Alþýðublaðið - 19.05.1962, Blaðsíða 8

MMUWMMMMVMMMHMHWmMMMVnmMMMHWMMMWmMHnMIMH
Blaðinu hefur borizt ársrit Gagnfræðaskólans í Vestmannaeyj-
um. Þaðheitir Blik ogerhvorkimeira né minna en röskar fjögui
hundruð blaðsíður að stærð. Þarf ekki að taka fram, að þetta ei
langstærsta skólaritið á Íslandi — og raunar þótt víðar væri leitað
Frágangur þesss og efni er að auki mjög til fyrirmyndar. Það ei
sneisafullt af ritsmíðum, myndum og fróðleik. Þá eru þar að sjáli
sögðu skýrslur um starfsemi Ga gfræðaskólans og myndir a
nemendum.
Ritstjóri Bliks er Þorsteinn Þ. Víglundsson skólastjóri, er
ritnefnd er eingöngu skipuð nem endum. Þetta er tuttugasti 0|
þriðji árgangur ritsins.
Það má í rauninni furðulegt teljast, að ekki fjölmennari skól:
en Gagnfræðaskóli Vestmannaey ja er, skuli geta gefið út jafn við£
mikið og vandað skólárit og hér er um að ræða. Mættu aðrir skól-
ar taka Blik til fyrirmyndar — þótt ekki væri nema að ein
hverju leyti.
Hér eru svo tvær ritgerðir n emenda úr nýjasta Bliki.
mmwmwMwwwwwwwMwwM wwwwwwww%wmwww
Vertíðar-
saga úr Eyjum
Eins og fyrirsögnin gefur
til kynna, þá á þetta að vera
til þess að komast héðan,
eftir að hafa þénað mikla
peningaupphæð. Þeir ungl-
ingar hafa enga festu og eng-
an vilja. Þeir kaupa sælgæti
á einum degi, svo að tugum
króna nemur. Ekki eru svo
helgaskemmtanirnar neitt
slor. Útgjöld fyrir eina helgi
geta komizt upp f um
kr. og meira, en það
hefst upp úr þessu, er
ert annað en það, að
sér til skammar. Fylgju
dæmis einhverjum i
um eða undir tvítugt fi
að hann vaknar á lauga
morgni þangað til á si
saga. Eg ætla samt hér í þess
um pistli að reyna að sýna
iifnaðarhátt margs ungs fólks,
er hingað kemur á vertíð til
þess að afla sér peninga. Það
getur verið saga út af fyrir
sig. Hér í þessum bæ er
mjög mikið vertiðarsvall á
vetrum og unglingar, sem
hér hafa komið, hafa farið
snauðari héðan en er þeir
komu. Allir peningar þeirra
hafa farið í tóbak, vín og
svall. Þetta finnst mér ekki
heilbrigt og það finnst víst
fleirum. Það hefur komið fyr-
ir, að unglingar hafa orðið
að hringja heim til sín og
biðja foreldra sína um lán
SKINNIÐ
LJÖS
ÞEIR, sem sáu kvikmynd-
ina „Hið ljúfa líf“ (La Dol-
ce Vita), muna vafalaust eft-
ir ljósmyndurunum, sem þar
komu mjög við sögu. Þeir
voru alltaf með myndavél-
arnar á lofti, og þeystust um
MMMMMMtMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMW'i
í BLIKI er aragrúi mynda. Sumar — svo sem þær,
sem hér eru birtar — eru merkilegar og sjaldgæfar
þjóðlífsmyndir. Sú efsta mun vera frá því um 1905.
Þarna eru prúðbúnir Vestmannaeyingar að skemmta
sér úti á guðsgrænni eyjunni sinni. Sú næsta er yngri
— svo sem 40-50 ára — og er verið að vaska fisk. Sú
neðsta er tekin haustið 1925 og lýsir merkum áfanga
í sögu Vestmannaeyja. Lokið er byggingu „Gísla-
bryggju” (Gísla J. Johnsen) og fyrsta hafskipið - þrí-
sigld dönsk skúta - er Iagzt við hana.
á alls kyns farartækjui
héldu sig mest í nág
veitingahúsa þeirra,
frægt fólk sækir. Ein
kunnugt er af fréttun
dvelur Elizabet Taylor
Róm. A hún mjög í Vi
verj'ast gegn þessum
Ijósmyndurum, sem
fast á, og berjast um .
myndum af henni.
MMMMtMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMW
Á ítölsku eru þessi
ung-ar kallaðir „papa
vegna þess, að þeir ei
fellt á þeytingi, um
jarðir. Sælast þeir helzl
að taka myndir af
fólki, í fylgd einhverra
arra en eigin maka. í
myndinni „Hið ljúfa lí:
ust mörg góð dæmi um
aðferðir þessara kumpái