Alþýðublaðið - 19.12.1965, Blaðsíða 16

Nú á aö i-áða tvo yfirlög-
regluþjóna. Ekki vissi ég að
Eiiingur Ihefði vei-ið s-vona
fræðingnum Páli Kr. Páls-
syfei, |>á taldi verjandi á-
fcærða, Jósafats, að lögregl-
ar. í New York liefði talið
hann ihreinan jóJasvein
hvað rithandarfróðleik
snerti . .
>000000000000000«
NÝTT og ÓKEYPIS. Auglýsend-
ur eru víst almennt sammála um
að enginn tvö orð búi yfir jafn
miklum töframætti til að fá fólk
til að staldra við og renna augun
unum yfir auglýsingu í blaði eða
tímariti, og þá er ei'nmitt til
gangi auglýsingarinnar náð. Hitt
er svo aftur annað mál, að það
sem verið er að auglýsa er ekki
alltaf nýtt, og sjaldnast er það
vist ókeypis.
Þjóðfélag okkar nú á tímum er
þjóðfélag auglýsinganna. Dag eft
ir dag fyrir jólin eru blöð borgar
innar fleytifull af auglýsingum svo
út úr flóir. Það vill brenna við að
á þessum tíma eins og rétt fyrir
kosningar þegar blöðin eru fuli
af dulbúnum pólitískum auglýs
ingum, þá kvarti fólk yfir því að
blöðin séu hreint ekki lesandi, —
ekkert nema auglýsingar. Þetta
ágæta fólk, sem mest bölvar blöðun
um þessa dagana, reynist þó oftast
vera gráðugustu blaðalesendurnir
sem lesa blöðin af mikilli kost-
gæfni og em ekki í rónni einn ein
asta morgun fyrr en þeir hafa helzt
séð öll blöðin og lesið þau vand
3>ega| spjaldanna á milti. Eftiir
klukkutíma er svo litið upp, og
sagt: Það er bara andskotann' ekk
ert í þessum blöðum. Ég veit ekki
til hvers maður err að kaupa
þetta. En daginn eftir eru öll
blöðin keypt og sama sagan endur
tekur sig. Þetta er með öðrum oþð
um að læra af reynslunni. í
Áhrifamáttur auglýsinganna er
mikill og hafa verið skrifaðar
langar doktorsritgerðir lun minna
efni. Sjaldnast er það svo eftir að
hafa lesið auglýsingu að maður
verður gripinn óstöðvandi löng
un til að þjóta nú í næstu búð og
kaupa hinn auglýsta hlut. Það væri
mikil kjarnaauglýsing, sem slíku
gæti komið til leiðar. Oftast eru á
hrifin nú samt á þá lund, að það
síast inn í mann án þess að maður
geri sér grein fyrir að þvottaefnið
í rauðu pökkunum sé betra en
þvottaefnið í bláu pökkunum,
vegna þess að maður hefur oftar
séð það rauða auglýst.
Auglýsingar geta stundum verið
skemmtilegar. Oftast er það þó
prentvillupúkinn, sem ábyrgð ber
á skemmtilegheitunum. Þann-
ig birtist til dæmis eftirfarandi
auglýsing fyrir nokkrum árum.
Árshátíðin er í kvöld kaldur mat
ur á boðstólum. Hafið með ykkur
hnífa og gaffla.
Enginn skyldi með öllu forsmá
auglýsingar, því auglýsinga^nar
eru fréttir, rétt eins og annað sem
í blöðunum birtist. Stundum eru
auglýsingar góðar fréttir, til dæm
is þegar maður vinnur í happ-
drættinu, en stundum vondar frétt
ir til dæmis smáauglýsingar.
Það verður að segja íslenzkum
auglvsendum til hróss. að aug-
lýsingar hér hafa stórbatnað und
anfarin tvö til þriú ár, enda eru
nú kaupmenn og heikÞalar al-
mennt hættir þeim kotungsbrag
að ber.ia saman siálfir auglýsingar
sínar, en láta þess í stað sérmennt
aða teiknara siá um starfið og
með hetri árangri bá væntanlega.
Ameríkumenn eru sérfræðingar
í auglvsingatækni og frá þeim eru
vafalaust runnin hau auglvsinga-
bröeð sem mestan árangur bera. .
Þannig er til dæmis varla svö
hægt að fletta ameftá'sku blaði
eða timariti, að ekki blasi við
manni fleiri eða færri glæsilegár
matarauelvsinear. sem oftast gera
bað að verkum að vatnið kemgr
fram í munninn á manni. Það er nú
svo einkennileet með bessar aug
lýsingar að ef maður siálfur kaup
ir vöruna. sem auelvst er og ætlar
sér nú að búa út. bennan gómsæta
og umfram allt undur fallega rétt.
sem auglýsingin skýrir frá, árang-
urinn, að minnsta kosti hjá mér,
verður ævinlega allt annar en lijá
þeirn sem bjó út réttinn fyrir aug-
lýsingamyndina. En um það er
ekki að sakast. Það hlýtur að vera
minn eigin klaufaskapur, sem því
veldur.
Þér þurfið ekki annað en að
koma með fullnæg'jandi skýr-
ingu á nærveru yðar í gimsteina
verzluninni kl. 2 að nóttu, og
þér eruð frjáls maður.