Alþýðublaðið - 12.09.1962, Blaðsíða 12

BREZKA blaðið Observer segir eftirfarandi
dæini um vitfirringu vopnakapphlaupsins. Það
hc-fur verið reiknað út, að bandarísk sprengju-
flugvél af tegundinni B58 jafngildir að verðmæti
þyngd sinni í gulli. Þá er upplýst, að í þeim
sprengjufarmi sem ein B52 sprengjuflugvél get-
ur borið, felst meira sprengiafl en í ÖLLUM
farmi ALLRA þeirra flugvéla, sem notaðar voru
í síðustu heimsstyrjöld — og eru þær vélar þá
einnig taldar með, seni eyddu Hiroshima og
Nagasaki með atómsprengjum.
HOÍK Pm. AP i-’HARAue 8EVISERNB
M00 DEM Eon indbruodet hos
s. vma holten ! .
- V/í SAMMENU6NE MtN POSITIVS
/NDSATS MEDJERES HUiSORTE
EENERAUEeiAD I FOR8RYDER- >
AlBOMMr - ?
N!X - DEM HAR DE NEM-
ÍI6 U6E AflEVERET 774
MIO! MEN POR0VRI6T
sm JE6 /KKBIÆ66E
sm fií MtN "MEDDEÍA6-
TI6HED" - 06 TROR DE
SA IKKE, AT PANSERNE-

— Við höfum allar sannanirnar fyrir inn
broti yðar lijá Holten.
— Vitleysa. — Þér hafið fengið mér sann
anirnar. Og haldið þið ekki að lögreglan
trúi ekki betur hinu jákvæða starfi mínu en
glæpatilgangi ykkar?
KRULLI
FYRIR LITLA FÖLKIÐ
Ferssieskt ævintýri
mingju leitin
„Hvert er svarið við spurningu minni?”.
„Kóngsríkið þitt er ekki eins og það á að vera
vegna þess, að þú erí kona og kona getur ekki stjórn
að eins vel og karlmaður“.
„Gott og vel“, sagði kóngurinn. „Þú hefur upp-
götvað leyndarmál mitt. Ég verð konan þín og þú
skalt stjórna ríkinu fyrir mig“.
„Fáíæki bróðirinn hristi höfuðið. „Ég verð að
fara heim til mín. Fyrst Hamingjumaður minn er
vaknaður verð ég ríkur eins og bróðir minn“.
„>Ég geri þig þúsund sinnum ríkari en bróður
þinn“, sagði kóngurinn.
En fátæki bróðirinn vildi ekki hlusta á þetta og
hólt áfram sína leið.
„Vaktirðu Hamingjumann þinn?“ spurði garð-
yrkjumaðurinn fátæka bróðurinn þegar hann kom
aftur til garðsins.
»Já“.
„Hvaða svar er við spurningu minni?“
„Avaxtatré þín bera ekki ávöxt, og rósirnar
blómgast ekki vegna þess, að það er fjársjóður graf
inn undir rótum þeirra. Ef að þú grefur þennan
fjársjóð upp, þá mun garður þinn fyllast af ávöxt-
um og blómum“.
Garðyrkjumaðurinn sótti skóflu og gróf þar til
hann fann sjö skrín full af gulli.
Unglingasagan:
BÁRN LÁNDA-
MÆRANNA
hvítu kyni. Einn drengjanna
tók nú upp stein og henti jj
honum að Richardo eins og
til að svara móðgunum hans
og svo hittinn var hann, að
steinninn lenti á vörum Rie-
hardos. Richardo lirækti
blóði.
„Þetta getið þið,“ sagði
Richardo." Allir hundar eru
huglausir. Ekki einn ykkar
þorir að koma nálægt mér.
En þið standið þarna eins
og konur og hendið steinum
og eftir smástund sækið þið
feður ykkar og eldri bræð-
ur til að aðstoða ykkur í bar
daganum við mig. En meðal
þeirra allra er ekki einn
maður, sem dirfist ,að berj-
ast einn við mig. Þið eruð
hundar og hundasynir, —
hundahyski. Einhverntíma |
bind ég ykkur saman í 1
kippu. Eg bind ykkur sam- |
an á eyrunum og liendi
ykkin- í ána.“
Hann stappaði niður fót-
unum, þegar hann hafði
lokið máli sínu. Rykið rauk
undan fótum hans og and-
stæðingar hans kipptust
við.
William Benn leit á dreng
ina hjátrúarfullum augum.
Hann Ieit eftir götunni en
hann sá ekkert sem vakti á-
huga hans nema unga dreng-
inn með gullrautt liár. Hann
var líka með blá augu og líkt*
isf ekki mexíkana.
Nú reið William Benn til
drengjanna. Hann sagði við'
ungu ameríkanana: „Sex á'
móti einum. Það er ekki heið'
arlegt.“
Elzsti og stærsti drengur-
inn gekk fram úr hópnum.
Hann var með breiðar herðar,.
og klunnalegan kjálka hnefa-:
leikarans.
„Hann er naðra“, sagði
drengurinn“. Hann berst-
aldrei með hncfunum. Hann
þarf að hafa byssu eða hníf.
Hann er morðingi. Það ætti að.
setja hann í fangelsi".
Rödd hans var þrungin fyr
irlitningu.
„Jæja“, sagði Benn við Ric
ardo Perez“, er það satt að þú |
þorir ekki að berjast við þessa
drengi -með berum hnefun-
um?“.
Ricardo hikaði aðeins augna
blik. Svo svaraði hann: „Ég
skal berjast við tvo þeirra
með berum hnefunum, tvo í
einu. En þeir þora það ekki“,
„Svona, svona“, sagði Benn
reiðilega, „þú þarna — stóri
strákur — vilt þú berjast við
Ricardo? Hjálparlaust?“
„Berjast við liann?“ sagði
ameríski drengurinn, sem líkt
ist hnefaleikara. „Ég skal
berja hann sundúr og saman.
Ég skal slíta hann í tvennt
og gefa gömmunum innyfii
hans. En lielvítis ormurinn
beitir hníf“.
12 12. sept. 1962 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ