Alþýðublaðið - 13.05.1965, Page 7

Alþýðublaðið - 13.05.1965, Page 7
Hvíta tígrisdýrið í Rewah INNI í miðju Indlandi, sunnan hinnar miklu Gángessléttu, uppi í hinu kollótta og veðraða fjall lendi sem myndar norðurjaðar Deiean hásléttunnar, er Rewha. Og þar inni í djúpum skógum, f slökkum og daladrögum milli krappra hæða, hefst við einhver Sjaldgæfasta tegund kattadýra sem til er og einnig einhver hin fegursta: hvíta tigrisdýrið. Hinum stóru dýrum jarðarinn- ar er alls staðar að fækka. Þarf svæði, sem þau fá að hafa í friði eru að minnka. Samgönguæðar, ræktun, borgir, hvers konar landsnytjar sem hinn ráðríki maður vill af jörðinni hafa, allt þetta stuðlar beint og óbeint að því að hið stolta kyn stórra dýra er á undanhaldi, en nagdýr og smákvikindi, hin ómyndarleg- ustu, blómgast hvarvetna við sióðir mannsins. Dýrin eyðast af veiði, en þeim er líka búin tor- tíming af því að friðland þeirra þrengist æ meir. Hvít tígrisdýr er einna sjald- gæfas'a afbrigðið af þeim 15-20 tegundum kattadýra sem sveima um á Indlandi og skelfa frið- samt fólk. Það finnst þó á fá- einum öðrum stöðum en í Rew ah, en sést svo sjaldan, að sér- fræðingar telja að tif séu af því örfá dýr. En Rajan af Rewah hefur nokkur hvít tígrisdýr í garðinum við kvennabúrið — (hvort sem þar er nú nokkur kvenmaður eða ekki) og ætlunin er að viðhalda afbrigðinu und- ir umsjá manna. En svo sjald- gæft er þetta dýr, að það er bannað að flytja það úr landi. Indverjar vilja ekki fækka sínum stóru dýrategundum, við það mundi landið verða ófegurra og reisn þess minnka. Hvíta tígrisdýrið er með svörtum þverröndum eins og önnur tígrisdýr, og svarti litur- inn er með dálítið brúnum blæ. En í staðinn fyrir hinn gulbrúna aðallit eru þau snjóhvít, jafnvel virðast með örlítið blágráa slikju. Augun eru kuldablá, en gul í venjulegum dýrum. í sög- um og frásögnum er getið um hin sjaldgæf hvítu dýr, sem sjá- ist svo sjaldan, að vofur voru al- gengari — og fyrrum vár naum- Frh. á 13. síðu. ibúaskrá Reykja- víkur nýkomin úf íbúaskrá Reykjavíkur (mann tal Re(ykjavíkur) 1., desember 1964 er nýkomin út- Er hún í einu bindi, 1280 bls. í fólíó- broti. Fremst í henni eru leið bejningar um notkun hennar ásamt táknmálslykli o.fl. Vegna nýrrar vélasamstæðu, sem tek in var í notkun á síðasta ári hafa verið gerðar ýmsar breyt ingar á tilhögun íbúaskrárinnar og eiga þær allar að vera til bóta. í íbúaskrá Reykjavíkur eru allir íbúar Reykjavíkur, í götu röð. Auk húsauðkennis, nafns fæðingardags og fæðingarnúm- ers, eru eftirfarandi upplýsing ar í skránni um hvern einstakl ing í Reykjavík: Nafnnúmer hjúskaparstétt, fæðingarstaður (kaupstaður eða sýsla), trúfélag og ríkisborgararéttur. Ennfrem- ur lögheimli aðkomumanna og dvalarstaður fjarvera$idi Reyk víkinga. íbúaskráin er hin mikilvæg asta uppsláttarbók fyrir s*ofn- anir, fyrirtæki og aðra sem hafa mrkii samskipti við alnrenning. íbúaskráin kostar kr- 1,500.00 í bandi og fæst hún í Hagstof unni, Arnarhvoli (inngangur frá Lindargötu), sími 24460. Upplag bókarinnar er takmarkað- Þess skal getið, að á undanförnum árum hefur íbúaskráin selzt upp á fáum mánuðum eftir út- komu og færri fengið hana ea vildu. Hagstofa íslands. Elliheimili Akureyrar fær stórgjöf Elín Óladóttir^ fædd 19. sept. 1877, dáin 13. sept 1963, mælti svo fyrir í erfðaskrá sinni a<9 Elliheimili AkunOyrar skyldi móttaka kr. 200.000 00 til mirm ingar um foreldra hennar, Sig ríði Magnúsdóttur og Óla Gui? mundsson snikkara á Akureyri og skal fénu varið til útbúnað ar á herbergi, sem bæri þeirra nafn. Elín Óladóttir réðist í vist til Stefáns skólameistara Stefáns- sonar og konu hans, Steinunnar Frímannsdóttur að Möðruvöjl- um í Hörgárdal árið 1897. Árií> 1930 flutti hún á heimili Valtýs Stefánssonar ritstjóra og Krist ínar Jónsdóttur og vann þar að hú'störfum af sömu árvekni og áður þar til yfir lauk. Afmæli Skotfélagsins í VOR mun Skotfélag Reykja- víkur minnast þess, að 15 ár eru liðin frá því að það var endur- reist, en eins og ýmsum er kunn- ugt, er þetta félag iíklega lang- elzta íþróttafélag landsins. Heim ildir eru fyrir því, að fyrir miðja 19. öld var starfandi skotfélag í Reykjavík, og i samsæti þess var sunginn hinn hressilegi Skotfélagssöngur, sem Matthías orti og hefst á orðunum: Burt með íslands ellidrunga út með gamalt kíf. Þetta gerðist 22. febrúar 1878. í starfsemi þessarar hreyfingar hafa skipzt á skin og skúrir, hún hefur legið niðri árum saman og ér saga hennar nú án efa glötuð um löng árabil. Árið 1950 var þessi félags- skapur endurvakinn eða stofn- aður aftur í núverandi mynd og hefur starfað óslitið síðan. Helztu forvígismenn þessa máls og brautryðjendur næstu árin voru m. a. Bjarni R. Jónsson, forstjóri, Erlendur Vilhjálmsson skrifstofustjóri, Lárus Salómons son lögregluþjónn, Þorbjörn Jó- hannesson kaupmaður. Alls voru stofnfélagar 88. Fyrstu stjórnina skipuðu þessir menn: Lárus Salómonsson, form. Bjarni R. Jónsson, Erlendur Vilhjálmsson, Benedikt Eyþórsson, Gunnlaugur Þorbjörnsson, Hjörtur Jónsson, Njörður Snæhólm. Það var félaginu til láns f upphafi að eignast dugmikla og ötula forvígismenn; því við ýmiss konar örðugleika var að etja m. a. tortryggni og andúð ýmissa aðila. sem vissu ekki eða hirtu ekki um að vita tilgang félags- ins, sem var sá einn, að gera áhugamönnum um skotfimi, sem voru þá eins og nú, fjölmargir, kleift að stunda hana sem íþrótt ó viðeigandi hátt. Vart varð þeirrar skoðunar, að þessir menn væru að leika eins konar stríðs ieiki eða heræfingar, en það var hinn mesti misskilningur, enda á skotfimi nú á geimöld litt meira skylt við nútímahernað en langstökk og eða spjótkast. Hitt er að vísu satt, að skotfimi er eins og flestar fornar íþróttir sprottin upp úr þeirri viðleitni karlmanna að verða liðtækir her- menn eða hraustir veiðigarpar, og hernaðarþjóðir hafa lagt á- herzlu á að þjálfa menn í skot- fimi í sambandi við heræfingár. Flestir herfræðingar líta nú samt á venjulegan herriffil sem jafn frumstætt og úrelt tæki í nú- tímahernaði og kylfa steinaldqr- mannsins cða riddarasverð iiá miðöldum. Skotfimi hefur hins vegar vqr- Framh. á 10. síðu. ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 13. maí 1965 J

x

Alþýðublaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.