Lögrétta - 25.06.1930, Qupperneq 16

16
LÖGRJETTA
1
Ölgerðin Egill Skallagrímsson
Stofnsett 17. april 1913
af Tómasi Tómassyni
er elsta ölgerð á Islandi og sú eina sem hefir fullkomin nýtísku áhöld til framleiðslunnar. — Gæði ölsins eru viðurkennd
af öllum sem þess neyta, og af flestum tekið fram yfir útlent öl sömu tegundar. Enda hefir ölgerðinni tekist að útrýma
útlendu öli svo af íslenzkum markaði, að það þykir nýlunda ef það sést. — I fyrsta sinn um margar aldir eiga Islendingar
nú kost á því að drekka
BV íslenzkt öl, sem búið er til úr islenzku korni,
og má telja það merkisviðburð í sögu íslenzkrar ölgerðar. — í ár hefir ölgerðin Egill Skallagrímsson látið malta íslenztk
bvgg frá herra Klemenz Kristjánssyni á Sámsstöðum, og er það nú notað með til framleiðslunnar og reynist ágætlega. —
Þar með er unninn nýr sigur á sviði íslenzkrar sjálfsbjargarviðleitni.
ölgerðin hefir nú keypt Gosdrykkjaverksmiðjuna Sirius Og þar með aukið starfssvið sitt og framleiðir nú bæði
margar tegundir af límonaði og sódavatni, óáfeng vín (Líkjöra) og saftir. —
Öll framleiðslan fer fram undir umsjón og eftirliti þýzks sérfræðings, sem hefir margra ára reynslu að baki. — En sem
kunnugt er eru þjóðverjar taldir standa öðrum framar í ölgerð, og öl þeirra viðurkennt um allan heim fyrir gæði.
Biðjið þv um Egíis öl og Síríus gosdrykki og saftír.
t>á fáið þér það bezta
Ölgerðin Egiíl Skallagrímsson
Frakkastíg 14. — Njálsgöíu 19—21. — Símar: 390, 1390 og 1303. — Símnefni: jyifööur
svið — bæði einstaklinga og
stjetta, kosta baráttu og fyrir-
höfn og þurfa auðvitað nokkura
reynslu og undirbúningstíma.
Nokkurra ára reynsla kvenna á
ýmsum sviðum þjóðfjelagsins —
miðuð við reynslu karla, sem öld-
um saman hafa fjallað um lög-
gjöf þjóðanna — getur með engu
móti skorið úr því, hvor sje hæf-
ari. Andstæðingar jafnrjettisins
byrja á því að brosa og henda
gaman að kröfunum fyrst í stað,
síðan kemur baráttan gegn nýj-
ungunum, en svo fer þó jafnan,
að góður málstaður sigrar.
Hvort það sje æskilegt, að
konur taki þátt í löggjafarstarf-
inu, verð jeg hiklaust að svara
játandi, svo fremi sem þær hafa
hug á því og eru reiðubúnar að
takast á hendur skyldumar, sem
því fylgja — ásamt rjettindun-
um. Ekki þætti það vel ráðið, að
hafa engar konur eða húsmæður
á einka-heimilum. En mönnum
gleymist alt of oft að þjóðfjolag-
íð — bæði hjer og í öðrum lönd-
um — er í rauninni stórt heim-
ili — þjóðarbúið — eins og það
stundum er nefnt.
Á löggjafarþingum þjóðanna
hljóta iðulega að koma fyrir þau
mál, sem snerta afkomu og heill
þjóðarbúsins — sbr. einkaheim-
ilin — og konur bera eklcert síður
skyn á en karlar — og þar þurfa
konur að vera með í ráðum.
Fyrstu konumar, brautryðj-
endurnir, verða auðvitað fyrir
ýmsu hnjaski aðeins vegna þess
að þær eru konur — en slíkt má
ekki setja fyrir sig. Þegar kon-
um fjölgar á Alþingi íslendinga,
hverfur það, að ráðist sje á þær
sjerstaklega af því, að þær eru
konur.
Mjer þætti ekki ólíklegt, að ís-
lenzkar konur hugsi meira en
venja er til um það núna, að
Hildigunnur verður til þess, fyrir
meira en 900 ámm, að frásögn
Njálu, eins og áður er tekið
fram, að fimtardómur var settur
— ekki vegna hins alkunna Fimt-
ardómsfrumvarps, sem ríkis-
stjórnin lagði fyrir síðasta þing
i — þingið 1930 — til þess að
j bæta rjettarfarið í landinu —
j heldur vegna þess, að enn hefur
aðeins ein kona átt sæti á Al-
þingi — og eftir landskjörið núna
verður á næstunni annað tveggja
— ein eða engin.
Konur eru þó fullur helming-
ur allra kjósenda á landinu. Ættu
konur að íhuga það vel, að rjett-
ur sá, er íslenskar konur öðluðust
árið 1915, er svo mikilsverður,
að þær geta, með því að nota
hann til fulls, haft úrslitaáhrif á
öll þau mál, sem þær láta til sín
taka — og um leið haft annað-
hvort bætandi eða spillandi áhrif
á þingræðið. Og ekki þykir mjer
það ósennilegt, að þegar að 1000
ár eru liðin frá því, að fimtar-
dómur var settur — til foma —
að þá verði konumar, sem að lög-
gjafarstarfi sinna á íslandi orðn-
ar nokkuð fleiri.
Elcki er það heldur ótrúlegt —
að frásögn Njálu um setningu
fimtardóms verði minst hjer árið
2005, og að konur þá verði fam-
ar að hafa bein og gagngerð á-
hrif á löggjöfina. I. H. B.
---o--
Lögsögumaður
og aiþingistal.
Alþingishátíðin er mönnum til-
efni þess að rifja upp gamlar
minningar og efla nýjar vonir
um íslenska menningu og þjóð-
fjelagsmál. Jeg vil vekja máls á
tvennu, kasta því fram til athug-
unar og hvatningar, þótt ekki
sje unt að ræða það eða rök-
styðja í þessari smágrein.
Þetta er fyrst: Á 1000 ára há-
tíð Alþingis á að endurreisa lög-
sögumannsembættið foma, eða
taka upp aftur á viðeigandi stað
embættistitil lögsögumannsins.
— Lögsögumannsembættið var
fyrsta og lengi elsta og virðuleg-
asta embætti íslenska ríkisins,
stofnað 930. Biskupsembættið,
nokkru yngra, er enn til, en lög-
sögumannsheitið er löngu lagt
niður. Það gæti nú máske, sam-
kvæmt fornu skipulagi, átt við
hvort sem væri ráðherra, dóm-
stjóra eða þingforseta. En sam-
anburður á fornu og nýju í slík-
um efnum, er hæpinn og erfiður
eg ekki ástæða til þess að negla
sig um of í fom form þegar efn-
ið er breytt. Stórmál er þetta að
vísu ekki, en væri viðkunnanlegt
og virðulegt og vel framkvæman-
legt, að taka upp aftur lögsögu-
mannsheitið á forseta sameinaðs
þings.
Þetta er annað: Það er furðu
undarlegt ef ekki álappalegt, að
þegar Alþingi var sett fyrir
skömmu á þúsundasta afmælis-
árinu, var svo að orði komist, að
„42. lóggjafarþing íslendinga er
sett“. 42. þingið á. 1000 árum!
Jeg vil að nú og framvegis verði
sá siður tekinn upp, að telja
þingin eftir árum — alþingisár-
um, og telja svo sem eitt þing
hafi verið haldið á ári. Það er að
vísu ekki allskostar nákvæmt, en
þó miklu nær sanni en það, sem
. nú tíðkast og má til sanns vegar
I færast ef allar þingsamkomur eru
taldar fram. Við næstu þingsetn-
ingu ætti því að segja: Þúsund-
asta og fyrsta Alþingi íslendinga
er sett. Vilhj. Þ. G.
-----o----
Alþingishátíðin. — Boð um verð-
launaritgerð. Alþingishátiðina sækir
moiri fjöldi fólks en nokkurt annað
íslenskt mannamót. þegar lieim kem-
nr fara menn að segja ferðasöguna
og ætti að vera fróðlegt og skemtilegt
að kvnnast þeim ýmsum. Lögrjetta
býður lesendum -sinum að senda
stvittar greinar um hátíðina og mun
hún veita verðlaun fyrir nokkrar
þær hestu og sjerkennilegustu og
hirta þppr í hlaðinu með nöfnum höf-
unda. Frá fyrirkomulaginu verður
nánar sagt í næsta hlaði.
Ritstjóri: porst. Gíslason.
1 Prentsm. Acta.
i