Alþýðublaðið - 21.08.1962, Blaðsíða 12

if(S FomiTE 016
JO, AT EOD/E EH
N06ET AF OET S0O5-
STE 06 MESFMEO-
60RU6E
KT F.K M&SKE TF.OKE AT VENTC
O'OENFOfí FKEM fOR AT TRAMPE
!ND ! UtfVENS HOíE McO OET
SAMME _>
NU KOMMEP JOLEMANDEN,
EVAJ MED LOMMEPNE
FULDE AF6AVER T!L OS!
V! HAR ALT.'D V/ZRET FUNKS
FOLK / M/N FAMIHE. ES DER
ET FAR NYE INCSRUD, JE6 SI<A.,
BES0R6E FOR DF.M ?
FOREL0BI6 SKAL
V! h’AVE AFRE6-
NcT DET S/DSTE
Það er kannski bezt aö bíða fyrir utan í
stað þess að rjúka inn í ljónagryfjuna strax.
Nú kemur jólasveinninn, Eva. Með vasana
fulla af jóiagjöfum handa okkur. Ég sagði
þér líka, að Oddie er einn sá yndislegasti
og meðfærilegasti maður, sem unnt er að
húgsa sér. Við höfum alltaf verið talin á-
gætisfólk — þessi fjölskylda, — eru nokk-
ur fleiri innbrot, sem ég á að sjá um fyr-
ir yður? — Fyrst skulum við ganga frá
þessu síðasta.
KRULLI
FYRÍR LITLA FÓLKICi
GRANNARNIR?
Fátæki Jói og
hundur hans
fast milii augnanna. Svo horfði hann á kóngsdóttur
ina, en hvin leit ekki til hans. Hann varð að segja
eitthvað og að lokum sagði hann hægt. „Þar eð ég
get ekki fengið hvolpinn minn, þá langar mig til að
fá köttinn“.
„Nei“, hrópaði kóngsdóttirin. „Þú getur ekki
fengið köttinn minn, án þess að fá mig með“.
„Þá“, sagði Jói og var enn fljótari að segja það.
„Þá getur þú ekki fengið hvolpinn minn, án þess
að hafa mig með“.
„Látum það þá vera þannig“, sagði kóngurinn.
„Annan helming ársins, skuluð þið eiga heima í
kofa skógarvarðarins og hinn helming ársins í höll-
inni. Og hvar sem þið eruð skulu bæði kötturinn
og hundurinn eiga heima hjá ykkur“.
Sama kvöldið fór Jói með brúði sína heim í kof-
ann og í fangi hennar var kötturinn og malaði af
ákafa. Umhverfis þau snérist hvolpurinn og var
þeim bæði til skemmtunar og óþæginda, er hann
þvældist fyrir þeim.
12 21. júli 1962 - ALÞÝDUBLAÐI0
Auðvitað vil ég ekki mála þig eins ogr þú crt, Palli. Þá væri
það ekki list!
í ltofanum var eldur á arni, á borðinu var kvöld
verður framreiddur, á rúminu var mjúk ábreiða og
ið arininn stóð gamli stólinn, sem pabbi hans Jóa
hafði átt.
En tíkin var horfin og sást aldrei framar og pahhi
var líka horfinn. Þegar Jói fór að spyrjast fyrir um
hann, var honum sagt, að gamli skógarhöggsmaður
ínn hjefði dáið mánuði áður en Jói kom í héraðið og
starf hans hefði beðið eftir manni, sem virtist nógu
hæfur til að gegna því. ENDIR.
Athugasemd
í Alþýðublaðinu sunnudaginn
20. ágúst sl. er birt armmagrein
með yfirskriftinni „Sauðaþjófnað-
ur í Keflavik."
í grein þessari segir frá erjnm
sem risið hafa milli ráðamanna
Keflavíkurkaupstaðar og bær.cia
úr nágrenni kaupstaðarins, út af
ágangi sauðfjár í kaupstaðarland-
ið. Mér er kunnugt um, að bessir
nágrannabændur, sem þar or átt
við. eru aðallega fjáreigendur í
Miðneshreppi.
Um þessar erjur, sem nú virðast
vera komnar á all alvarlegt siig,
verður ekki rætt hér að þessu
sinni, en í niðurlagi þeirrar grein-
ar, sem er tilefni þessara orða,
eru nágrannabændur Keflavíkur-
kaupstaðar afdráttarlaust stirnpl-
aðir sauðaþjófar, en þar segir orS
rétt: ,,En í fyrrinótt brutust bænd-
urnir inn í girðinguna og höfðu á
brott með sér allt sauðfé."
Hér er um svo alvarlegan áburð
að ræða, að ekki verður við því
þágað. Sauðaþjófnaður hefur um
aldaraðir verið talinn sá glæpur,
sem gengur mannsmorði næst, og
þeir, sem orðið hafa fyrir því ó-
láni, að vera bendlaðir við slikt
verk, liafa verið stimplaðir og
brennimerktir sem óalandi og. ó-
ferjandi óbótamenn.
Nú tel ég unig hafa öruggar
heimildir fyrir því, að fjáreigend-
ur úr Miðneshreppi áttu öngyan
þátt í því að féð hvarf úr glrð-
ingu Keflavíkurkaupstaðar, og
óska ég eindregið eftir því, að Al-
þýðublaðið krefji heimildarmann
sinn um skýlaus svör við því, á
hverju þessar alvarlegu fullyrðing
ar hans séu byggðar, og birti svör
hans síðan á góðum stað í blað-
riiu,' svo fljót.t sem hægt er.
Eg harma það, að það skuli hafa
hent Alþýðublaðið, að bendla að
ósekju, stóran hóp af heiðarlegum
íbúum mírjs byggðarlags við glæp-
samlegt athæfi.
Ólafur Vilhjálmsson
oddviti.
Kennslutækni
Framhald af 4. síðu.
sálfræðingur, Jerome Berlin sagt:
Hjá sérhverri menningarþjóð
með nútíma tækni eru ákveðin
grundvallaratriði, sem allir verða
að kynna sér eigi þeir að liafa
möguleika til að lifa. Við vitum
,öli, að á vcgum úti megum við
aðeins aka annars vegar á vegin
um.
Við erum einnig sammála um
það, að við stöfum orðin og leys
um . verkefnin með þeim.
Það er einfaldlega nauðsyn að
geta tileinkað sér ákveðnar stað
reyndir og færni eins fljótt og
mögulegt er. Sköpunargáfa
. rnanna hefur þar fyrir utan nóg
íækifæri.
(Úr Quikk — þýtt og entjur
sagt.)
Sá er ekki vill heyra verð
ur að finna. Sú var uppá
halds setning of margra kepn
ara allt fram á tuttugustu
öld.
Þessir þrír menn áttu alíir
’ mikinn og árangursríkan
þátt í leit að betri skólum,
virkara og mannbætandi
námi (Sjá 4. síðu): Hein-
rich Pestalozzi .Friedrieh
Fröbel og Georg Kerschjen
stiner.