreglunnar í
heild, og þá sérstaklega til
þeirra, sem leyfðu sér að kæra
Alfreð Gíslason og stóðu þar
með á rétti sínum og annarra
bæjarbúa. Eg get fullvissað les-
endur um, að þessir þrír lögreglu
þjónar hefðu ekki farið fram á
vægð hjá dómara eða dómsmála
ráðuneyti, ef eitthvað misjaínt
hefði komið fyrir þá, sem varð-
aði við lög. Þeir hefðu ekki far-
ið þess á leit að fá að segja starfi
sínu lausu og hljóta í staðinn
sektar og dómsuppgjöf, enda ó-
iíklegt að -það hefði dugað
þeim. Að mínum dómi eiga iög
að ná jafnt yfir alla, einnig þá,
sem gegna opinberum stöðum.
Þótt greinarhöfundur reyni
þarna á lævísan hátt að gera lög
regluþjónana þrjá tortryggilega
í augum almennings, þá tekst
honum það tæpast, enda færir
hann engin rök fyrir máli sínu.
Það eru engin ný tíðindi, að lög-
reglumenn tolli illa í lögregl-
unni í Keflavík. Á þeim sjö ár-
um, sem ég starfaði í henni —
hættu þar 11 menn störfum, þar
af 9 í embættistíð Alfreðs G'sla
sonar. Líklega hafa þessir menn
talið kjörum sínum betur borgið
í annarri vinnu.
Ennfremur segir Reykjanesið:
„Karl Hólm er nú á Kleppif‘
Rétt er það, að Karl Hólm er
nú á Kleppi. Hann er þar hjúkr-
unarmaður og vona ég og trúi,
að hann leysi störf sín þar af
hendi af þeirri lipurð og festu,
sem honum er eiginleg. Er hægt
að ímynda sér að það sé ósk-
hyggja greinarhöfundar að Karl
væri þar sjúklingur! Og áfram
heldur Reykjanesið: „Hafsteinn
Magnússon er nú húsvörður í
Ungmennafélagshúsinu og iítur
eftir dansleikjum þar — sem
honum máske láðist, umfram að
hirða dyravarðarlaunin, meðan
hann var í lögreglunni. Nú týn-
ir hann saman tómar áfengis-
fiöskur eftir dansleikina, þar
sem vín má ekki hafa um hönd”.
Og síðan fullyrðir Reykjanesið,
„Hafsteini gekk eitthvað treg-
lega að fá aðra vinnu í Kefla-
vík”. Þama veitist greinarhöf-
undur að undirrituðum, en einn-
ig kemur fram ásökun á Alfreð
Gíslason, fyrrverandi bæjarfó-
geta, fyrir að veita mér ekki
nægilegt aðhald, svo ég leysti
störf mín sem dyravörður sóma-
samlega af hendi. Ég fékk aldrei
áminningu frá Alfreð fyrir van-
rækslu í störfum mínum, og mér
er ekki heldur kunnugt um að
nein kvörtun hafa borist frá Ung
mennafélagshúsinu um störf
mín þar. Dansleikir í vctur hafa
farið nær undanltekningarlaust
vel fram, en það er ekki á færi
eins eða tveggja manna að varna
því að vín fari inn í liúsið. Ef
herða á eftirlit í samkomuhúsum
hér í Keflavik, svo þangað komi
ekki vín, bá er hætt við að fjölga
verði allverulega í lögreglunni
frá því sem nú er og eftirlit heiin
ar verði að vera allmikiu meira
en verið hefur hingað tjl. Skyldi
það annars aldrei hafa komið
fyrir að ritstjóri Reykjaness hafi
laumast með áfengisflösku inn í
Ungmennafélagshúsið? Já, —
Reykjanesið scgir að mér liafi
gengið treglega að fá vinnu í
Keflavík. Þetta má sannarlega
skilja svo að ég hafi víða eftir
leitað, en orðið frá að hverfa.
nema írá Ungmerinaféiaginu, —i
enda haíi ég farið úr lögregiunnt
af skiljanlegum ástæðum, sem
greinarhöfundur hirci þó ekki
um að segja hverjar voru.
Nú spyr ég, veit greinarhöfund.
ur ekki livað atvinnurógur er og
hver er meiningin með opinber-
um skrifum sem þessum, þegar
ekki er bent á eitt atriði hvað þá
fleiri, þeim til stuðnings? Sann-
leikurinn í málinu er sá, að ég
réðist húsvörður í Ungmenna-
félagshúsið áður en ég sagðl
starfi mínu í lögreglunni lausu.
Síðan hef ég leitað eftir vinnu á
einum stað og fengið hana, en
varð að segja henni iausri, áður
en ég hóf starf, vegna slyss á
heimili mínu. Vinna þessi var
umboðsstarf við Samvinnutrygg-
ingar í Keflavík og átti ég að
taka þar við störfum hinn 1. des.
1961 og ætlaði ég að vinna við
Ungmennafélagshúsið á kvöldin.
Sem fyrr segir, varð ég vegna
þessa slyss að segja starfi mínu
lausu, og kom það raunar ekki
að sök hvað atvinnu snertir því
reksturinn á húsinu í vetur varð
langt umfram það, sem búist
var við og ærinn starfi einum
manni. Máli mínu til sönnunar
læt ég hér fylgja staðfestingar-
vottorð frá Gunnari Sve'mssyni,
um ráðningu mína Lil Samvinnu-
trygginga.
Keflavík, 5. jan. 1962
Það vottast hér með, að Haf-
steinn Magnússon, Vallargötu
17, Keflavík, var frá 1. desem-
ber 1961 ráðinn umboðsmaður
við deild Samvinnutrygginga
Iijá Kaupfélagi Suðurnesja,
Keflavík. Byrjunar-mánaðar-
laun hans voru ákveðin kr.
6.000,00 fyrstu þrjá mánuðina.
Hinn 30. nóvember kom svo
nefndur Hafsteinn heim til
mín og sagði starfinu lausu,
vegna þess, að kona sín hafi
slasast alvarlega og yrði liann
að annast heimilishaldið á
meðan svo væri ástatt, þar eð
sér hafi ekki tekizt að útvega
heimilishjálp.
Gunnar Sveinsson
kaupfélagsstjórí
(sign).
Fer nú lesendum að verða
ljós tilgangur greinarinnar í
tleykjanesi? Og Reykjanesið
segir: „Björn Jóhannsson, er
hættur lögreglustörfum, gerði
það áður en mál það, sem Jens
Þórðarson höfðaði á hann, fyr-
ir skrif undir hans nafni og sak
aráburð, er gengið í dómi. —
Gárungar segja, að Björn hygg-
ist nú ljúka barnaskólaprófi og
taka svo til við önnur störf, sem
liann er færari til en lögreglu-
störf.” Greinarhöfundur teflir
sannarlega á tæpt vað, því til-
gangur ofanritaðrar klausu dylst
engum, sem hana les. Og hver
skildi trúa því, þótt Alfreð
Gíslason hafi verið hirðulítill
um opinber mál, að hann hafi
verið svo lélegt yfirvald, að
ráða vangefinn mann til lögreglu
starfa, það vangefinn, að hann
hafi ekki náð barnáskólaprófi.
Björn Jóhannsson er Keflvíking-
ur og var Alfreð því vel kunn-
ugt um hversu hæfur hann
mundi verða tjl lögreglustarfa.
Mun Alfreð fáa menn hafa ráð-
ið til löggæzlu, sem hann þekkti
betur en Björn. Eg vann með
Birni í lögreglunni um árabil
og get því vel borið það, að hann