Óðinn - 01.10.1928, Qupperneq 18

90
Ó Ð I N N
Þorsteinn á Hrafntóftum.
Allir íslendingar, sem komnir eru til vits og
ára, kannast við orðið »Hrafntóftir«, þar sem
Hrafn Hængsson, fyrsti lögsögumaður Islands,
fæddist, og var jörðin kend við hann.
En allir Rangæingar, og þótt víðar sje ieitað,
kannast við I’orstein á Hrafntóftum, og kunn-
ugum finst þessi þrjú orð hljóma vel. Þorsteinn
er fæddur að Hrafntóftum 18. nóvemher 1865.
Þar bjuggu þá foreldrar hans, Jón Jónsson og
Ingigerður Þorsteinsdóttir, hreppstjóra Runólfs-
sonar frá Arnkötlustöðum, Rernharðssonar á
Ásmundarstöðum, og Guðrúnar Eyvindsdóttur.
Salvör kona Þorsteins hreppstjóra var dóttir
Halldórs i Marteinstungu, Sigurðssonar á Núpi
í Fljótshlíð, Guðnasonar, en móðir Halldórs var
Salvör Rárðardóttir prests í Guttormshaga (f 1755)
Jónssonar prests í Fellsmúla (f 1718) Ólafssonar.
Faðir Þorsteins og afi hans, Jón Þorkelsson,
urðu báðir 80 ára gamlir, og dóu þeir báðir á
Hrafntóftum, og höfðu 'nvergi dvalið annarstað-
ar alla sina lífstíð. Hafa því þessir þrír feðgar
búið hver fram af öðrum í meira en öld á
Hrafntóftum. Að öðru leyti en hjer er sagt, vís-
ast til föðurættar Þorsteins í ættartölu frú Guð-
rúnar Þórðardóttur, konu Lárusar Pálssonar
prakt. læknis og móður síra Jakobs í Holti (Óð-
inn XXI. árg. 1,—.6 blað). Voru þau bræðrabörn
Þorsteinn og frú Guðrún. Tvær syslur á Þor-
steinn á lífi, Guðrúnu, konu Hans Rrynjólfssonar
í Þúfu á Landi, og Ingigerði, konu Helga trje-
smiðs Jósefssonar, Hverfisgötu 80 i Reykjavík.
Þorsteinn er tvígiftur og var fyrri kona hans
Sigríður Pálsdóttir frá Gaddstöðum á Rangár-
völlum. Misti hann hana eftir 7Va árs sambúð.
En seinni konan hjet Guðný Vigfúsdóttir, æltuð
undan Eyjafjöllum, og dó hún eftir að þau höfðu
búið saman í 21 ár. Eftir fyrri konuna lifa 2
dætur, Pálína, gift Bjarna bónda Jónssyni á Álf-
hólum í Landeyjum, og Ingigerður, gift Eiríki
Þorsteinssyni í Reykjavík, ættuðum úr Öræfum,
en með seinni konu sinni átti hann Sigurð, sem
nú býr á Hrafntóftum, giftan Kristjönu Þórðar-
dóttur, Vigtus, við járnsmiðanám í Reykjavík,
og Rafn, nýfermdan, sem nú dvelur hjá bróður
sínum á Hrafntóftum, og eina dóttur, Þuríði
Margrjeti, ógifta. Börn Þorsteins, bæði af fyrra og
siðara hjónabandi, eru öll hin mannvænlegustu.
Þorstenn byrjaði búskap 25 ára að aldri, en
hætti, er Guðný kona hans dó, 1924, og hafði
hann þvl búið í 34 ár samfleytt. Síðan hefur hann
að mestu leyti gefið sig við bókbandi, er hann
hafði að vísu lagt eitthvað stund á í æsku, en
bjó sig nú undir það starf með námsskeiðsdvöl
hjá Arinbirni Sveinbjarnarsyni, bókbindara t
Reykjavík. Þorsteinn ferðast um með áhöld sin,
en hefur jafnan átt heimili á Hrafntóltum.
í hreppsnefnd Ásahrepps sat Þorsteinn í það
minsta 12 ár, og þótti sæti hans jafnan vel skip-
að í nefndinni;
hinir »smáu« kom
ust oft að því, hve
rjettlátur hann var
við niðurjöfnun
útsvara, og vildi
aldrei fótum troða
rjett litilmagnans,
eða þeirra, sem
fátækir voru. Odd-
viti sóknarnefndar
Oddasóknar var
hannum eittskeið,
og beitti hann
sjer fyrir byggingu
Oddakirkju, sem
bygð var 1924,
og var það al-
mæli, að Þor-
steinn hefði átt
drjúgan þátt i því að kirkjan var bygð að nýju
af hinni vönduðustu gerð.
Þó að Þorsteinn byrjaði búskap með lítil
efni, fjölgaði hann brátt fjenaði, bygði upp ibúð-
arhús, steinsteypta hlöðu, 12 kúa fjós og önnur
útihús, alt járnvarið. Þess má hjer geta, að Þor-
steinn var sá fyrsti í Ásahreppi er afgirti land
sitt, og tvisvar hefur hann fengið viðurkenningu
úr Ræktunarsjóði fyrir dugnað í búnaði.
Atorku- og framkvæmda-mennirnir eru jafnan
bjartsýmr, þeir trúa á landið sitt. Velgengni og
framfarir þjóðanna eru þeim að þakka. — Þor-
steinn Jónsson er einn þessara manna. Hann
er viðlesinn maður, hefur haft sjerstaklega hneigð
til þess að gefa sig við trúmálum og sálfræði-
legum efnum, og hefur hann ætið fylgt þeim
flokknum, sem frjálsiyndastur hefur þótt; hið
sama má segja um skoðanir hans i stjórnmál-
um og framfararaálum hjeraðsins. P. D.