Alþýðublaðið - 18.05.1963, Blaðsíða 8

ÞAÐ hefur verið verkefni rjira dæmt hvort eðlilegt sé að vænta
íslenzkra ríkisstjórna cftir stríð örari lífskjaraaukningar. Almenn
að glíma við verðbólguþróuniua
og koma á jafnvíegi í efnahagsmál-
um. Fáar stéttir þjóðféiagsins eiga
meira undir þvi komið en iaunþeg
ar að þetta megi íakast'.
Stöðftgt verðlag, heilbrigt efna-
hagslíf og aukin framleiðni at-
vinnuveganna er undirstaða raun-
hæfra kjarabóta. Maður skyidi því
ætla að heildarsamtök launþega
og þeir stjórnm.flokkar, sem telja
sig miða stefnu sína vtð hagsmuni
launþega, reyndu að styðja alla
viðleitni til þess að tryggja þennan
nauðsynlega grundvöll bættra lífs-
kjara. Ef hann er fyrir hendi geta
launþegar almennt gert sér vonir
um 2-4% raunhæfar kjarabætur
á ári. Fljótt á litið kann mönnum
ar kauphækkanir, sem fara fram
úr þessu marki má nokkuð örugg-
lega íelja orsök verðból.guþróunar.
Viðleitni ríkisstjórnanna til að
koma á jafnvægi í efnahagsmálum
hafa tekizt misjafnlega og oftast
illa, þegar undan er skilin efna-
hagsviðreisn núverandi ríkisstjórn
ar, enda hafa flestar aðra- ríkis-
stjórnir hrökklast frá völdum áður
en kjörtímabili lauk.
Efnahagsaðgerðir allra rikís-
stjórnanna hafa verið fólgnar í
einhverskonar nýjum álögum,
beinum eða óbeinum gengisfelling-
um. En aðgerðirnar hafa verið
mjög ólíkar að því er tekjur tiT
hliðarr.stafana til verndunar þeim
er við erfiðust lífskjör hafa búið.
að virðast þetta lítið, þegar hait Engin ríkisstjórn hefur gert jafn-
er í huga að algengt er að kaup mikið til verndunar hagsmunum
hækki hér um 10-20% á ári. Svo þessa fólks og núverandi ríkis-
er þó ekki, því að með 4% iaun stjóm og skal aðeins í því sam-
hæfri árlegri kauphækkun myndu bandi minna á stórfelldar umbætur
lífskjörin tvöfáldast á 13 árum á félagsmálalöggjöfinni, hækkun
og géta menn þá nokkuð um það fjölskyldubóta, elli- og örorkulíf-
iðgnrýni gagnrýnd
eyri, lækkun útsvars og afnám og fullkomnun á stjórnarháttum
tekjuskatts á venjulegar launaíekj lýðræðisríkja.
ur. Þetta hefur ef til vill átt sinn Kommúnistar misnota vestræn
ríka þátt í því að efnahagsaðgerð- gæði, svo sem frjáisa verkalýðs-
irnar hafa heppnazt. hreyfingu, ritfrelsi, málfreisi,
kosningarétt, friðarhreyf ingu, þjóð
ernishreyfingu og Jistfrelsi til nið
Stefna bert að þrennskonar urrifs 0g reyna að ryðja alheims-
gæðum. kommúnismanum braut. Athyglis-
Grundvallarmarkmið lýðræðis- verf er ag þag eru eimnitt þéssi
Sininaðra iveirkajýðkflokka er að
unnt .sé að halda uppi frjálsri
verkalýðshreyfingu með óskertum
samningsrétti um kaup og kjör.
Stöðugu verðlagi og íuilri atvinnu.
Ýmsir telja að erfitt sé að láta
öll þessi gæði fara saman. Gangi
launþegasamtökin t.d. lengra í kröf
um sínum en unnt er að byggja
á aukinni framleiðni aívinnu-
rekstursins verði annað hvort að
verðlagið hækki eða að verfet
stæði atvinnureksturinn geíist
upp. Afleiðingin yrði þá verð-
bólga eða atvinnuleysi o.s.frv. Kin
ræðisríki, þar á meðal kommún-
istar, þar sem þeir komast til
valda, leysa þennan vanda emfald- j
lega með því að svipta verkalýðs-
hreyfinguna öllum frjálsum samn
ingsrétti og frjálsum kosningarétti.
Jafnaðarmenn trúa því að hægt sé ,
að samræma þessi þrenn gæði en
til þess þarf verkalýðshreyííngin !
að njóta forystu jafnaðarmanna og '
hún þarf að taka í þjónustu sína
nýjustu tækni hag- og tækni-vis-
indi. Hvergi hafa inenn komizt
nær þessu marki en í þeim löndum
í ÁLÞÝÐUBLAÐINU sl. mið- verulega hruninn til grunna og
vikudag — (15. maí) ■— birtist líklega væri gáfulegast að byrja
tónlistargagnrýni eftir Jón S. á ný með Guðs hjálp og vængja-
Jónsson um síðustu tónleika Siu- blaki.“ Bæði eru þessi orð JSJ Þar sem jafnaðarmenn hafa íoryst
fóníuhljómsveitár íslands og eru freklega móðgandi við •'tjór.nand- una í verkalýðshréyíingunni og í
þar nokkur atriði, sem ekki er ar.dann. órnakleg og röng. í þriðja stjórn landanna og nægir í því
leikarann ?c
getur Iiení,
’eikara cln-
na'
hægt að iáta ósvarað.
Gagnrýnandi fer mjög hörðum
orðum um stjórnandann, hr. S'rriek
land og sömuleiðis um einleik?
arann hr. Badura-Skoda. Segir
hann túlkun hr. Badura-Skoda á
Mozart píanókonsertinum vera jsinnar
víðs fjarri þeim hugmyndum, sem
hann hafi um hverrng eigi að
túlka Mozart, ennfremur segir
kafia konsertsins
hen'i það ein- efni a3 minna a bræðraþjóðir okk
hvergi komizt til valda í frjálsum
kosningum, heldur með valdi og
ofbeldi að undangenginni niður-
rifsstarfsemi og í kjölfar vand-
ræðaástands.
Um starfsemi hinna fjarstýrðu
kommúnistaílokka í vestrænum
löndum má lesa lærdómsrikt
dæmi í hinni frægu ræðu Krúst-
jovs á flokksþingi kommúnista 17.
okt. 1961. Hann lýsir á óls. 27 bar-
áttunni í hinum friálsu löndum.
Hann telur stéttarbaráttuna fara
harðnandi í þessum löndum, verk
föllum fjölgi og þó _ginkum póli-
íisljum varkföllum. Ý/'ðon seg^r
hann orðrétt: Yfir 40 miUjónir
manna, eða um það hil 73% allra
þeirra, sem þátt tóku í veiliföllum
á áriuu 1960, tóku þátt í pólitísk-
um verkföllum“. — Eftir ummæii
sjálfs Krús’jovs þurfa menn varia
að vera í neinum vafa um það, að
kommúnis’ar telja sjáifsagt ,eðli
legt og æskilegt að beit.a politískum
verkföllum í vestrænum löndum,
enda þótt þau séu bönnuð í Húss-
landi.
Að athuguðum þessum starfshátt
um kommúnista og tilgangi þeirra
vaknar sú sDurning, hvort það væri
ekk-i tímabært fyrir Framsóknar-
. menn að endurskoða hina nánu
samvinnu við kommúnista í
stjórnarands'öðunni a.m.k. i verka
lýðs- og u*a,>.ríkism>lum. Það ei
SIGURÐUK INGIMUNDARSON
gæði
þessi af.g.'afi almenn-
gleyma eins og alltaí j
ar á Norðurlöndum, sem njóta ingg ~ 1 baráttunni fyrh mann-
jafnvel : ærustu ein- 1 óskiptrar vlrðingar alls hins frjálsa ! ““
og “adura-Skoda —
:d d:i nema 'mannlegt, en að
fy.i a* vegna vanþekkingar
geía í s'
hafi lir. Striekland orðið
valdur að því og ekki gert sér
grein fyrir hversu komið var, er ó-
sæmandi fyrir mann, sem tekur
hann leik píanistans hafa verið gi óf i að sér að skrifa gagnrýni í biöð,
an og órhytmiskan í hröðu köflum
konsertsins. Badura-Skoda hefur
j fýlki til aflestrar. Stjórnandanum
hlotið frægð fyrst og fremst fyrir
íog allri hijómsveitinni var full
tiúlkun sína á verkum Mozarts ; 1 j°st hvað
og gerði hr.
heims og eru gjarnan teknar sem Þeir byrja á að afnema, þegar þeir
fyrirmyndir um lausn vaiferðar- Áomcist sjóifir til vajda. Nagy hinn
mála þjóðfélagsins í lýðræðissinn-
uðum löndum.
og ber! fíeslu/n gagnrýnendium
heims saman um að vart verði
betra á kosið, enda hefur hann
lagt tónsmíðar Mozarts sérstak-
lega fyrir sig. Skoðanir og mat
manna á músik-túlkun er marg-
vísleg, en óhætt held ég að mír
sé hægt að fullyrða, að mikill meiri
hluti áhorfenda hafi verið mjög
ánægðir með túlkun hans á píanó
konsertinum. Varðandi þau um-
mæii gagnrýnanda vil ég geta þess
að sjaldari höfum við hljómsveitar
menn leikið með jafn rhytmiskum
einleikara og einmitt í þetta sinn.
Jón S. Jónsson spyr hvort það
„nálgist ekki ósvífni að bjóða
heimsfrægum píanista upp á hr.
Strickland, svo illa kunnandi
verki sínu, að í! miðjum konsert
kafla (í píanókonsert Bart.oks)
verður einleikari að hætta sinni
iðju og göra ítrekaðar tilraunir
til að koma hljómsVeitarstjoranum i
í skilning- um að kaflinn sé raun-
Framhald á 13. síðu.
Eðli komúnisma og
• starfshættir.
Öllum er ljóst að kommúnistar
stefna ekki að umbotum á írjálsu
vestrænu lýðræðissicipulagi. Komm
únisminn er heimsvaldastefna og
fer ekk;i leynt með það. Þeir
1 keppa að því að torvetda urnbætur
ungverski var t-d. hengdur fyrir
að vilja koma á óháðum, þjóðJeg-
um og hlutlausum kommúnisma í
Ungverjalandi. Fróðlegt væri að
heyra hvað íslenzkm Þjóðvnnar-
menn hafa um það að segja.
Kommúnistar ala á óánægiu,
úlfúð og sundurþykk.ju irnan vest
rænna þjóðfélaga og milli vest-
rænna ríkja í þeim tilgangi að
minnka varnarmátt þeirra. Rétt er
áð hafa það í huga, að þeir háfa
HVAÐ álítur presturinn um bæn
ina? Er hún bara aðferð til að
setja manninn í hið rétía hugar-
ástand? Eða er leyfilegt að biðja
um eitthvað? Mér hefiu> oft íund-
ist, þegar ég bið, að ég sé of eigin
gjarn.
Frá ómunatíð hafa menn lagt
stund á ýmsar andlegar æíingar,
sem stundum eru samfara likam-
legum stellingum eða hreyfingum.
,Til hafa verið og er cnn i dag
SSOGA VBGGA OG TBLVERAN
SIGURÐUR INGIMUNDARSON:
3 18. maí 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ