Skólablaðið - 01.03.1913, Blaðsíða 10

42 _____SKÓLABLAÐIÐ _ __
stíl 2 st., náttúrufræði 1 st., landafræði 2 st. Fra 940 til 1010 er
hlé til morgunverðar. Þriðjudaga og miðvikudaga kemur y. d.
kl. 10‘° og hefur þá skrift til kl. 11. E. d. hefur í þeirri st.
kristin fræði og reikníng. Hina daga vikunnar kemur y. d.
ekki fyr en kl. 11; veldur því það, að stofa sú, sem hún notar
er þá eigi laus, því að þar fer þá fram kensla fyrir hörn innan
10 ára; hefi eg hliðrað svo til, sem mér var unt, til þess að
sú kensla gæti orðið, en ekki var öðru húsrúmi til að dreifa.
(Tvær stofui eru í skólanum, 4 hurðir á milli; opnað og lokað,
eftir því sem við á).
Frá kl. 1010—11 hefir e. d. auk þess seni áður er talið:
söng 1 st., reikning 1. st. og náttúrufr. 2 stundir.
Frá kl. 11 — 1 eru báðar deildir altaf saman. KL 11 —12
a mánud. hefir e. d. skrift, y. d. sögu; á þr.d., e. d. lestur. y.d.
stíl flétta endursögn eða lýsa mynd); iniðv.d e. d. stíl, (endur-
sögn, lýsa mynd, sendibréf o. fl.) y. d. lestur; á fimlud. y. d.
lestur, e. d. reikninga. Læt ig þá e. d. skrifa einfalda og tvö-
falda reikninga, (formið á veggtöflunni, eða reikningseyðublöð-
um). Tel eg fulla nauðsyn þess, að börn geti, þá er þau taka
fullnaðarpróf, skrifað lýtalítinn viðskiftareikning, Á föstud. 11—12
hefur y. d. lestur, e. d. skrift; á laugard. y. d. skrift, e. d. lestur.
Á mánud. 12—I nefur y. d. skritt, e. d. landafr. Á þriðjud.
og fimtud. hafa báðar deildir (b. d.) teiknun (12—1). Á miðv.
dögum, föstudögum og laugardögum, hefi eg skift stundinni í
tvent; frá kl. 12 —121 /2 er samtal; segi eg þá börnunu i frá
ýmsu sem er að gerast, eða hefur gerst, tala um skáldskap, segi
sögu, les kvæði o. fl. Frá kl. 12V2—1 er söngur, báðar deildir
saman í þessum stundum.
Fra 1—3 svo y. d. ein, nema í leikfimi, þá eru báðar
deildir.
Annars hefur y. d. þá lestur 1 st., náttúrufr. 2 st., krist n
fræði 2 st., reikning 4 st. og stil 1 st. (uppl).
Það sem eg hafði fyrir augurn, er eg samdi þessa stunda
skrá, var það, að serr oftast færi saman talanai kensla og þegj
andi (lestur og skrift o. s. frv.), þegar hafa verður báðar deildir
saman, og sitt er kent í hvorri.