Alþýðublaðið - 13.10.1965, Síða 16

Alþýðublaðið - 13.10.1965, Síða 16
Hvernig' skyldi nú samkomulagið vera hjá þeim hinum megin ... Aðfaranótt sunnudags leit- nðu Vestmannaéyingar á sjó og landi um tveggja tonna báts. Jóns króks, sem þrír piltar höfðu farið út á um hádegisbil á sunnudag .... Morguriblaðið. Jújú, menn tala mikið um " vöxtinn á sér og „línurnar” eins og kerlingarnar orða það. Eitthvað verða menn i líka að tala um — á meðan þeir eru að éta .... Æ, svaka er trist að maður skuli líka geta orðið þreytt- ur á að sofa. Að minnsta kosti er ég alltaf þreyttur, þegar ég þarf að fara í skól- aun á morgnana........ * PABLO PICASSO gerir sitt *vað fleira en að mála og gera höggmyndir. Síðasta uppátæki fcans er að teikna fatnað bæði á ■fcarlmenn og konur, og ekki stend W á sölunni því snobbararnir fcurfa ekki annað en að sýna vöru tnerkið á fötunum til að hver *segi sjá að þau eru teiknuð af ejálfum Picasso. FÁTT hefur vakið meiri athygli undanfarna daga en fréttin frá Ameríku um það, að fundizt hafi kort, er staðfesti að Evrópubúum hafi verið um það kunnugt snemma á 15. öld, að til var land vestan Atlantshafs. Þegar þessi tíð- indi bárust, þóttu þau svo merki- leg, að jafnvel virðuleg dagblöð gleymdu sóma sínum af ákafa við að koma fréttinni á framfæri. Enda er þetta í alla staði mikil frétt, þótt virðulegur sagnfræðingur láti reyndar hafa það eftir sér í blaði, að kortafundur þessi sé lítið merki legur fyrir íslendinga, þótt vitlaus um útlendingum geti þótt svona kort merkilegur hlutur. En það er sem sagt nú loksins viðurkennt af vísindamönnum, að ekki sé það eintóm lygi, sem standi á gömlum bókum íslenzkum, að fyrri aldar sjómenn liafi flækzt þvert yfir Atlantshafið og komið þar að ókunnum ströndum. Kortið sker úr um, að það hafa þeir gert, enda er það heldur ekki svo undar- legt, þegar þess er gætt, hve frum- stæður seglaútbúnaður var á skip- um norrænna manna, og hve illa þau létu að stjórn. Eftir að Græn- land var numið, væri það satt að segja lieldur ótrúlegt, ef öllum sem þangáð ætluðu, hefði tekizt að ramba á landið, þótt það sé með stærri eylöndum í lieimi. Enda stendur í þeirri bók, sem talin er áreiðanlegust, að Bjarni nokkur Herjólfsson hafi villzt til Ameríku á leið til Grænlands og síðan span- að Leif Eiríksson upp í það að kanna þetta land nánar, en sjálfur var hann svo óforvitinn maður, að hann nennti því ekki. Þau tíðindi að amefískir fræði- menn liafi nú viðurkennt söguleg- ar staðreyndir um síðir, hafa að sjálfsögðu valdið óblöndnum fagn- aðí hér á landi. Okkur þykir alltaf dálítið gaman að stæra okkur af Leifi Eiríkssyni, jafnvel þótt þjóð- erni þeirra feðga, hans og Eiríks hins rauða, sé raunar dálítið óljóst. Við höfum frændur okkar Norð- menn alltaf svolítið grunaða um að reyna að stela frá okkur Leifi, eins og við orðum það svo smekklega, og að sjálfsögðu kunnum við því afarilla. Þess vegna varpar það dá- litlum skugga á gleðina hjá mörg- um, að bandarísku vísindamenn- irnir, sem hafa rannsakað kortið, héldu heljar mikinn fund með norskum vísindamönnum og skýrðu þeim frá málinu áður en nokkrir aðrir fengu um það að heyra. En amerísku prófessorarnir eru flestir af norskum ættum og þótt kortafundurinn sé ágætur hjá þeim, þá rennur þeim sjólfsagt blóðið til skyldunnar þegar um það er að ræða að gera Leif norskan. Hér er sjálfsagt um samsæri að ræða til að svipta okkur heiðrin- Um af ferðalögum Leifs Eiríksson- ar. Spánverjar taka enn dýpra í árinni og fullyrða, að kortið sé falsað og liður í svívirðilegu sam- særi sem hafi þann einan tilgang að draga úr lilutdeild Spánverja við fund Ameríku, og niðra þar með hina göfugu spænsku þjóð. Við íslendingar erum að vísu um margt ólíkir Spánverjum, en við eigum þeim það sameiginlegt að þurfa á fornri frægð að halda, og löngu i dauðum afreksmönnum,‘ vegna þess að samtíðin býður upp á fátt, sem hægt er að halda blygð- unarlaust á lofti. — Það var nú ekki góð hug mynd hjá þér, að láta hann rúlla sígarettunni sjálfan. . . <xxxx>oooo<x>ooooooooooooooooooooof - : 0 Leikslok. I leiksins æsing og æði ég öskraði hreint eins og naut. Og lijarta mitt hoppaði af bræði, Þegrar heppnin féll K. R. í skaut. En því eru menn að þjarka og þenja sig blað eftir blað, þótt knattspyrnu heift og liarka komi handalögmáli af stað? Menn gerðu að gamni sínu og glettust við úrvalið. — Ég útdeildi mimnvatni mínu á vort meistara-knattspyrnulið'. Kankvís. 0 v 0 0 . o, <v o: 0 0 0 0 0 0. OOOOOOOOOOO000<C>00000000000000000;

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.