Alþýðublaðið - 09.10.1965, Blaðsíða 13

SÆJAKBíP
n~ —_ Sími 50184.
Hakta iéreftið
(The Empty Canvas)
Óvenju djörf kvikmynd eftir skáld
sögu Albertos Moravias „La Novia“
Horst Buchholz
Catherine Spaak
Bette Davis
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð innan 16 ára.
VÍGAHRAPPAR
Hörkuapenniandi amerísk lit-
mynd í cinemascope.
Sýnd !kl. 5.
Bönnuð börnum.
Bráðskemmtileg frönsk úrvals
mynd, með hinum heimsfræga
Jacques Tati
í aðalhlutverkinu.
Mynd sem allir ættu að sjá.
Sýnd kl. 5 og 9.
AÐ LEIÐARLOKUM.
Ingmar Bergmans myndin með
Viktor Sjöström.
Sýnd kl. 7.
Einangrunargler
Framleltt elnungis iír
firvalsglert — 5 ára ábyr**
Pantlð tímanlega
Korkiðjan hf.
Skúlaeötu 57 _Simt 2S265
skýrslu um innihald þessara við
ræðna. Þrjú afrit, eitt. . . .
— Út, öskraði hann. — Út Burt.
Ég hélt að hann væri orðinn
kærulaus en vörðurinn, feitur
gamall kall með brennivínsnef
beið eftir mér frammi. Þegar
ég gekk að dyrunum elti hann
mig.
Klukkan var farin að ganga
tólf þegar ég kom á skrifstof
una, svo að Wolfe var búinn með
tímana sína tvo í blómaherbergj
unum og sat bak við skrifborðið
sitt með bjórglas fyrir framan
sig. Enginn hlutur hefði líkst
minna hvirfilvindi.
— Jæja, tautaði hann.
Ég settist niður. — Við leysum
ávísunina út. Wengert biður að
heilsa, Purley ekki. Þeir halda
báðir að þú liafir sent mig til
að fá að vita allt sem þeir vita
frítt og þeir fussa yfir tilhugsun
inni að þú hafir áhyggjur út af
almennmgsheill. Wengert
hringdi í Cramer um leið og ég
fór. Ekki eitt, hljóð frá þeim. Við
vitum bara bað sem við höfum
lesið í blöðunum.
Hann urraði. — Hringdu í hr.
RaekeB.
Og við eru búnir að fá nýtt
mál.
3. kafli.
Það voru tvær spurningar sem
lágu á lausu um mennina sjö
sem sátu á skrifstofunni eftir
kvöldverð þennan miðvikudag;
var einhver beirra kommi og
var einhver þeirra morðingi? Ég
kalla bau siö og tel skjólstæð
inga okkar með til að vera ekki
fyrirfram á móti neinum.
Ég hafði litið á þau þegar bau
komu og raðað beim niður og nú
þegar ég sat. við skrifborðið gat
ég mér einskis til. Einu s'nni
fyrir mörgtim árum hafði ég álit
ið að engin morðingi - karl eða
kona — gæti verið svona fvrir
allra augum án þess að sýna sig
sekan ef maður notaði augun
næsilesa vel en nú vissi ég bet
ur. Samt. sem áður notaði ég
augnn vel.
Sá sem næstur mér sat var lang
lannpðnr miða’dra náungi sem
hét. Ormond T.eddesard. Það má
vel vera að hann hafi verið sér
fræðingur í vinnuhagræðingu
því þannig vann hann fyrir sér,
en hann vissi ekki hvað hann átti
að gera við hendurnan á sér.
Hann náði í sígarettupakka og
eldspýtur og kveikti í þeim og
hafði eintóma þumalfingur og
það hefði sett hann neðarlega á
listann ef ég hefði ekki getið
mér þess til að hann væri að
5
verða sniðugur. Ef ég gat getið
mér þess til að þumalfingur ein
ir saman hefðu ekki nægt til
þess að hann tæki kassann af
borðinu og setti pillu í stað
inn fyrir aðra og skilaði kassan
um án þess að nokkur sæi hann
þá gat hann það ekki síður.
Auðvitað var hægt að leysa það
vandamál með því að fá góðan
mann á borð við Saul Panzer
til að tala við nokkra vini hans
og kunningja.
Við hliðina á honum með
kross lagðar lappir sat Fifi Go
heen. Krosslögðu lappirnar voru
vélræn tækni og gamall vani.
Fyrir sjö eða átta árum hafði
hún verið aðalhetja ársins í sam
«WMWIWWW>WMIMWMW«»
SÆNGUR
REST-BEZT-koddav
Endurnýjum fðmlw
sængurnar, el*tnn
dfin- og flðnrheld ?«r.
Seljum teðardfine- «f
eæsadfinssænrur —
og kodda af ýmmai
■tærðunic
DÚN- OG
FIÐURHREINSUN
Vatnsstíg 3. Sfmi 1*74*.
kvæmislífinu og ekkert dagblað
gat verið þekkt fyrir að fara í
prentun án myndar af henni,
svo urðu þetta allt minningar
og núna var hún komin á forsíð
urnar aftur grunuð um morð
Hún hafði aldrei gifst. Það var
sagt að hundruð karlmann sem
löðuðust að henni eins og möl
fluga að eldspýtu hefðu opnað
munninn til ð bera fram bón
orðið séð hörkuglampa í stóru
dökku augunum liennar og misst
málið. Því var hún enn Fifi Go
heen og bjó hjá pabba og mömmu
á Park Avenue.
Bak við hana beint fyrir fram
an skrifborð Wolfes var Benja
min Rackell en við höfðum lagt
ávísunina hans inn sama dginn
Á hægri hönd hans sat vera sem
líffræðilega séð var kvenkyns
en annars eitthvað viðrini. Hún
hét Della Devlin og aldur henn
ar skiptir engu máli. Hún keypti
inn fyrir verzlanir utan New
York. Það eru tíu þúsundir af
hennar gerð í miðborginni á
hverjum einasta degi og það er
farið illa með þær allar. Það er
hægt að lesa það úr svip þeirra.
Vandamálið er að komast að því
hver er vondur við þær og ein
hvern tímann ætla ég að leysa
það. Auk þessa var ekkert at
hugavert við Dellu Devlin nema
hvað hún hafði of stór eyru.
Við hlið hennar sat frægur
maður — það má nú svo sem
segja að þau séu öll fræg þessa
dagana. Henry Jameson Heath
var kominn fast að fimmtugu,
hann erfði stórfé sem ungling
un en svo til enginn fjármála
maður vildi tala við hann. Eng
inn vissi hvort hann hefði gefið í
sjóði Kommúnistaflokksins eða
hvað mikið en það var ekkert
leyndarmál að hann var einn af
aðalmönnunum sem lögðu fram
fé eða söfnuðu því. til að levsa
út komma, sem höfðu verið settir
inn. Nýlega hafði hann verið
dæmdur fyrir að sýna þjóðþing
inu fyrirlitningu og hann átti
víst að sitja einhvern tíma inni.
liann var í hundeömlum tvídföt
um sem voru of lítll á hann og
feitlaginn var hann f framan
og gat ekki litið í augun á manni.
Hinum megin við Heath sat
FATA
VIÐGERÐIR
Setjum skinn á jakkn
auk annarra ftta-
viðgerða
Sanngjamt verB. '
EFNALAUg
55P U
AÚSTU/f flÆJflíí
Skipholt 1. — Siml í.4849.
SÆNG
Endnrnýjtun gðmlu sængnraar.
Seljum dfin- og fiðurheld vor.
NÝJA FIÐURHREINSUNIN
Hverfisgötn 57A. Simi 18713
Carol Berk, sú eina sem ég hafði
einhvern persónulegan áhuga á.
Þegar við höfum gestahóp sé
ég um niðurröðun gestanna og
ef það er einhver sem er þess
virði að aðgæta, set ég hann við
hliðina á mér. Þetta hafði ég ætl
að mér að gera við Carol Berk,
en meðan ég var að opna fyrir
Leddegard hafði hún skipt um
sæti og mér var ekkert um það
Mig langaði til að horfa á hana.
Þegar ég hafði talað við Lon Go
hen á Gazette um hana fyrr um
daginn hafði hann sagt mér
að hún ynni fyrir sér við sjón
varpið en enginn vissi hvar eða
hvað hún gerði og allir sögðú að
hún væri afar töff og það voru
sex mismunandi útgáfur á sög
unni um það því að hún hefði
farið frá Hollywood fyrir þrem
árum. Svo var það spumingin
um það hvort væri gaman að
horfa á hana eða ekki. Stundum
þegar meirihlutinn segir nei, og
minnihlutinn já , er auðvelt að
leysa þetta en núa var hún á
takmörkum hvorutveggja og þá
er erfitt að kveða upp dóm.
Ég hafði ákveðið að það yrði
skemmtilegt að horfa á Carol
Berk um leið og hún kom yfir
þröskuldinn og horfðl á mig
stórum brúnum augunum. En
ALÞÝÐUBLAÐIO - 9. okt. 1965 U