Alþýðublaðið - 27.09.1962, Blaðsíða 7

„Það er enginn vandi að VERÐA pabbi, en það er
aftur á móti mesti vandi að VERA pabbi“.
Sigurður Jónsson frá Brún:
Hvernig er bú- \
vöruverð ákveðið
NÝLEGA er komin út bók hjá-
bókaútgáfunni Fróða, skrifuð af
danska kimnirithöfundinum Villy
Breinholst og þýtt af Andrési
Kristjánssyni.
Villy Breinholst mun einna
kunnastur hér á landi fyrir litlu
sögurnar sem hann skrifar í viku-
blaðið Fálkann, bráðsnjalla þætti
og stutta. Villy Rreinholst er mik-
iivirkur rithöfundur í heimalandi
EÍnu, hann hefur skrifað 28 bækur
og bætir að meðaltali tveitnur við
á ári, og þar að auki skrifar hann
sögur og þætti fyrir yfir 300 ev-
rópsk dagblöð' og vikublöð.
Bækur hans hafa verið þýddar
á 12 tungumál og alltaf fjölgar
l»eim sem lesa eftir þennan danska
búmorista og háðfugl.
Bókin: Vandinn að vera pabbi,
sem nú er komin út á íslenzku, er
er fyrsta bók Rreinholst er út kem
ur hér, og um leið sú fyrsta sem
höfundur skrifar í bókaflokki þar
sem vandamál hjúskapar og upp-
eldis eru rædd frá spaugilegu og
gáskafullu sjónarmiði.
í tilefni útkomu bókarinnar koni
Villy Breinholst til íslands og
dvaldi hér nokkra daga í boði Flug
félags íslands.
Ferðaðist hann allmikið um
landið og kynntist því og þjóð eftir
megni, en hann er nú að safna
efni í bók urri Skandinaviu, þar
sem ísland á að skipa einn sessinn
Einnig mun hann slcrifa grein
um ísland í auglýsingarrit Flug-
félags íslands, sem út kemur í
marz næstkomandi. Verður greiri-
in skreytt teikningum eftir teikft-
ara Breinholst, Belganr. Lon van
Roy, sem myndskreytir bækur
hans.
Við hittum Villy Brenholst að
máli áður en hann fór úr landi og
inntum hann eftir hvað honum
hefði fundist til um land og þjóð.
Hann sagðist ekki hafa orðið
fyrir vonbrigðum og bað hefði
glatt sig að ekki hefði borið á nein
um kala í garð Dana hér á iandi
og einnig hefði sér þótt ánægju-
legt að kynnast gestrisni og alþýð-
legheitum meðal íslendinga.
— En hann sagði, að sér hefði
þótt undarlegt þegar hann pantaði
koníak á hóteli einu, þar fékk
hann það í rjómaglasi!
— En íslendingar væru húmor-
istar eftir því sem hann liefði
kynnst þeim og hann kvaðst hugsa
sér gott til glóðarinnar að láta
gefa út fleiri bækur sínar hér á
landi, m.a. væri von á öllum bóka-
flokkinum um fjölskylduna og
vandamál hennar, en þær bækur
heita: Kunsten at vere far, iserti
þegar er komin út) Farmand og
Lillemor, Den fuldkomme Ægté-
mann og Kys din kone.
Villy Breinholst er í ágætum
holdum, en samt ekki of feitur, og
hann hefur umræður um íslenzka
matinn: Ég tek með mér sneið tit
konunnar minnar heima, ætla að
! lofa henni að smakka svið
Erfitt að vera eitin. i
Hérna hef ég smakkað skyr, og
hákarl. Hákarlinn þótti mér bezt-
ur, — en ég varð að halda fyrir
nefið þegar ég borðaði hann . . .
— Mesti sigur Breinholst til
þessa á sviði ritlistarinnar eru
bækur lians urn Skandinavíu, sem
hafa hlotið feiknarlegar vinsældir
um allan heim og eru notaðar 1)1
kynningar Norðurlöndum af ferða
jskrifstofum og flugfélögum. Þess-
ar bækur hans lýsa Skandinövum
á nærfærinn en ýktan hátt og
draga ,'ýmislegt sérkennUegt og
spaugilegt fram i fari þeirra.
En það er eitt sem vantar i
þessar bækur sem lýsa Norður-
| landabúum á svo skemmtilegan
hátt. íslendingar eru vart nefndir
í bókunum. Og til að bæta úr þess-
I um tilfinnanlega skorti hcfur
Villy Breinholst einmitt komið
! hingað til að sjá og heyrr. það sem
hann skrifar síðan í væntanlega
l bók sína um Norðurlöndin.
I Og eftir því sem okkur skiidist
var hann harla ánægður, og hefur
væntanlega frá mörgu að segja
og sér margt skemmtilegt í fari
okkar íslendinga, því glöggt er
gestsaugað.
Villy Breinholst rekur sína eig-
in bókaútgáfu, þar sem hans bæk-
ur eru eingöngu gefnar út og hann
hefur á vegum sínum tyift teikn-
ara og þýðenda, sem eingöngu
vinna fyrir hann.
Við fáum fyrst að heyra hvernig
ísland hefur komið Breinl'.olst
fyrir sjónir þegar landkynningar-
rit Flugfélagsins kemur út í man
næstkomandi, en svo þar á
er von á bók hans um
navíu, með ísland inni falið...
I ALÞYÐUBLAÐINU 22. sept.
s. 1. er grein með þessari fyrir-
sögn.
Grein þessi er að því leyti ó-
venjuleg, að hún er byggð upp
utan um tölur og skal hér ekki
reynt að hrófla við þeim, enda
hálfgaman að rekja niðurstöður
út frá þeim leiðum, sem til er
bent og sjá hversu vel grunnur-
inn þolir. En það bíður að sinr.i
annarra manna flest.
Hér skal þó vikið að nafngift
einnar upphæðar, það er: „Laun
bóndans." Er þá bóndinn orðinn
kaupamaður?
Hver talar um laun kaup-
manns, sem rekur eigin verzlun?
Hver hefur rétt til að ákveða
kaupgreiðslu til yerksmiðjueig-
anda, sem sjálfur rekur fyrir-
tæki sitt eða þess farsmanns, er
sjálfur á fleytu sína og uppsátur,
rær einn eða með háseta löglega
ráðna upp á hlut eða kaupf
Eru ekki slíkir menn undir þá
sök seldir að verða að taka af-
leiðingunum af mistökum ’sínum
ef einhver eru?
Eiga þeir ekki rétt á að njóta
— innan takmarka skattalqggjaf-
ar að vísu — snilldar sinúar og
ráðdeildar, ef þá eiginleika, er að
finna hjá þeim eða skal þeim,
hversu mikilhæfir sem þeir eru
og starfsamir skammtaður saml
hlutur og hverjum þeim v^nvita,
sem klaufast við að geraj sama
handtakið alla ævina og illa þc?
Einhleypur verkamaður f kaup
stað, maður, sem ber á engu á-
byrgð og vinnur aðeins 8 tíma á
dag, ber úr býtum samkvæmt síð
ustu vínnusamningum ntferfellt
60.000 kr. á ári og meira ef hon-
um verður nokkuð úr sumarfríi,
sem bóndinn fær ekkert.
Bóndi með eiginkonu, — þvf
ekki er tekið fram, að hana skuli
vanta né henni ætlað kaup sér-
staklega —, hlýtur samkvæmt
upplýsingum blaðsins 94.576
krónur fyrir bæði, þótt hann
vinni oftast kappsamlega og oft
tvöfaldan tíma og þurfi sjálfur
að skipuleggja öll verk sín og
annárra á búinu og metá 'hvera
hlut allt frá skýjafari himinsir.s
til skitu á kind hversu viði skull
bregðast og verði að ráða fram
úr af viti ef heyið á að nást litt
hrakið og skepnunni á að skána.
Þessi ágæti bóndi Alþýðublaðs
ins leggur fé í fyrirtæki sitt, i
upphafi sennilega aleigu sína, og
honum eru reiknuð 5% af þvi.
Verkamaður hefur aftur á
móti kost á því að hulstra allan
afgang launa sinna. arfa og eigið
safn á mun arðvænlegri stöðum,
þar sem örðugra er að áætla
rentufótinn, sem getur legið ein-
hvers staðar á milli innlánsvaxta
í banka og útlánsvaxta okrarn,
svo enn hallar á hvern þann
bónda, sem metur kjör sín ein-
göngu eftir fjáröflunarvorium.
Vegna þessa kjaramunar á
meðal annars sópast innan sveit-
ir og tæmast af mannfólki. Fyrir
þessar sakir þarf nú að senda
legáta til að losa bændur við þatt
býli, sem enginn vill kaupa og
þeir geta ekki setið lengur vegna
sjúkdóma, ellihrörnunar og hjúa-
leysis.
Fleira mætti telja á báða vegu,
en ritstjórum leiðast langar
greinar og margir vilja 1 birta
skoðanir sínar á takmörkuðum.
tekjufleti blaðanna.
Skopteiknarar finna margt. skoplegt í fari Villy Breinholst. Hérna'
eru tvær slíkar myndir af honum.
EINUM OG MIKIÐ
VARÚÐ, stúlkur, svona skulið þið EKKI snyrta ykkur. Þið
retið komizt í heimspressuna fyrir bragðið. Textinn, sem fylgdi
myndinni, gefur þær upplýsingar, að hún sé af sýningastúlk-
unni Collen Colby (15 ára), og sé hún gott dæmi um ofnotkun
á snyrtivörum. Collcen, sem er bandarísk hefur lagt sér til
,.Kleopötruútlitið“ svokallaða. Textahöfundur gagnrýnir eink-
um hárgreiðsluna (..Fyrr má nú rota en dauðrota") og andlits-
farðann( „Hún smyr þrisvar sinnum of þykkt“).
Því skal hér staðar numið cg
beðið frétta úr ísafjarðarsýslum,
Múlasýslum og hugsanlega víðar
að, frétta af stækkun afrétta, en
einkanlega úr Reykjavík, um
hækkun tekna hjá þeim, sem áð-
ur voru hæst launaðir eða stóSu
á annan hátt öllum fótum í jötu.
Nóg mun rætt þykja hér og víð-
ar um smækkun byggða og þes9
háttar leiðindi, svo sem búvöru-
verð.
ALÞVÐUBLAÐIÐ - 27. sept. 1962 J