Breiðablik - 01.09.1907, Blaðsíða 10

58
BREIÐABLIK
Hvernig1 sem annars ei litið á þetta mál, sé eg
ekki ástæðu til að taka þessa tilraun illa upp fyrir
mér, — því að annað en tilraun getur þetta ekki
álitizt að svo komnu, — tilraun til þess að gera
kristindómsfræðsluna aðgengilegri fyrir nem-
endur en verið hefir að undanförnu. Ef sú tilraun
hefir mistekist, þá nær það ekki lengra. Sjálfs
mín vegna má mig einu gilda, hvernig fer með
kver þetta, því að eg hefi ekki samið það mér til
fjár né frama; það vita þeir, sem mig þekkja. Og
ekki hefi eg otað því fram né ytt neitt undir það
að fá það lögleyft, þó að eg upphaflega sækti um
það til þess að reynsla gæti fengist um það, hvort
þessi aðferð er heppileg eða ekki. En þó að svo
færi, að þessi aðferð reyndist ekki happasæl, yrði
þessi tilraun þó ekki ónýt, ef hún gæti orðið til
þess að stuðla að því, að nýtt og betra lag á ein-
hvern hátt kæmist á kristindómsfræðslu barna
hér á landi.
Fjölyrði eg svo ekki meira um þetta að sinni;
og helzt vildi eg ekki þurfa að minnast á það
oftar. Mér er óljúft að eiga í deilum og vil eg
ógjarna þurfa að eiga ilt við aðra, eða að aðrir
eigi ilt við mig, þó að því verði að taka, ef ekki
er annars kostur.
Með mikilli virðingu og vinsemd.
Yðar
Valdimar Briem.
RÉTTINDI KVENNA.
A LLIR hafa veitt því eftirtekt, hve
hugmyndinni um jafnrétti kvenna
hefir fleyg't fram á fósturjörö vorri á síð-
ustu árum. Nú í sumar er því máli svo
langt komið, að lagt hefir verið frumvarp
fyrir þing um jafnrétti karla og kvenna til
kosninga og kjörgengis, Allniiklar líkur
eru til þess, að því nýmæli veröi fram-
gengt áður langt líður.
Ósjaldan verða smáþjóðirnar á undan
hinum stærri og voldugri til að koma
jafnréttiskröfunum í framkvæmd. Enda
eru smáþjóðir oft og tíðum, ef þær á ann-
að borð fá að ráða sér sjálfar, frjálsustu
þjóðirnar. íhaldsöflin eru svo sterk með
stórþjóðunum, að allar breytingar og
byltingar eru þar lengur á leiðinni. Frelsið
á því oftast sína beztu byggistöð með
smárri og fólksfárri þjóð. Allir muna eftir
Sviss, litlu landi og tiltölulega fámennu,
sem almennur griðastaður hefir verið í
miðri Norðurálfu, umgirt stærri löndum,
fólksfleiri, en ófrjálsari miklu, er flúið
hefir verið úr þangað, sökum mannfre'.sis
og verndunar mannréttinda, sem þar á
sér stað.
Benda má ekki síður á Finnlendinga,
sem nú eru orðnir ein allra frjálsasta þjóö
heimsins. Rússar neyddust til að veita
þeim alt sitt forna frelsi aftur 1905, eins
og kunnugt er. Oll þjóðin gjörði verkfall.
Eigi var unt að framkvæma neina stjórn-
arathöfn. Þjóðin sýndi dæmalausa sam-
heldni og varð svo samtaka, að stjórnin
stóð uppi ráðþrota og höggdofa og varð
að gefast upp. Finnar fengu fullkomið
sjálfsforræði og þing sitt endurreist, ekki
aðeins meðgömlum einkaréttindum, heid-
ur endurfætt í nýrri mynd, samkvæmt
frtkustu frelsiskröfum ný, rar tíðar. Það
er eitt hið merkilegasta atvik, sem fram
hefir komið í sögu heimsins á vorum,
dögum.
í sigri þessum höffiu konur átt engu
siður þátt en karlmenn. Fngum duldist
hugur um, að þeim myndi jafnrétti gefið
við karlmenn til kosninga og kjörgengis.
Samt sem áður hélt kvenfélag Finnlend-
inga ekki færri en 300 fundi á tveim mán-
uðum, áður ný kosningalög yrði sam-
þykt, málum sínum til stuðnings. Jafn-
réttið fekst, öldungis óskorað.
Eftir kosningar sáu menn, að miklu
fleiri konur höfðu greitt atkvæði en karl-
menn. Nítjánkonurhafa síðati setiðáþingi;
hafa þær átt mikinn þátt og góðan í með-
ferð og flutningi mála og yfirleitf hafa þær
komið fram kvenþjóðinni til mikils sómti.
Einkum hafa þær að einu 'eyti þótt gjöra
miklu betur en við var búist. Ekki var
laust við, að Finnar bæri fyrir því nokk-
urn kvíðboga, að þessar 19 konur myndi
færa sér málfrelsi í nyt á þingi nokkuru
meir en góðu hófi gengdi. En nú dást
menn að því einna mest í sambandi við