Alþýðublaðið - 16.11.1962, Blaðsíða 12

28 ÁRA gömul kanadisk húsmóðir fékk fyrir
skömmu silfurverðlaun Camegie-sjóðsins, fyrir
að reka á flótta púmu sem hafði ráðizt á litinn
dreng. Erú Mcevoy sem býr í Hinton í Alberta
segir svo frá að nokkur böra hafi komið til sin
og sagt sér að stór púma væri byrjuð að éta
Brian litla Kilbreath sem er sex ára gamall. Frú
Mcevoy sem var mjög heilsuslöpp vegna upp-
skurðar sem nýlega hafði verið gerður á henni
reif í snatri stóra grein af næsta tré og réðist síð
an á púmuna. Eftir að púman hafði fengið þungt
högg á snúðinn, sleppti hún barninu og frú Mce-
voy gat bjargað því í örugga fjarlægð frá púm-
unni.L æknarnir urðu að sauma barnið saman
með 150 sporum.
/ OBNN6 MASKINB BK OER
PtAMANTBR FOR SA
MAN&B PEN6E, AT VI 10
IKK6 EN6AN6 8EH0VER
AT SNYDE HINANDEN FOR
AT 8NVE RI6E / a
PR0V MED UDT HOVED-
RE&NIN6 - 50% AF
DIAMAN.ERNE , FOR-
HOIP VI DE PAR SMA-
M0NTER. D/N FEDTEDE
CHEF KA5TER HEN .
T!í Dt6 !
HVEM SI6E,..
ATJE6
DR0MMEROM
AT DELE MED
D/6 ?
JA-JA - MEN TÆNK
NU OVER DET !
VIS MI6 F0RST
HVOR DEER -
SÁ VENDER VI
TH.8A6E VI DET
ANDET 8A6EFTER
í þessari flugvél eru demantar, sem eru
svo verðmætir að við þurfum ekki einu sinni
að svinda hvor á öðrum til þess að verða rik-
ir.
Hver segir að ég vilji skipta með þér?
Reyndu að nota höfuðið. — 50% af dem-
öntunum í staðinn fýrir skiptimynina sem for
inginn hendir í þig.
Sýndu mér hvar þeir eru — svo getum
við talað um hitt á eftir.
Jæja, en hugsaðu fyrst um þetta.
FYRIR LITLA FÓLKIÐ
Rússneskt ævintýri
eftir D. Namrn-Sibiryak
Litla sagan á undan stóru sögunni
BÍUM, BÍUM BAMBA.........
Annað auga Dísu litlu sefur, hitt vakir. Annar
eyrað hennar sefur, hitt hlustar.
Sofðu, Dísa, sofðu engillinn. Pahhi ætlar að
segja þér langt og fallegt ævintýri.
Þau eru öll komin til að hlusta: kötturinn
Branda, hundurinn Snati, músin Krúsa-múa, sem
tyllir sér upp á hillu, kanarífuglinn í búrinu sínu
og haninn hann Toppur.
Sofðu Dísa, sagan er að hefjast.
Karlinn í timglinu er að gægjast inn um glugg-
ann þinn. Skjálgur héri Iæddist fram hjá á tánum.
Augun í gráa úlfinum tindra. Bjöminn Mishka
dregur inn klærnar. Gamall spörfugl flaug upp á
gluggann, bankaði með nefinu í rúðima og spurði,
hvenær sagan hæfist. Þau eru öll sömul komin, —
og að híða eftir sögunni.
Annað auga Dísu litlu sefur, hitt vakir. Annað
eyra hennar sefur, hitt hlustar.
Bíum, bíum, bamba . . . '
Danni, Hvellur og Jónas
Spörfuglinn Hvellur og fiskurinn Donni voru
miklir vinir. Hvellur flaúg á þverjum degi á sumr-
in niður að ánni til að tala víð vih sinn.
— Góðan daginn, Donni, hrópaði hann, hvemig
líður þér?

Unglingasagan •
BARN LANDA-
MÆRANNA
ferð en þegar honnm var
boðið í glasið á mót: jx-itaði
bann kurteisleía. Spila-
mennirair fórn út úr bótel-
inn og læknirinn ballaði sér
fram yfir barinn. „Flýttu
þér,“ sagði hann- „Náðu í
hestinn þinn og eltu hann".
22. ÚrsIItin.
Ricardo þaut af stað yfir
allar torfærur sem á vegi
hans urðu. Kinverji með
langa fléttu varð á vegi hans
og benti honum á að fara til
vinstri. Risastór maður birt
ist honum og sagði honum
að ríðá til vinsiri að rjóör
inu inn á milli trjánna, taka
þar upp byssu sína og bíða
átekta.
Ricardo reið áfram og á
eftir honum þaut risavaxinn
negri með trölls'egum skref
um.
Þegar Ricardo kom að
rjóðrinu tók hann fram
byssu sína, steíg af baki og
leit nmhverfis sig —
Hinum megin ft-á kom mað
ur gangandi til hans.
Charles Perkins'
„Þarna er strákurinn,“
sagði hann dýrslegi'i n'iddu.
„Svo hann hefur verið send
ur hingað til a? hitta mig
Heldurðu að ég minnist þess
ekki að ég hef séð þig fyrr.
Heima hjá William Benn — ‘
Ricardo starði á manninn
og hann skildi ekki að verið
var að leika á hann fyrr en
skotið reið af og nísta'f’i
sársauki gagntók höfuð hans.
Ricardo hleypi/ af og svo
féll hann til jarðar.
Hann jafnaði sig fljóllega
og leit upp. Það var engan
að sjá.
Hafði Perkins flúið?
Nei, þarna kom hann
skreið áfram á oðrum fæti
og með aðstoð habda sinua.
Ricardo var dofiim og byss
an skalf í höndum hans.
Hann gat aðeins legið kyrr
og beðið dauðans.
,Charlie,“ kaliaði djúp og
kunnngleg rödd frá skógar
jaðrinum.
„Hve er þar?“ spurði Perk
ins og leit við.
Skot reið af og Perkins
féll til jarðar og Ricardo sá
WUIiam Benn koma út tír
skóginum með rjúkandi
byssu í hendinni.
Hann sá risavaxna negrann
koma og hann heyrði Willi
am Benn segja: „Fatðu frá
Selim. Við viljum ekki hafa
allt fuUt af sporum hér.
Strákurinn gerði þetta og
hann á að hirða launin. Ertu
særffur Ricardo?"
Ricardo tók með liendinni
um höfuð sér og hann sár-
kenndi til, þegar liann snerti
stórt sárið. Svo stundi hann:
„Það er aUt í lagi með
mig,“
„Gott,“ sagði William
Benn. „Ég hélt aö þú værir
X2 16. nóv. 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ