Alþýðublaðið - 27.11.1963, Side 6

Hvíti hesturinn
leystur at hólmi
Skammgóður vermir
Hótelið Hvíti hesturinn, sem
stóð við Wolfgangvatn í Austur-
ríki, hefur nú nýverið orðið jarð-
ýtu að bráð.
í>að hefur verið mjög eftirsótt-
•J
1 ur ferðamannastaður vegna þess
að þar er óperettan „Sumar í
Týról” látin gerast. Þessi vinsæla
og eftirsótta bygging er fyrir
löngu úr sér gengin og vikur nú
fyrir nýtízku fimm hæða hótel-
byggingu.
Nunnur syngja
inn á hljómplötur
Fleira hefur á daga hennar
drifið en að vera vettvangur ó-
pérettu. Þar var Leopold Belgíu-
konungur geymdur, þegar hann
var fangi Þjóðverja í seinna stríð-
inu. Og fyrir sjötíu árum síðan
gisti þar sjálfur Franz Josef.
NUNNUR í Nevv York hafa tek-
ið upp á all óvenjulegri fjáröfl-
unaraðferð. Þær eru farnar að
syngja inn á hljómplötur. Ekki eru
það helgilög, sem þær syngja, —
enda fljúga plöturnar út eins og
heitar lummur.
i
Vinsælasta söngkonan er syst-
ir Sourie. Hún er Belg-
ísk og syngur á frönsku. Söngvar
hennar minna á þjóðkvæði. Fram
til þessa hafa selst 250 þús. möpp-
ur með plötum hennar og 500
þús. einstakar plötur. Vinsælasta
lagið er Dominique, sem þykir
bæði ísmeygilegt og æsandi. —
Tekjurnar, sem þegar skipta
milljónum íslenzkra króna, nota
nunnurnar til þess að koma í
framkvæmd byggingaáformum
sínum.
Systir Sourire er meðal vinsæl-
ustu söngvara í 40 bandarískum
útvarpsstöðvum.
☆
Sameinuðu þjóðirnar í Kongó
gefa út dagblað. Það kemur út
bæði á ensku og frönsku og heit-
ir franska útgáfan „Tam-Tam” og
sú enska „Tom-Tom.”
Frægð sína á hótelið fyrst og
fremst að þakka tónskáldinu Ralph
Benatzky, sem var þar fastur gest-
ur á sumrin. Þar skrifaðLtonn
hina vinsælu óperettu sína.
Nýr sovézkur
þjóðsöngur?
í sjö ár hafa sovézk tónskáld
verið að reyna að semja nýjan
sovézkan þjóðsöng. Á þingi sov-
ézkra tónskálda kvartaði aðalrit-
arinn, Chrennikov mjög yfir því,
að það skuli ekki enn hafa tekizt.
Hinn opinberi þjóðsöngur, sem
Sergei Mikhalikoff samdi á sínum
tíma, heyrist naumast lengur. —
Hann má leika af hljómplötum en
alls ekki vera sunginn. Það kem-
ur til af því, að í textanum segir
meðal annars svo:
„Stalin ól okkur upp til þess að
vera þjóðinni trú — hann gaf okk
ur viljann til vinnu og hetjulegra
afreka.”
Bolshoi-ballettinn rússneski er tvímælalaust sá ezti í heimi. Myndin hér að ofan er tekin fyrir
skemmstu af tveim ballettdönsunmi úr honum. Þ. ' eita Alla Minchin og Alfred Novichenok.
Henry Barnes, hinn hrjáði
umferðarstjóri New York borgar,
kveðst nú hafa komizt að niður-
stöðu um hvernig umferðavand-
inn verði bezt leystur.
Á mánudögum, miðvikudögum
og föstudögum skulu einungis
konur fá að aka um göturnar.
Þriðjudaga, fimmtudaga óg
laugardaga skulu aðeins karlmenn
fá að aka.
Á kvennadögum skulu öll um-
ferðarljós slökkt og konurnar
sjálfar koma sér saman um merki
sín á milli, en mennirnir halda
sig á gangstéttum og fara varlega.
Á karladögum á skynsemin að
ráða ríkjum, en þó eiga sunnu-
dagarnir að vera allra beztir, þá
verða nefnilega allir bílar bann-
aðir á götunuró.
★ -Bandarískur frímerkjasafnari
sem keypti 50 gölluð SÞ frímerki,
á 2 dollara hefur selt þau aftur
fyrir meira en 10.000 dollara eða
430.000.00 ísler. ‘ krónur. Kaup-
andinn er frín- averzlun Stol-
ows og hefur 1 • i í hyggju að
, selja þau aftur.
H. Alexander rankel, sem gef-
ur lit Frímerkj .vikublað í New
York, segir að merkin séu prent-
uð í London fyrir 20 mánuðum.
Þetta eru fjögurra senta merki og
gallinn kemur fram í því, að nokk-
ur hluti merkisins er óprentaður.
Þetta er stærsti galii, sem komið
hefur fram á merki síðan Dag
Hammarskjöldmerkið var gefið út
í fyrra.
Þegar gallinn kom fram á þeim
merkjum var prentað mikið magn
sams konar merkja til þess að
minnka verðmæti fyrsta upplags-
liMmWWMMWWWWWWWI
BARAÖL
Castróstjórnin á Kúbu hefur
gefið út fyrirskipun þess efnis, að
mönnum er bannað að drekka öl á
öðrum tímum en á kvöldin, eftir
vinnutíma.
Hin raunverulega ástæða til
bannsins er hinn vaxandi birgða-
skortur, en opinbera ástæðan er
þessi: „Það er rétt og sanngjarnt,.
að þeir, sem vinnu stunda, megi
njóta ölsins á kvöldin, Á hinn bóg
inn fyrirbyggir þetta, að lands-
hornalýður og letingjar geti setið
yfir þessari framleiðslu á dag-
I ínn.
FRÚ Nína Krústjeff var í fylgd með manni sínum á ferða-
lagi þeirra í Júgóslavíu.. Hana hnykkti talsvert við þegar frú
Títós gerði sér hægt um vik og sendi hana til einkahárgreiðslu
manns síns. — Ég hef nú getað greitt mér lijálparlaust í
fimmtíu ár, sagði hún, og ég er að hugsa um að halda því
áfram.
Þetta hefur kannskf verið misskilin góðsemi af frú
Títós?
Þessi leikari var kominn á efri
ár. Hann hafði átt sín björtu ár
frægðar og frama, en nú var farið
að halla undan fæti — og dag einn
var ástandið orðið þannig, að
hann varð að leita inn á fjórða
flokks veitingaliúss til að fá sér
taðningu.
Þac hitti hann, sér til mikiilar
undrunar gam,lan vinnufé'aga sinn
bak við afgreiðsluborðið
Hann sagði við hann: Það tekur
á mig að sjá þig hér. Hinn yppti
■öxlurn og sagði á móti:
— TJa ég þarf að minnsta kosti
ekki að 'borða hérna.
Ungi Kínverjinn hafði unnið
sér inn mikla peninga í Ameríku
og hann hélt til portúgölsku ný-
lendunnar Macao til þess að finna
sér eiginkonu.
Kvennamiðlarar sýndu honum J
hverja fallega stúlkuna á fætur
annarri, en hann hristi alltaf
höfuðið.
Eftir þriggja mánaða leit kom
til hans miðlari einn með stúlku.
Hún var með dökk möndlulaga
augu og það stirndi á hár hennar.
„Leit minni er lokið,” sagði
Lau, en svo hét Kínverjinn.
„Við giftum okkur á stund-
inni.”
Hann greiddi miðlaranum 400
pund og keypti skartgripi fyrir 2
þús. pund handa konuefninu. Og
þau gengu í hjónaband af bragði.
Morguninn eftir giftinguna, sagði
brúðurinn, að hún yrði að fara
heim til sín vegna þess að mamma
hennar var lasin.
Brúðguminn kom með henni
heim til mömmunnar, en þegar
komið var að dyrunum hjá henni
kvaðst hin góða dóttir þurfa að
kaupa dálítið handa móðurinni, og
brá sér frá ein saman.
Þrem dögum síðar tilkynnti Lau
hvarf hennar til lögreglunnar.
Þar komust menn að því, að
brúðurin fagrá — með gimstein-
ana — hafði farið yfir landamær-
in til. Kína daginn, sem hún fór
út að verzla fyrir mömmu sína.
í för með henni var hinn hjálp-
sami ungi kvennamiðlari.
ULBRICHT
Walter Ulbricht, hinum aust-
ur-þýzka var nýverið veittur sómi
mikill af samvinnusamtökum
bænda í ríki Sínu.
Þeir hafa gert hann að heið-
ursmeðlim samtakanna og afhent
honum til marks um það silfur-
grís, sem hann getur borið í
snúru um liálsinn.
NIVEN
David Niven vill fá að vera í
friði fyrir áritanasöfnurum. Hann
er búsettur á Rivierunni og þar
líefur hann víða rekið niður skilti,
sem á stendur:
Einkafjara. Aðgangur bannaður
öðrum en ljótu kvenfólki og
mönnum, sem langar til að baða
sig upp úr skolpræsavatnmu hér
úti fyrir. J
£ 27. nóv. 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ