Alþýðublaðið - 19.05.1962, Blaðsíða 15

í*rmH HONOU8AS
'íýfíTi

■ »v íiosd.'í.- r
mtm «osm!ss;-
".vliiiivwnuv
•• •••-.
• DMiuetS.
0 0 0
[> FRÁ SOVÉT
tók upp pennann sinn og strikaði
út það, sem hann hafði skrifað.
Hann skrifaði aftur og sagði ocð
in hægt um leið og hann skrif
aði.
Drepist með SKÖMM. Gru-
bozaboyschikov.
Hann leit upp og brosti glað-
lega við hinum. „Þakka ykkur,
félagar. Þessu er lokið. Ég
mun tilkynna ykkur ákvörðun
forsætisnefndarinnar um tillögu
okkar. Góða nótt“.
Þegar fundarmenn voru farn
ir út, stóð G. hershöfðingi, upp,
teygði úr sér og geispaði lengi.
Hann settist aftur við skrifborð
ið, stöðvaði segulbandið og
hringdi á aðstoðarmann sinn.
Maðurinn kom inn og stanzaði
við skrifborðið.
Honum var rétt blaðið. Hann
G. hershöfðingi fékk honum
gula blaðið. „Sendið þetta til Ser
ovs, hershöfðingja, þegar í stað.
Komizt að því, hvar Kronsteen
er niðurkominn og látið sækja
hann í bíl. Þeir í Otdyel II vita
hvar hann er að finna. Og ég tek
á móti Klebb ofursta eftir tiu
mínútur."
„Já, félagi hershöfðingi.“ Mað
urinn fór út.
G. hershöfðingi tók upp VCh
simann og bað um Serov hers-
höfðingja. Hann talaði rólega í
nokkrar mínútur. Að lokum
sagði hann: „Og ég er nú um það
bil að fá verkið í hendur Klebb
ofursta og áætlanamanninum
Kronsteen. Við munum ræða
helztu atriði hæfilegs konspirat-
sia og svo fæ ég tillögur í smá-
atriðum á morgun. Er það í lagi,
félagi hershöfðingi?“
„Já“ heyrðist róleg rödd Serovs
hershöfðingja, meðlims forsætis-
nefndarinnar, segja. „Drepið
liann.. En látið gera það frábæri-
lega vel. . Forsætisnefndin stað
festir ákvorðunina á morgun.“
Það var íag.t á. Innanhússíminn
hringdi. G. sagði „Já“ i hann og
lagði hann á aftur.
Augnabliki síðar opnaði að-
stoðarmaðurinn dyrnar og stóð í
gættinni. „Félagi Klebb ofursti“
tilkynnti hann. Vera, sem einna
helzt líktist froski og bar ólívu
grænan einkennisbúning með hin
um rauða borða Leninorðunnar
einum saman á, kom inn og gekk
hröðum, stuttum skrefum að
skrifborðinu.
G. hershöfðíngi leit upp og
benti á næsta stólinn við fundar-
borðið. „Gott kvöld félagi.“
Sykursætt bgos færðist yfir
flatt andlitið. „Gott kvöld félagi
hershöfðingi."
7. kafli
ískaldi töframaðurinn
Skífumar tvær á tvöföldu
klukkunni horfðu út yfir skák-
borðið, eins og augu einhvers
risastórs sjóskrímslis, sem hefði
gægzt upp yfir borðröndina til
að horfa á skákina.
Skífurnar tvær á skákklukk-
unni sýndu mismunandi tíma.
Klukka Kronsteens sýndi tuttugu
mínútur í eitt. Rauða örin, sem
taldi sekúndurnar, hreyfðist hratt
neðst á skífunni, en klukka óvin
arins var þögul og sekúnduvisir-
inn var grafkyrr. En klukka Mak
harovs sýndi fimm mínútur í eitt.
Hann hafði eytt tíma í miðri
skákinni og nú átti hann aðeins
fimm mínútur eftir. Hann var í
slæmu tímahraki, og nema því
aðeins að Kronsteen yrði á ein-
hver ægileg vitleysa, sem var
óhugsandi, var hann búinn að
tapa.
Kronsteen sat hreyfingarlaus
og beinn í sætinu, eins .illgirnis-
lega óútreiknanlegur og páfa
gaukur. Olnbogar hans lágu á
borðinu og stórt höfuðið hvíldi á
krepptum hnefunum, sem þrýst
ust inn í kinnar hans, svo að
munnur hans fékk stærilætis og
fyrirlitningarsvip. Undan breiðu
kúptu enni liorfðu dálítið skásett
svört augun rólega á skákborðið.
En að baki grímunni suðaði blóð
ið í heila hans, og þykk slagæð á
gagnauga hans sló meira en níu-
tíu. Hann hafði svitað af sér heilt
pund á sl. tveim tímum og tíu
mínútum, og hættan á röngum
leik hélt honum enn í greip sinni.
En fyrir Makharov og áhorfend
um var hann samt „ískaldi töfra-
maðurinn", sem einhver
liafði sagt að léki skák,
eins og maður borðar fisk.
— Fyrst tók hann af roðið, síð-
an tók liann burtu beinin og svo
át hann fiskinn. Kronsteen hafði
verið Moskvumeistari nú í tvö ár
í röð og var nú i úrslitum í
þriðja sinn, og ef hann ynni þessa
skák, myndi hann hafa möguleika
á stórmeistaratitli. Þögnin um-
hverfis hið afgirta efsta borð Var
algjör, að undanskildu tifinu í
klukku Ivronsteens. Þeir vissu,
eins og Makharov. að þetta var
búið. Kronsteen hafði komið með
stórsnjalla breytingu á Meranaaf
brigðinu :í Drottningarbragði Mak
harov hafði haldið í við hann
fram í 28. leik. Hann hafði misst
tíma á þeim leik. Ef til viil hafði
hann gert skyssu þar, og ef til
vill aftur í 31. og 33. ieik. Hver
vissi? Þessi skák yrði umtöluð
um nllt Rússland næstu vikurnar.
Það heyrðist andvarp frá upp
hækkuðum pöllunum gegnt meist
araborðinu. Kronsteen hafði fært
hægri höndina hægt frá kinninni
og teygt hana fram á borðið. Eins
■mtMw
Brezka Honduras hefur gefið út frímerkjaseríu
af fuglum (sjá mynd). Verágildi þeirra er frá
einu senti upp í fimm dali. Frímerkin eru prent
uð í Englandi.
og griptengur á krabba höfðu
þumalfingur og vísifingur hans
opnazt og sigið. Höndin hafði
færzt með manninn upp og til
hliðar og niður. Síðan var höndin
flutt á sama stað við kinnina.
Áhorfendur hvísluðust á, er
þeir sáu á stóra veggtaflinu, að
leikurinn var Hc8. Þetta hlutu að
vera endalokin.
Kronsteen þrýsti rólega niður
tippinu á klukku sinni. Rauði vís
irinn hans stanzaði. Klukkan
sýndi kortér í eitt. Á sama augna
bliki tók ör Makharovs að ganga.
Kronsteen hallaði sér aftur.
Hann lagði hendurnar flatar á
borðið og horfði kuldalega yfir
borðið á sveitt, álútt andlit
mannsins, sem hann vissi að hlaut
að finnast innyfli sín brjótast um
eins og áll, sem stunginn hefur
verið með spjóti, þvi að Kron-
steen hafði sjálfur tapað áður
fyrr. Makharov, Georgíumeistari.
Jæja, félagi Makharov gæti farið
aftur heim til Georgíu og verið
kyrr þar. Hvað sem öðru liði, þá
mundi hann ekki flytja með fjöl
skylduna til Moskvu á þessu ári.
Óeinkennisklæddur maður
smeygði sér undir kaðlana og
hvíslaði að öðrum dómaranum.
Hann fékk honum hvítt umslag.
Dómarirln hrissti höfuðið, benti á
klukku Makharovs, sem nú vant
aði þrjár mínútur í eitt. Maðurinn
í borgarafötunum hvíslaði einni
setningu, sem varð til þess að
dómarinn kinkaði ólundarlega
kolli. Hann hringdi lítilli hand-
bjöllu.
„Það eru áríðandi skilaboð til
félaga Kronsteens“, tilkynnti
hann í hljóðnemann. „Það verð-
ur gert þriggja mínútna hlé“.
Muldur fór um salinn. Jafnvel
þó að Makharov liti nú kurteis-
lega upp frá skákinni og sæti
hreyfingarlaus og liti upp i loft
í salnum, vissu áhorfendur, að
staða skákarinnar var greipt í
heila hans. Þriggja mínútna frest
ur þýddi aðeins þrem mínútum
lengri umhugsunartíma fyrir
Makharov.
Kronsteen fann til sömu
gremjunnar, en andlit hans var
sviplaust, er dómarinn steig nið
ur úr sæti sínu og rétti honum
óáletrað umsl'ag. Kronsteen reif
það upp með þumlinum og dró
upp undirskrifaða pappírsörk.
Þar stóð með hinum stóru vél-
rituðu stöfum, sem hann þekkti
svo vel „YÐAR ER ÞÖRF ÞEG
AR í STAГ. Engin undirskrift
og ekkert heimilisfang.
Kraonsteen braut örkina sam
an og setti hana umhyggjusam-
lega í innanávasann á jakkanum
sínum. Síðar yrði hún tekin af
honum og brennd. Hann leit upp
í andlitið á óeinkenniklædda
manninum, sem stóð við hliðina
á dómaranum. Augu hans horfðu
á hann óþolinmóðlega, skipandi.
Til fjandans með þetta fólk hugs
aði Kronsteen. Hann ætlaði ekki
að gefa skákina, þegar aðeins
voru þrjár mínútur eftir af
henni. Það var óhugsandi. Það
var móðgun við íþrótt Fólksins.
En þegar hann gaf dómaranum
merki um að halda mætti skák-
intai áfram, skalf hann innra
með sér, og hann forðaðist augu
mannsins, sem stóð grafkyrr inn
an við kaðalinn.
Hanoes á horninu.
Framhald af 2. sífiu.
sitt á það, að með tímanum opnist
augu alls almennings fyrir þessum
óhagganlegu staðreyndum. Verka-
menn og sjómenn hafa beðið mikið
tjón af sundrungu samtaka sinna.
Öll alþýða hefur verið flegin inn
að skyrtunni, ekki aðallega af at-
vinnurekendum heldur og af pó\i
tískum ævintýramönum, kommún
ismans, ekki með því að reita áf
þeim kaup þeh'ra heldur með þý£
að veikja samtakamátt þeirra.
ÞRÓUNIN HEFUR afsannað aÚ-
ar kenningar postula kommúnism
ans hér, og sannað það, sem and
stæðingar þeirra héldu fram.
Kommúnisminn er heimsyfirráða-
stefna. Hann er ekki rekinn t}l
hagsmuna fyrir alþýðu dagsins l
dag, heldur miðast hann vlð hags
muni, fyrirætlanir og flækjur er
lends stórveldis. Þetta er sannað
og það sannast enn betur í nánustu
framtíð.
ALÞÝÐUFLOKKURINN hefur í
nær hálfa öld unnið markvisst fyrip
alþýðufólkið, launþegana. Menn
geta skyggnst um, rifjað upp fyiár
sér baráttumál Alþýðuflokksins eg
fundið áhrif þeirra á nær öllum
sviðum þjóðlífsins. Tryggingarnar
eru stjómarskrá alþýðunnar, frels
isskrá hennar. Þær er ekki hægt
að byggja upp á einum eða tveim
ur áratugum. Þær verða að skapast
á alllöngum tíma. Það er unnið
að þvi af öryggi og festu.
ENN EINU SINNI eigum við að
ganga að kjörborðinu.
Ilannes á horninu.
ÍÞRÓTTIR
Framhald af 10. siðn.
50 m. skriðsund karla:
Guðm. Gíslason ÍR 26.8 sek.
Hörður B. Finnsson ÍR 28.7 sek.
Guðm Þ. Harðarson Æ 28.8 sek. >'
Erlingur Þ. Jóhannss. KR 31.0 sek.
Benedikt Jóhannsson KR 31.0 sek.
Árni Þ. Kristjánsson SH 31.6 sek.
<*
200 m. bringrusund kvenna: ”
Hrafnhildur Guðmundsdóttir ÍR
3:17,3 mín.
Kolbrún Guðmundsd. ÍR 3:25.4 irt.
Sigrún Sigvaldad. KR 3:36.6 mín.
50 m. flugsund karla:
Guðm. Gíslason ÍR 31.6 sek.
Hörður B. Finnsson ÍR 32.2 sek.1
Árni Þ. Kristjánsson SH 34.2 sek.
Erlingur Þ. Jóhannsson KR 36.1 's.
4x50 m. skriðsund karla:
A-sveit KR 2:10.5 mín.
B-sveit KR 2:23.0 mín.
Drengjasveit KR lauk ekki keppní.
Bjallan hringdi. „Skákinni ér
haldið áfram“.
Markhov beygði hægt niður
höfuðið. Vísirinn á klukkunrii
lians fór yfir heilu stundina og
hann var enn lifandi.
Kronsteen liélt áfram að
skjálfa innra með sér. Það, sem
hann hafði gert, hafði aldrei áð
ur gerzt með nokkurn starfs-
mann SMERSH eða nokkurra'r
annarrar ríkisstofnunnar. Hanri
eftir lan Fleming
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 1962 19. maí