Alþýðublaðið - 14.11.1963, Blaðsíða 2

MMMMP
aitstjórar: Gylfi Gröndal (4b.) og Benecllkt Gröndai. — Fréttastjórl:
Arnl Gunnarsson. — Ritstjórnarfulltrúi: Eiður Guðnason. — Símar:
14900-14903. - Auglýsingasími: 14906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið við
J-cyerfísgötu, Reykjavík. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins. — Áskiiftargjald
fcr. 80.00. — í lausasölu kr. 4.00 eintakið. - Útgefandi: Alþýðufiokkurinn.
Ólafur Thors
j ÓLAFUR THORS lætur í dag af störfum
; sem forsætisráðherra og tekur að læknisráði al-
igera hvíld vegna heilsu sinnar. Hann hefur stýrt
núverandi ráðuneyti í fjögur ár, en áður haft for-
. ustu fjögurra stjórna um lengri eða skemmri
j tíma.
Bæði samherjar og andstæðingar Ólafs
\ imunu sakna hans, er hann hverfur úr starfi sínu og
um sinn einnig af þingi. Fáir íslenzkir stjóm-
málamenn hafa unnið sér það álit, að höfuðand-
! Btæðingur kallaði þá í miðri orrahríð stórátaka
! „vitrasta og víðsýnasta“ stjórnarsinna, eins og
fyrir kom um Ólaf í síðastliðinni viku.
Stjórnmálastarf Ólafs Thors hefur náð yfir
fjóra áratugi og verið iviðburðaríkt og merkilegt.
Á yngri árum var hann skeleggur íhaldsmaður,
sem barðist harðri baráttu gegn umbótahugmynd
um jafnaðarmanna, sem þá voru að koma fram á
j sjónarsvið okkar. En viðhorf hans breyttust með
árunum. Honum skildist, að hugmyndir og að-
: stæður breytast, en höfuðnauðsyn þjóðarinnar
er að njóta forustu, sem leitaðist við að sameina
ólík sjónarmið og beina sundurleitum kröfum til
i samstilltra átalca. Þessi nauðsyn hefur verið og er
því ríkari sem íslenzka þjóðiln hefur engum flokki
falið meirihlutavald, heldur æt'lazt til þess, að
leitað yrði skynsamlegs meðalhófs í samsteypu-
stjómum.
Á þessu sviði hafa hæfileikar Ólafs notið sín
' bezt eins og sjá má af því, hvemig’ hann hefur safn-
að ólíkum aðilum í stóran stjórnmálaflokk og hve
oft honum befur verið falin stjórnarfomsta.
Á þessum tímamótum munu landsmenn allir
sameinast um að óska Ólafi góðs bata. Vonandi
sezt hann fljótlega aftur á þingbekk, því íslending
ar hafa not fyrir „elder statesmen“ ekki síður en
j aðrar þjóðir.
Hvað hefðu jbe/V gert?
FRAMSÓKNARMENN hafa lent í miklum
vandræðum við vopnahléð í kjaradeilunum, þar
sem þeir höfðu engu hlutverki að gegna. Hanga
þeir í því hálmstrái, að þeir hljóti að hafa mikla
þýðingu, af því að hinir flokkarnir skammi þá svo
hressilega.
Framkoma þeirra og óábyrgur málflutningur
er næg ástæða til að skamma þá. Þeir hafa sex sinn
um staðið að efnahagsráðstöfunum, sem í eðli sínu
voru hinar sömu og ríkisstjórnin ætlaði að beita, ef
ekki næðist samkomulag. Enginn hugsandi maður
efast um, að Framsóknarflokkurinn hefði staðið
heill að þessum sömu ráðstöfunum — ef hann hefði'
setið í ríkisstjóm.
2 14. nóv. 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Símanúmer vor verða framvegis
2 1240
Varahlutaverzlun: 13450
Bílaverkstæði: 15450
Smurstöð: 13351
Heildverzlunin Hekla h.f.
Laugavegi 170 — 172. Sími 21240.

= M IJL ÍaI L.n.J 'i \ i ! Lk ^^||Ía1§ H r~i W. y JL M Ð J Tfíirmir | |j' = Ás..—
...........iiiuiiiimmininitiiiiiiuniiiii«iiimiiiiiiimiiiiiniiiiiiiiiiiiinii»»m*iiinii*iiiu,mi,,,,,,.,,,,m.,,,,,m,,,,,,i.
Blindhæðir á Hafnarfjarðarvegi.
+ Banasiys á blindhæð.
Drögum við ályktanir af reynslunni.
-A- Þulur kemst í illt skan við að horfa upp á „tolleringar" 1
z "
iiiniiiliniiiiiiiiiniiiiiiiiiiimiimmmmm'iiiimimiminiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiMiimimiiiiiiiiiiimiiiiiiiiu
FVRIR NOKKRUM missirum reit
ég grein hér í blaðið um slysa-
hættu á vegum og þá sérstaklega
á vegum í nágrenni Reykjavíkur.
Hafði ég þá um sumarið farið til
ísafjarðar, landveg, og víða séð
merki á blindhæðum, sem varnaði
því að Iiægt væri að fara fram úr
bílum á hæðunum. Voru greinileg
raerki, sem gáfu til kynna, að á
sjálfri hæðinni mætti ekki aka
fram úr.
NOKKRU SÍÐAR talaði merkur
prestur í Ríkisútvarpið „Um dag-
inn og veginn”. Hann áréttaði
þetta sama og ég hafði haldið
fram i minni Alþýðublaðsgrein.
Milli Reykjavíkur og Hafnarfjarð-
ar eru 5 blindhæðir: Við Hrauns-
enda innan við Hafnarfjörð, við
Hraunsbýlið, á Arnarneshálsi,
Kópavogshálsi og loks við Öskju-
lilið. Ein þessara liæða hefur ver-
ið vörðuð, en þó hvergi nærri nóg-
Hinar fjórar, liinar hættulegustu,
sem til eru hér á landi, þar sem
umferð er gífurleg um þennan
mjóa og óforsvaranlega veg, eru
enn óvarðaðar. Nú liefur alvarlegt
banaslys skeð -á einni þessari hæð,
og liefur maður leyfi til að álykta,
að ef vegarhæðinni við Hraunsholt
hefði verið tvískipt, þannig að
framúrakstur gæti ekki átt sér
stað, þá hefði ekki nýskeð slys
átt sér stað.
NÚ HEFUR STÓRSLYS SKEÐ
Á BLINDHÆÐ. Hlýtur það því að
verða alvarleg og ófrávíkjanleg
krafa þeirra þúsunda, sem fara um
þennan veg, að á öllum fyrrnefnd-
um blindhæðum verði tvískiptur
akstur og greinileg merki, sem ^
varna þeim, er ekki skeyta um að |
halda réttar akstursreglur, að aka
fram úr á blindhæð.
ÞAÐ SKAL VIÐURKENNT, að
erfitt er að fá suma ökumenn til
að aka samkvæmt settum reglum,
en ég held nú samt. að enginn öku-
níðingur léti sér koma til hugar að
aka fram úr á tvískiotum vegi á
biindhæð. Vegagerðin ætti nú
strax að setja upp fyrrgreind
merki og skipta veginum í tvennt
á áðurnefndum liæðum, áður en
fleiri slys verða. Annað væri alger
lega óforsvaranlegt og vítavert.
Nú hefur slysið orðið og það verð-
ur að vænta þess, að ekki verði
beðið eftir að fleiri dauðaslys
verði af þessum orsökum”.
ÞULUR IIORFÐI Á ,,TOLLER-
INGAR” í Menntaskólanum í
haust og varð svo reiður, að hann
sendi mér eftirfarandi skamma-
bréf.
„ÞAÐ VAR ÖMURLEG sjón að
sjá „tolleringuna” á Menntaskóla-
túninu. Þarna er verið að kasta
ljómandi fallegum og mennileguni
unglingum eins og tuskum upp í
loftið. Og kennararnir horfa á
skrípaleikinn. Það er verið að
kenna unglingunum það, að
menntunin eigi að vera fyrir ofan
fólkið. Annar getur tilgangurinn
ekki verið. Það er gamli mennta-
hrokinn. Og svo koma „rússagildi"
Háskólans, enn aumari.
MENNTUNIN Á AÐ VERA leið-
sögn til menningar. Annað er ekki
sæmandi fyrir vel gefna þjóð eins
og íslendingar eru, af konungum
komin og kynborin langt aftur í
aldir. Það er vonandi, að menntun
okkar breytist í menningarátt. Nú
gera jafnvel kölsvartir niggarar í
Afríku ærlegar tilraunir til að
verða menn”.
r