Breiðablik - 01.08.1908, Blaðsíða 2
BREIÐABLIK
:A
bókstaf hennar í einu ogf öllu ?
Eða á egf að trúa því einu, sem
trúarvitund mín fær tileinkað sér ?
Á eg- að hugsa um líf mitt að
eins í sambandi við þessajörð?
Eða á eg að setja það í samband
við aðra, eilífa tilveru ?
Um þetta snúast hugsanir göfug-
ustu mannsandanna, sem uppi eru
og uppi hafa verið á öllum tímum
hvarvetna í heimi. Hugsandi
menn eru stöðugt að gjöra sér
einhverja grein fyrir sjálfum sér
og lífinu. Það er og verður sjálf-
sagt umhugsunarefni eins lengi og
þeir eru til. Engum er það til
kinnroða, heldur sæmdar.
Um andleg mál vill tímarit þetta
leitast við að hjálpa mönnum að
hugsa, án nokkurs tillits til, hvort
þeir til heyra nokkurri kirkju eða
ekki.
Hugsanir allra manna eru íþess-
um efnum knýttar saman einum
þræði. Þeir eru samferðamenn
að sameiginlegum náttstað. Sé
önnur tilvera ætluð einum, er hún
öllum ætluð. Lúti alt lífið einum
lávarði, hljóta allir eitt sinn að
komast að raun um það.
Þenna sameiginlega þráð vildi
eg láta lesendur tímaritsins finna,
af hvaða andlegu bergi, sem þeir
eru brotnir. Hver hugsan ætti að
vera eins og útrétt bróðurhönd.
Og eðilegt verður ávalt að gefa
þeim efnum mestan gaum, sem
mestum ágreiningi valda.
TIL KRISTS, EN EIGI FRÁ
VAD eftir annað er því
haldið fram, að hin nýja
hugsanahreyfing í kristn-
inni, sem nú er oft
táknuð með nafninu nýja guðfræð-
in, sé hreyfing brott frá hjarta-
punkti kristindómsins. Hún sé
miðflóttaafl í trúarlegum efnum.
Ef þetta væri satt, væri heim-
urinn að afkristnast, eða kristnin
aftur að hníga í heiðni. Ef rétt-
trúnaður seytjándu aldar á að vera
mælikvarðinn, á hann býsna fáa
áhangendur í kristnum löndum nú
á dögum.
En til þess eru engin merki, að
heimurinn sé að snúast til heiðni.
Aldrei hafa kristileo- áhuo-amál
o o
verið rædd meir en nú. Andlegur
áhugi aldrei verið með meiri blóma
en einmitt um þessar mundir. En
rétt-trúnaðarokinu eru menn meir
og meir að varpa af sér. Menn
hugsa frjálst og tala frjálst, blátt
áfram og öruggir, hver eftir þeirri
sannfæringu, sem hann ber í
brjósti.
Það er fullkominn misskilning-
ur, að aðalstefna hugsánanna í
guðfræðilegum efnum sé burt frá
Kristi. Það er engan veginn ver-
ið að snúa baki við frelsara heims-
ins sem þungamiðju trúarinnar.
Skilningur manna á persónu hans,
kenning og æfistarfi hefir aldrei
verið gleggri en einmitt nú.
Kristur er aðal-umhugsunar-
efni og markmið nýju guðfræð-
H