Alþýðublaðið - 13.08.1965, Blaðsíða 13

SÆJARBíP
L l sími 50184.
Sími 50184.
Qertrud
FATA
VIÐGERÐIR
Setjum skinn á jakka
auk annarra fata-
vi'ðg-erða
Sanngjarnt verff.
SÍMAR:
VESTMANNAEYJUM 1202
REYKJAVÍKURFLUGVELU 22120
Nýjasta snilldarverk Carl Th.
Ðreyers.
Kvikmyndin hefur hlotið fjölda
verðlauna og verður sýnd á sér
stakri heiðurssýningu á kvíkmynda
hátíðinni 1 Feneyjum nú í ágúst
mánuði.
Sýnd kl 9.
'Sími 5 02 4»
Syndiu er sæt
FORB.F.B0RN
HERMGE LYSTSPIL.
..dct er dejligt
ot synde!
•DJavolon 03 dtt 10 bud«
Jenin-ClaUtlo Brlaly
Danielle Darrieux k
Fernandol
Mel Ferrer*
Michel Simon
DIABOLSK HÉLVEDES SATANISK
humor morsom latter
Bráðskemmtileg frönsk mynd
með 17 frægustu leikurum Frakka.
Sýnd kl. 9.
EYJAFLUG
- Ég er fæðingarlæknir, sagði
hann kuldalega. — Þetta er mín
sérgrein .
— Ef til vill. En ég er 'kona
og fæðin'gar eru að vissu leyti mín
sérgrein líka, Lisa. Lisa tók utan
um Tinu og reisti hana varlega
á fætur. Stúlkan mótmælti ekki.
Reiði hennar hafði verið glóandi
heitur neisti og þegar hún iivarf
var ekk-ert nema ískuldi efir. Hún
líktist. svefngengli þegar hún gekk
til dyra með. Lisu. Paul starði á
eftir þeim báðum og velti því fyrir
sér hvort þetta væri ekki draumur,
þvingandi martröð.
Konan hans gat ekki stillt sig.
Hún sa-eði við Tinu eins og hún
væri að tala við barn: Segðu góða
nótt við Paul vinan.
— Góða nótt, Paul, sagði hún
sljólega.
Hann svaraði formlega og stíft:
Góða nótt, Tina, og fann hve
heimskulegt þetta var allt.
Hún virtist lifna við þegar hún
heyrði rödd hans. Ég hefði ekki
sagt henni það, ef ég hefði vitað
að hún var hún, sagði hún kjökr-
andi. — Það var> alveg satt.
Þetta var eitt af því fáa sem
Paul hafði litlar áhyggjur af.
— Auðvitað hefðirðu ekki 'gert
bað. sasði liann.. — Góða nótt.
Þær yfirgáfu hann og hann starði
á eftir þeim upp stigann
Hann.gekk fram og aftur um her
berffisgólfið o.g reyndi af fremsta
megni að hugsa skýrt. Þetta gat
orðið verra. Hann reyndi að
skilja tilfinningar Lisu þegar hún
kom heim til að sættast við hann
og hitti fvrir hjákonu hans Hvern-
ig í ósköpunum hafði Lisu tekizt
að fá Tinu til að segja sér frá
barninu? Og því í ósköpunum.
hafði Tina ekki sagt honum frá
barninu? Hann fór að hugsa um
kvöldverðinn; borðið stóð þarna
enn með leifunum. Það glampaffi
hæðnislega á silfrið. Svo hún hafði
verið að reyna að segja honum
það! Hann lokaði augunum.
Þegar hann opnaffi þau aftur
birtist frú Webster með tebakka.
Hún leit ekki á hann, en lagði
bakkann frá sér og mjálmaði: — O
læknir þetta gleður mig svo mikið.
Hún lét sem hún sæi ekki örvænt-
inguna á svip hans en malaði á-
fram: Ég var að koma inn og heyrði
að einhver var uppi. Þegar ég sá
frúna lá.við að liði yfir mig. Hún
sagði að þér vilduð áreiðanlega
tsbolla. Þér eruð svo þreytulegur.
Það. er sjálfsagt. spenningurinn.
Hún hélt áfram að masa unz hún
hvarf en Paul heyrði ekki til henn-
ar. Hann velti því fyrir sér hve
mikið hún vissi ef hún vissi ekki
allt.
Hann leit á tebollann og gretti
sig. Hann bölvaði upphátt og
hélt áfram að ganga um gólf.
Þetta vandamál virtist óleysan-
legt. Ef hann aðeins .... en
einu sinni enn kom einhver inn
til hans.
Það var Bob, sem leit inn um
dyrnar.
— Paul, sagði hann hugsandi
og kom sér beint að efninu. —
Ég hef verið að hugsa um það
sem þú sagðir — þú ert mjög
þreytulegur — og ég hef kom-
izt að þeirri niðurstöðu að þú
hafir á röngu að standa. Ég get
ekki trúað því sem þú sagðir.
Ég er viss um að hún elskar
þig. Hárviss. Hann var afsak-
andi á svipinn. Paul stóð graf
kyrn og sagði ekki orð.
— Jæja? Bob brosti. — Fyrir-
gefðu að ég skuli taka þetta
upp svona seint, en þú komst
mér úr öllu stuði.
— Var það? spurði Paul rá-
lega. — Þá skalég koma þér enn
betur úr stuði, Tina á von á
barni.
Bob starði á PauL og Paul
starði á ákveðinn blett á gólf-
teppinu.
— Á hún .... hvað? Hann var
skelfingu lostinn. — Bami?
Attu við að hún hafi haldið
þessu leyndu fyrir okkur allau
þennan tíma?
Paul hristi höfuðið. — Nei,
ekki haldið því leyndu. Hún hef-
MEÐ HELGAFELLI NJÓTIS ÞÉR
ÚTSÝNIS, FLJÓTRA
OG ÁNÆGJULEGRA FLUGFERÐA.
AFGREIÐSLURNAR
OPNAR ALLA DAGA.
ALþÝÐUBLAÐIÐ - 13. ágúst 1965 13 -.
Paul gekk upp á loft eins og
vélbrúða. Hann gekk beint inn
£ svefnherbereið oe nam staðar
eins og hann hefði verið sleginn.
t einu rúminu var Lisa. í hinu —
í hans rúmi — var Tina. Þær
sátu báðar unni. Lisa var að
fáea á sér neeinrnan Hún var í
hvíta biúndunáttkíóimim sem
hann hafði kevnt handa henni í
Flórens. Tina, sem starði út f
biáínn. var f ;n4t+fntnniim hans.
Hún var rauðeveð. Þær litu háð-
ar upp, þegar hann kom inn.
ur reynt að segja okkur — eða
mér það. Hún var hrædd.
— Hrædd? Bob var orðinn
þreyttur á þessum endurtekning-
um sínum. — Við hvem? Hver
er faðirinn? spurði hann svo
skyndilega.
— Ég, sagði Paul blátt á-
fram.
Bob settist niður eins og fær-
urnir gætu ekki lengur horið
liann. — Ómögulegt, stundi
hann.
— Er það? spurði Paul hvasst.
— Það er engu að síður satt.
— Guð minn góður.
— Og þetta er ekki allt og
sumt. Paul hafði gaman af að
sjá hver áhrif urðu af upplýs-
ingum lians. — Lisa er komin
heim. Nú lokaði Boh augunum.
Eftir smástund snurði hann
lágt: — Veit hún það?
Paul hló fyrirlitlega. — Hún
sagði mér það. Tina játaði allt
fyrir henni án þess að vita hver
hún var. Asnalegt en satt. Þegar
ég kom aftur, bá biðu þær báð-
ar eftir mér. Núna eru þær uppi
og gráta hver ut.an í aðra.
— Hvernig tók Lisa þessu?
Paul yppti öxlum. — Á sinn
venjulega rólega máta. Ef hún
hefði komið heim og séð að ég
hefði st.ofnað hér hóruhús hefði
henni ekki bniaiuð TTnrm hikaði.
En ég á von á taugaáfalli.
— Hjá tveim.
Paul kinkaði kolli þungur á
svip. — Hjá þrem, sagði hann.
Bob starði lengi á hann. —
Gamli vinur, sagði hann svo vor-
kennandi, þú ert svei mér í
vanda staddur.
Skipholt 1. — Simi 16346.
SÆNGUR
Endurnýjum grömln sængnnur.
Seljum dún- og fiðnrheld ver.
NÝJA FB9URHBEINSUOTBI
Hverfisgötu 57A. Sfml 16738
wwwwwmwwwwmwr
SÆNGUR
REST-BEZT-koddar
Endumýjum gömln
sængumar, elgnm
dún- og fiffurheld i«r.
Seljum æðardúns- 9g
gæsadúnssængnr —
og kodda af ýmsum
stærðum.
DÚN- OG
FIÐURHREINSUN
Vatnsstíg 3. Slnd 1894«.