Alþýðublaðið - 15.02.1964, Síða 3

BORAÐI HELLIFYRIR
LFAMEYJAR AD VESIAN
- Refaskytta af Snæfelsnesi sýnir í Bogasalnum -
að fjöll hefðu komið sér til að
mála. — Þegar maður hefur
verið á fjöllum í þrjátíu ár,
legið þar á grenjum og lent í
ævintýrum, þá langar mann að
segja eitthvað, sem aðrir geta
ekki sagt. Það er það, sem ég
er að gera í þessum málverk-
um. Það hefur enginn séð það,
sem ég hef séð, segir málarinn
og bendir okkur á mynd af ná-
granna sínum, Snæfellsjökli.
— Hún er máluð alveg uppi
undir rótum hans, segir hann.
Hann hefur aldrei verið mál-
aður svona næm. Og sjáðu
hrímið. Þeir ná því ekki hin-
ir. Það eru hérna fleiri myndir
í salnum, þar sem ég sýni
hvernig hrímið leggst yfir jörð
ina aftur, þó að búið sé að
vera þíðviðri í einn eða tvo
daga. Og það sagði við mig
listakona, Valgerður Briem, að
hún hefði aldrei séð málara ná
þessu fyrirbrigði svona vel. En
ég hef gaman af að segja þér,
hvernig ég náði þessu. Eg var
búinn að vera lengi þarna uppi
við rætur jökulsins og var að
velta því fyrir mér, hvernig ég
ætti að fara að því. Eg fann
engin ráð. En svo sagði mér
það draummaður. Mig dreymdi
gamlan mann með mikið
skegg, og hann sagði mér,
hvernig ég ætti að fara að því
að blanda, en það er mitt
leyndarmál. Sko, jökullinn er
að búa sig undir óveður, en
þeir sjá hann ekki allir svona.
Þeir vita ekki einu sinni, hvað
er rosabaugur, karlarnir hérna
fyrir sunnan. Svo benti Þórð-
ur á næstu mynd við hliðina:
— Og sjáið þið. Við komum
öll innan úr þessari helvltis
gráu þoku og hverfum inn í
hana aftur. Hún er þykk, og við
skiljum liana ekki. Og þama
á bak við grillum við eitt-
hvað, sem prestarnir eru að
segja, en vitum ekki, hvað það
er. Og svo eru þama nokkrar
rúnir, sem við skiljum ekki.
Svona er lífið, ekki satt?”
Og í beinu framhaldi af
skoðun myndarinnar hefur
Þórður yfir þessa vísu:
Hvaðan erum vér komnir?
Hvert munum vér fara?
Hulin þoka hylur
lirönn á milli skara.
— Það kom til mín ítalskur
málari í dag. Hann er reyndar
búinn að koma tvisvar. Og
hann sagði um þessa mynd —
(hún er af tófu í landslagi) —
að liann hefði aldrei séð mál-
ara ná þessari litablöndu.
Hann sagðist ekkert skilja í
þessu og ætlar að skrifa um
það í ítölsku blöðin og senda
mér það helzta, sem ítalir hafa
um það að segja, þegar hann
er búinn að kynna myndina
fyrir þeim.
— Hvernig stóð á, að þú
byrjaðir að mála, Þórííur?
— Það var hringt í mig frá
Reykjavík. Það var frændfólk
mitt að biðja mig að greiða
fyrir sænskri konu, sem er
lislfræðingur og málari. Hún
var þá að ferðast hér. Eg gerði
þetta og ferðaðist með henni
upp á fjöll og fékk með mér á-
Framliald á 13. síðu.
Reykjavík, 14. febr. — HP.
Á borðinu fyrir framan mig
liggur „boðskort á opnun
málverkasýningar Þór'ðar Hall-
dróssonar frá Dagverðará á
Snæfellsnesi í Bogasalnum 15.
febrúar 1964 kL 2 e. h.” Hann
opnar sem sagt á morgun. —
Blaðamaður og Ijósmyndari Al-
þýðublaðsins fóru til fundar við
hann upp í Bogasal í dag, en
liann var þá að hengja þar upp
54 málverk, sem liann hefur
málað á síðustu 2 árurn. Þrjú
málverkin er Þórður þegar bú-
inn að selja, en 51 verða til
sölu á sýningu hans, sem hann
sagði okkur að standa mundi
yfir í 8-10 daga.
Hver er Þórður Halldórsson?
Hann er í senn hetja og ævin-
týramaður, runninn upp við
rætur Snæfellsjökuls, fæddur í
Bjarnarfosskoti fyrir 57 árum,
hefur verið á togurum 20 ver-
tíðir, en sveitamaður á sumr-
in, skotið refi og legið á grenj-
um í 30 ár, gaf út Ijóðabók
fyrir 7 árum og fór að mála
fyfir 2 árum, en aldrei látið
neinn segja sér fyrir verkum,
enda sjálfstæður og persónu-
legur í list sinni.
— Ertu Snæfellingur? spurð-
um við.
— Betri parturinn af mér er
þaðan, en hinn úr Árnessýslu,
svaraði Þórður. Hann sagðist
hafa verið „smávegis” að dunda
við málaralist í tvö ár.
„Hvað kom þér til að mála?”
var Kjarval spurður forðum.
„Skip.” svaraði meistarinn stutt
og laggott. Eins sagði Þórður,
Herútgjöld ekki
minnkuö segir 1K
Moskva, 14. febrúar. ntb-rt.).
Krústjov forsætisráðherra bar
afdráttarlaust til baka í dag vest-
rænar staðhæfingar um, að Rúss-
ar hefðu neyðst til að minnka út-
gjölð sín til landvarna og fækka
í heraflannm vegna efnahags-
legra erfiðleika.
Hann kallaði þetta hreinar
bollaleggingar og lagði áherzlu á,
að vesturveldin viðurkenndu, að
herafli Rússa stæðist samjöfnuð
við herafla þeirra sjálfa. En við
erum þeirrar skoðunar, að her-
afli okkar sé ennþá öflugri, sagði
hann í ræðu á fundi miðstjórnar
kommúnistaflokksins.
í ræðu sinni, sem aðaUega
fjallaði um landbúnaðarmál og
þróun iðnaðarins, kvað K’ústjov
frétt, sem nýlega var höfð eftir
bandarísku leyniþjónustunni um
hagvöxtinn í Sovétríkjunum,
ranga. Hann bar til baka stað-
hæfingar um, að vöxturinn væri
minni en í Bandaríkjunum og
bilið breikkaði óðum.
Jafnframt hvatti hann til nán-
ari rannsóknar á árangri þeim,
sem náðst hefur í vísindum og
landbúnaði á Vesturlöndum, í því
skyni, að auka framleiðni í sov-
ézkum landbúnaði, að því er seg-
ir í frétt Tass um fundinn.
Krústjov sagði, að væri vél góð
skipti engu máli, hvort hún væri
frá kapítalistalandi eða kommún-
istaríki, ef hana mætti nota til
uppbyggingar kommúnismans. —
Fjarlægja verður þá foringja, er
halda einþykkir í hið gamla og
leggjast gegn nýjum aðgerðum,
sagði hann.
Asgríms-
safnið
Framh. af 16. síðu
sem Ásgrímur gaf þjóð sinni, og
einnig hitt, að þar má af eigin
sjón og raun kynnast liinu fá-
brotna og látlausa heimili hans,
þar sem Ásgrímur naut kyrrðar
og næðis við sköpun listaverka
sinna, en hin svonefndu veraldar
gæði voru honum lítils virði, eins
og heimili hans ber vitni um.
Safnið hefur leitazt við að hafa
sýningu þessa sem fjölþættasta.
Ásgrímur Jónsson var mikill unn
andi þjóðlegra fræða. Hafði hann
t. d. mikið dálæti á þjóðsögum,
og skapaði mörg listaverk úr
þeirra heimi. í heimili listamanns
ins eru nú sýndar þjóðsagna-
myndir, bæði teikningar og vatns
litamyndir. í vinnustofunni hefur
verið komið fyrir bæði olíumál-
verkum og vatnslitamyndum, og
viðfangsefnin margþætt. Má þar
t. d. nefna vatnslitamynd af Ás-
gríms-herberginu á Húsafelli, og
KóngalUjur, sem Jóhannes Kjar-
val sendi Ásgrími á sjötugs af-
mæli hans. Dáðist Ásgrímur mik-
ið að þessum fagra blómvendi,
og málaði af honum tvær myndir.
Ásgrímssafn, Bergstaðastræti
74, er opið almenningi þriðju-
daga, fimmtudaga og sunnudaga
frá kl. 1,30-4. Skólar geta pantað
sértíma lijá forstöðukonu safns-
ins í síma 14090.
Krústjov kvað brúttó-þjóðar-
framleiðslu í Sovétríkjunum hafa
aukizt um 11% á undanfömum.
tveim árum þrátt fyrir uppskeru-
brest í fyrra. Á tíu árum hefði
þjóðarframleiðslan aukizt um 127
% miðað við aðeins 33% í Banda-
ríkjunum.
Hann kvað Rússa geta aukið
framleiðslu tilbúins áburðar og
nú væru öruggir möguleikar á
aukningu uppskerunnar, þannig,
að hún gæti orðið eins mikil og
framleiðslan í háþróuðum Vest-
ur-Evrópulöndum. Eg nefni þessi
lönd, því að framleiðni er mun
meiri þar en í Bandaríkjunum,
sagði hann.
Krústjov boðaði áframhaldandi
baráttu gegn endurskoðunarsinn-
um, kreddumönnum og nýjum
trotzkistum, sem þrátt fyrir bylt-
ingarvígorð um baráttu gegn
heimsvaldasinnum græfu undan
samheldninni í heimshreyfSmgu
kommúnista með klofningsstarf-
semi sinni.
— Rússar hafa ekki fækkað
nokkuð í heraflanum og dregið
úr útgjöldum til landvarna vegna
efnahagserfiðleika, heldur af
skynsemisástæðum. Þetta mun
enga þýðingu hafa fyrir herafla
Sovétríkjanna, sagði hann.
Árangurslaus
Framhald af 1. síðu
sveitanna á Kýpur, hélt í dag
flugleiðis frá London til að taka
við af Peter Young, sem hefur
stjórnað sveitunum síðan um jól-
in þegar átökin hófust.
Carver hershöfðingi sagði
blaðamönnum, að 5 þús. her-
menn Breta á Kýpur gætu ekki
haft tök á ástandinu að hans
áliti.
Áherzla er lögð á það í Lon-
don, að Young hershöfðingi hafi
ékki verið sviptur yfirstjórn. —
Hann sitji áfram í herforingja-
ráðinu á Kýpur. Carver hers-
höfðingi sagði, að um skipulags-
breytingu væri að ræða. Bæði
hann og Young eru undirmenn
yfirhershöfðingja Breta í Mið-
austurlöndum, Sir Dennis Barn-
etts flugmarskálkS.
Góðar heimildir í Nikósíu
herma, að fulltrar stjórnarinnar
muni ekki biðja Öryggisráðið að
stofna’alþjóðlegt gæzlulið hanTTd ’
Kýpur. Reynt verði að fá ráðið
til að afnema rétt þann, sem
Tyrkir hafa til afskiptis á Kýpur.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 15. febr. 1964 "3
I