Alþýðublaðið - 22.08.1963, Blaðsíða 8

Þetta er nýjasta lúxusmód-
elið frá Rússanum. Ekki er því
að neita að töluverðan svip ber
framsvipurinn af bandarískum
bílum, og minnir þá helzt á
Chevrolet. Rússar hafa nú tek
ið upp þann sið bílaframleiff-
enda á vesturlöndum aff hafa
framljósin tvöföld. Þessi gerff
bíla mun heita ZIL-IIIG.
Myndin er tekin í verksmiðj-
unnl þar sem ZIL-bífarnir eru
framleiddir, en hún mun vcra
skammt frá Moskvu.
HVERSU OFT SKAL
KIPT
OLÍU?
MJÓG misjafnt er hversu menn hverl skipíi s?m bí’L'nn er smurð
láta oft skipta um olíu á bílum sín ur. Ef teknar eru tva-r affrar bíla
Þetta eru vissulega athyglisverð
ar upplýsingar. Og sé það rétt, að
um. ílér á landi mun til dæmis
ekki oalgengt, að menn láti skipta
tegundir, Opel og Volkswagen, þá
sjáum við að þar er mælt með
Framhald á 13. síðu.
um olíu á 1500 kílómetra fresti. j því að skipt sé um olíu á 5000
Þó fer þetta að sjálfsögffu nokkuð ' kílómetra fresti. Þessar tölur
eftir hvernig akstri bíllinn hefur
verið í. En hvað sem því öllu líð
ur, þá er ekki ósennilegt að vel
mætti komast af með að skipta
sjaldnar um olíu en íslenzkir bíl-
eigcndur gera yfirleitt.
í leiðbeiningum með nýjum bíl
um er yfirleitt tiltekið hversu oft
skuli skipt um olíu. í bæklingi sem
fylgir Consul Cortina, er til dæm
is mælt með að skipta um oliu eft
ir átta þúsund kílómetra akstur,
en bæta við olíu, sé þess þörf, í
I BRETLANDI voru á síðast
liðnu ári 96 bílar á hverja 1000
koma kannske ýmsum bíleigend
uai á óvart.
Hér skipta márgir eftir 1500
kílómetra akstur eins og fyrr er
sagí, en stnnir munu jafnvel
skipta urn olíu el'tir þúsund kíló-
metra akstur. Samkvæmt þessu
gæti því verið að þeir létu skipta
að minnsta kosti 5—8 sinnum oft
'ar um olíu en nauðsynlegt er, og
sá kostnaður er sannarlega ekki
lítill þegar til lengdar Iætur.
Olíufélögin kappkosta nú aff
betrumbæta þær olíu tegundir,
sem þau hafa á boðstólum. Enn
breytast tölurnar þegar við frétt
um frá Sviss, að EMPA-stofnunin
hafi látið rannsaka hina nýju
LONGLIFE olíu frá BP og kom-
izt að þeirri niðurstöðu, aff í Con-
sul Cortina væri nægilegt að
skipta um olíu eftir 16 þúsund kiló
metra akstur, væri LONGLIFE olí
an notuð. Hliðstæð tala mundi þá
vera 10 þúsund fyrir Volkswagen.
Svissnesfea EMPA stofnunin er
talin ein fremsta sinnar tegunda^
í Evrópu. "I
Tryooinga-
sjálfsalar
TRYGGINGAFYRIRTÆKI
nokkurt í Bandaríkjunum
hefur farið inn á nýja braut
í starfsemi sinni.
Það hefur látið koma upp
tryggingasjálfsölum við fjöl
farinn þjóðveg, þar sem
mörg alvarleg umferðarslys
hafa átt sér stað.
í þessum sjálfsölum geta
ökumenn keypt 2000 dollara
tryggingu fyrir einn dollar.
Siðan þessir sjálfsalar voru
settir upp hafa 150 þúsund
ökumenn keypt sér slíkar
tryggingar, og slysatalan ?
þessum sama þjóðvegi hef-
ur lækkað um 30 af hundr-
aði.
Vopnafirffi 22. júlí, 1963.
HERRA ritstjórl.
Eftirfarandi línur vil ég mæl
ast til aff þér birtið £ blaði yð-
ar.
Um þesaar mundir stendur
síldarsöltun sem hæst fyrir
Norffur- og Austurlandi. Síld-
arsjómenn leggja ofurkapp á
að koma sem mestu af afla sín-
um í salt, sér og öðrum til hags
bóta. Er það að vonum, þar sem
sama aflamagn í salt gefur nær
helmingi meira í aðra hönd,
heldur en þaff færi í bræffslu.
í sumar hafa síldarsaltendur
nær eingöngu keypt síldina upp
saltaða. Þetta er framkvæmt á
þann hátt, aff síldin er mæld
upp í þar til gerffum málum,
(sem væntanlega eru löggilt!)
er taka þetta frá einni tunnu og
upp í fjórar tunnur. Síðan eru
þær tunnur taldar, sem fást
saltaðar úr hinu uppmælda
magni, og fæst þá fjöldi þeirra
tunna, sem síldarsaltandinn
raunverulega kanpir. Það, sem
eftir verður, er söltun er lokið
eru annars vegar hausar og
slóg, sem síidarsaltandinn á í og
hins vegar síld, sem ekki
stenzt gæðamat við flokkun til
söltunar, sem sjómenn eiga.
Þessi úrgangur er veginn og
lagður í bræðslu.
Þá er komið aff því atriði,
sem er raunar erindi þessa
bréfs, og vakið hefur megna
óánægju rneðal sjómanna, en
það er skipting þessa úrgangs.
Þessi skipting er algjörlega í
höndum viðkomandi síldarsalt
BRÉF FR/
enda og virðast ráffa í því efni
næsta furðulegar og tUviljnn-
arkenndar affferðir, sem virðast
í fljótu bragði gegna þeim eina
tilgangi að skapa hina mestu
ringulreið í þessum efnum. Og
niðurstaðan er ávallt sú, aff sjó
menn glata sem næst helmingi
af þesm úrgangi, sem þeim ber
að fá.
Þessar fullyrðingar skýrast
bezt, ef nokkur dæmi eru tek-
in, öll samkvæmt nótum og val
in af hendingu. Áður en á dæra
in er litiff, er rétt aff hafa £
huga, að í uppsaltaffa tunnn
fara sem næst 133 til 135 kg,
eða 1 mál. Geta má þess, aff
aff fylgzt er með uppmæUng-
unni úr bátnum af manni af
viðkomandi plani.
Kvenfatatíz
í Sové
m.
Tízkan fylgir allt öðrum iög-
máliun í Rússlandi en á vestur
löndum. Þar skeffur engin gjör-
bylting á klæðnaði manna
nokkrum sinnum á ári. Segja
má, að allur klæðnaður sé þar
í tízku, sem þykir þægilegur.
Okkur finnst föt þeirra oft ó-
smekkleg. Skoðanir okkar hafa
samt ekki við rök að styðjast.
Hvað segir til um, að við höf-
um rétt fyrir okkur um, aff
okkarl tizka sé fal£egif.t og
smekklegust?
Rússarnir klæða sig eftir eig-
in geðþótta og ómögulegt er að
flokka fólkið í stéttir^ eftir
kfæðaburði. Aff sjá karlmenn
í köflóttri eða svartri skyrtu,
óhnepptri í háípinn og meff
hvítt bindi, segir okkur aðeins,
að honum falli þessi klæðnað-
ur.
Fólkið á götunum er í hrein-
um, heilum og fallegum fötum,
eftir því sem þar gerist. Dýr
klæði má einníg sjá, því að fatn
aöur er ekki gefinn í landinu.
Fötin skapa í sjálfu sér ekkert
vandamáf og fólkið gengur um
óþvingað og blátt áfram.
Meira að segja í beztu sætum
Tolstoi-leikhússins má sjá fólk
í fötum sem nota má við alls-
konar störf og tækifæri. Lít-
ill munur er gerðar á, hvaff
eru spariföt og hvaff ekki.
Kvenfatnaömrinn er fjöl-
breyttari en karlmannafatnaff-
urinn. Kvenfólkinu má skipta í
flokka efti(r kí'æðaburði. Yiff
skulum gefa hér svolítið dæmi.
Slæður eru mikið notaffar í
landinu Þær eru mjög mismuu-
andi að gerð og útliti. Slæðnrn
ar má setja á sig á ýmsa vegn
eg hefur það sérstaka þýðingu
hvernig það er gert.
í neðsta flokkinn má setja
þær konur, sem eru í Valenki-
búningmui — háum stígvél-
nm með áþræddum svörtum
hlífum, fóðruðum jökkum, sem
erfitt er að greina iitinn á,
sérstökum bómuflarkjólum og
meff ullarslæðu. Valenki-kon-
an Iætur slæðuna ná fram aff
augnabrúnum og brýtur upp á
hana við kinnbeinin. Endarn-
ir eru krosslagðir undir hök
una og hnýttir saman að aftan.
í næsta flokk koma uugu
stúlkurnar. Þær bera oft rauff-
ar eða grænar ullarslæffur, scm
eru mjög grisjótt ofnar og
hnýttar á venjulegan hátt.
Eldli konutrnar bera affal-
lega gráar gisofnar slæður
8 22. ágúst 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ