Skólablaðið - 01.06.1915, Síða 3

SKÓLABLAÐIÐ
83
þeim atriöum, sem farskólarnir geta lítið sem ekkert bætt úr.
Að því er snertir kensluna, yröi aö bæta viö v i n n u eöa
verklegu námi (heimilisiönaöi) og í þ r ó 11 u m viö barna
hæfi. Þess vegna yröi áreiöanlega ekki skynsamlegt aö hafa
bóknámiö fyllra en þaö nú er. Börnin þurfa ekki, og eiga ekki,
og geta ekki veriö læröir menn. En þau þurfa aö fá hneigð
eða velvild til bóka, sem nú þykir misbrestur á í skólunum.
Besta ráðið er aö hafa bóknámiö létt, kenslubækurnar við
barna hæfi, en hins vegar bókasafn í skólanum, sem börnin
hafi tíma til að kynnast meðan þau eru þar, og tækifæri til aö
nota að vild (fá lánaðar bækur) heim til sín síðar. Kennar-
inn væri sjálfsagöur bókavörður. Honum ætti að vera hægast
um vik að velja bækurnar og sjá um bókasafnið. Eg veit af
eigin reynslu að bókasafn við barnaskóla getur gert afarmikið
gott.
Sjálf bóklegu fræðin yröu sum hin sömu og nú, en oftast
farið yfir minna og farið nær eðli barnanna. Við lestrar- og
skriftarkenslu eru alþektar ýmsar aðferðir, til mikilla hags-
bóta, sem ekki verður komið hér við vegna vankunnáttu manna
og áhaldaleysi. Teiknikensluna þyrfti að auka stórum, og ger-
breyta aðferðum. Allir geta lært að teikna, eins og að skrifa.
Málfræði og stílagerð verður aldrei stefnt hátt með við börn.
Leikni í stíl er að miklu leyti komin undir hvað barnið hefur
lesið af góðum bókum. Bókasafnið gerir þar meira en margur
kenslustundir. í landafræði er beinlínis óskynsamlegt að kenna
börnum eins mikið og nú er gert um erfið efni: stjórnarform,
trúarbragðamismun, þýðingarlitil landamerki, borga og fljóta-
nöfn o. s. frv. Hins vegar þykir börnum mjög gaman að
skemtilegum ferðasögum, slcuggamyndum af landslagi, borg-
um o. þv. Alt hið erfiða og hugræna verður að bíða unglings-
áranna. Sögu og biblíusögu má prýðilega kenna í sambandi
við einstaka menn, en alls ekki söguyfirlit (ártala- og tíma-
bilsbálka) eða strembna trúfræðisheimspeki eins og kverið.
Sama má segja um náttúrufræði. Þar er niðurskipunin óhæf
fyrir börn. En mjög þykir þeim gaman að skoða náttúrugripi
og heyra dýrasögur. í reikningi er mesti óþarfi að kenna börn-
um meira en einskonartölur, tugabrot og einföldustu atriði í
rúmmálsfræði. En hins vegar þurfa börn að geta- gengið hrein-
lega frá einföldum reikningum.