Skólablaðið - 01.12.1912, Side 4

180
SKÓLABLAÐIÐ
í gtjáfæuðum Ijóskrónum glitbrigðin ljóma,
°g gleðiblær leikur um organsins hljóma
og hreimfagran óininn af hátíðasöng
ber hátt yfir mannfjöldans þröng.
Með róðukross gullinn á rauðu skrúði
við rósflosi dýrmætu altarið glæst
hann stendur í kórstúku, klerkurinn prúði
þar Krists-myndin ijómar á stafninum hæst.
Og tónbylgjan hefur há og löng
til himins jólanna dýrðarsög.
Dýrð! dýrð
á samróma tungum
í samhljómi þungum
er sungin og skýrð.
Alt a- skraut og skart,
alt er skínandi bjart!
alt hljómar um guðsfrið og heilaga dýrð!
Jeg er fremsí við dyr
í forkirkju sestur.
— — — Jeg er gestur, gestur!
Og hugsun ósjálfrátt læt jeg líða
til löngu horfinna tíða:
Með langþráðu kertin var komið inn, —
hann kveikti á þeim, hann pabbi minn, —
um súðina birti og bólin.
Hann klappaði blítt á kollinn minn
og kysti brosandi drenginn sinn, —
þé byrjuðu blessuð jófin!
Þá tók hún úr kistli, hún mamma mín
og mjúklega strauk það, drifhvítt Íín
og breiddi' á borðið við gluggann.
Á rúminu sátum við systkinin,
Þar saman við jólakveldverðinn, —
en kisa skaust fram í skuggann.