Vísir - 25.01.1960, Page 4

VÍSIR
Mánudaginn 25. janúar 1960
Við athugun á flóttamanna-
skýrlum sést, að af samtals 12
milljónum manna, er flúið hafa
lönd kommúnismans í Evrópu
<og Asíu frá stríðslokum, hafa
flestir komið frá Austur-Þýzka-
landi. Á þessum árum hafa
rúmlega 3.500.000 Austur-Þjóð-
verjar flúið til Vestur-Þýzka-
lands — og mun það vera rúm-
Áega 20 af hundraði af heildar-
íbúafjölda Austur-Þýzkalands í
dag.
í skýrslum hagstofu Austur-
Þýzkalands árið 1958 er viður-
kennt, að íbúatala landsins hafi
lækkað um 1.076.465 frá því er
hið svonefnda alþýðulýðveldi
var stofnað árið 1949, og þó
liggur þangað nokkur straum-
ur flóttamanna frá öðrum aust-
lægari löndum Evrópu. Nú er
svo komið, að Austur-Þýzka-
land er eina landið á megin-
landi Evrópu, þar sem íbúum
fækkar.
Fæðingum
fækkar líka.
Þetta hefir að vonum haft
nokkur áhrif meðal fólksins, og
var forsætisráðherra landsins,
Otto Grotewohl, óvenjulega
berorður um þetta í ræðu, er
hann hélt í júlí 1958. Þar sagði
hann m. a.: „Það er staðreynd,
að íbúar austur-þýzka alþýðu-
Jýðveldisins eru nú aðeins
17.300.000.“ (Nýustu heimildir
herma, að nú sé íbúatala lands-
ins undir 17 milljónum!) Þá
Jgat hann þess, að þetta hefði
haft alvarleg' áhrif á barnsfæð-
ángar, og fækkaði þeim nú með
degi hverjum. „Árið 1951 fædd-
ust 16.9 börn á hvert þúsund
íbúa. Árið 1952 fæddust 16.7
á hverja þúgund íbúa, ári síðar
16.4 og árið 1957 15.6.“ Nú eru
barnsfæðingar færri í Austur-
Þýzkalandi en í nokkru öði'u
landi Evrópu. í sömu hag-
skýrslu er bent á, að það sem
alvarlegra er, sé að munurinn
á fæðingartölu annars vegar
og dánartölu liins vegar minnki
Stöðugt. Þannig var þessi mun-
Ur 5.5 árið 1951 og árið 1957
var hann kominn niður í 2.8.
f dag eru þessar tölur nokkurn
veginn jafnar, svo er að minnsta
kosti víst, að fæðingartalan er
ekki hærri.
Ríkið er ekki
heimili.
Af þessu leiðir að hlutfalls-
lega eru langtum fleira eldra
flók í Austur-Þýzkalandi en
annar staðar í heiminum. Um
þetta sagði Grotewohl í sömu
ræðu: „Þannig er ástatt nú, að
tveir menn verða að vinna til
að sjá fyrir þeim þriðja, sem
er hættur störfum fyrir aldurs
sakir.“ Hann viðurkenndi, að
íjóstöðvandi flótti frá alþýöu-
lýðveldinu er mest aðkallandi
allra vandamála og það er langt
frá því, að það hafi verið tekið
réttum og föstum tökum.
Þetta getur ekki gengið þann-
íg.“
Austur-þýzk yfirvöld . stahdá
máttvana og ráðalaus gegnf
þessum fjöldaflutningum. Þó að
tala flóttamanna sé breytileg
frá ári til árs (árið, sem upp-
reistin varð, 1953, flúðú fleiri
,en nokkru sinni, cða rúrnlega
330.000), er hún alltaf ótrúlegá
há, aldi'ei lægri en 165.000.
Einnig flúðu margir sumarið
S958. Eina helgina í ágústmán-
tlSi það ár flúðu fimm þúsund
manns frá Austur- til Vestur-
Berlínar og báðu um hæli sem
flóttamenn.
Bezta fólkið
fer úr landi.
kommúnista. Síðastliðin fjögur
En það er ekki fjöldi flótta-
mannanna, sem mestum áhyggj-
um veldur meðal kommúiskra
yfirvalda í Austur-Þýzkalandi,
hgldur sú staðreynd, að það er
kjarninn úr stétt embættis-
manna, fræðimanna og tækni-
sérfræðinga, sem þannig hefir
Stór svæði
læknislaus.
Alvarlegust er manneklan
meðal lækna. Upp undir þús-
und læknar (eða 927) munu
hafa flúið vestur yfir landa-
mærin árið 1958 og er það rúm-
lega sex af hundraði lækna í
Austur-Þýzkalandi. í Vestur-
Þýzkalandi mun vera einn lækn
ir á hverja 700 íbúa, en aftur á
móti aðeins einn á hverja 1700
í Austur-Þýzkalándi. Þar eru
nú heil héruð læknislaus og í
sumum sjúkrahúsum hafa ung-
starfslið ■ Potsdam raftækja-
verksmiðjanna til Vestur-Ber-
línar, bæði stjómendur og
tæknisérfræðingar. Þannig h da
einnig vérið höggin stór skörð **-
í iðnverkamannastétt landisns.
Unga fólkið
flýr sæluna.
Rúmlega helmingur af öllum
þeim, sem flúið hafa Austur-
Þýzkaland síðustu fjórtán árin,
var undir tuttugu og fimm ára
aldri. Tahð er, að 24 þúsund
unglingar, sem lokið hafa fram-
S t ra u em u r £ bz n
h eldur ekÍF°ui/ss
UÖ UMBSÍUES •—
úr ófrel&ÍEsu*
FLOTTI,
FLÚTTI,
Hann á að hindra flóttann,
en getur það ekki.
Greinarhöfundur, George Bailey, bjó í mörg ár í Berlín
eftir síðari heimsstyrjöldina og er gagnkunnugur í borginni.
Ifann er þekktur rithöfundur og liefur skrifað mikið um mál-
efni Mið- og Austur-Evrópu. Nú býr liann í Vinarborg.
horfið — hálaunaðir læknar,
lögfræðingar, kennarar og vís-
indamenn, sem hafa notið ým-
issa sérréttinda undir stórn
kommúnista. Síðatliðin fjögur
ár hafa 40 þúund embættis-
menn, karlar og konur, leitað
hælis í Vestur-Berlín. Þeirra á
meðal voru 2700 læknar, 1100
verkfræðingar, 12 þúsund kenn-
arar og 400 háskólaprófessor-
ar. Prófessor Josef Hámel, rekt-
or hins fræga háskóla í Jena,
flúði til Vestur-Berlínar í ágúst
1958, tíu dögum áður en
minnzt var fjögurra alda af-
mælis þessarar menntastofn-
unar.
ir aðstoðarlæknar, sem hafa
rétt lokið háskóalprófi, verið
settir yfir lieilar sjúkradeildir.
'Snemma árs 1958 hófu yfirvöld-
in innflutning á læknum frá
Tékkóslóvakíu og Búlgaríu til
þess að bæta eitthvað úr lækna-
skortinum. Fjölskyldur þessara
manna voru aftur á móti skild-
ar eftir, svo að loku væri fyrir
það skotið, að þeir mundu líka
flýja.
Heilum deildum í stórum há-
skólum landsins hefir verið
lokað vegna skorts á færum
kennurum. Sömu sögu er að
segja um verksmiðjur. í fyrra
flúði svo að segja allt helzta
lóviðunandi eða ónóg menntun
fjn-ir börnin“. Á þetta einkum
haldsskólanámi, og ungir há-
skólastúdentar hafi flúið síðan
1954. Þess eru dæmi, að heilir
skólabekkir hafi flúið saman á- vm um börn menntamanna, þar
samt kennara sínum. 75 af eð æ meir ber á því, að „af-
hundraði austur-þýzkra flótta-1 komendur verkamanna og
manna hafa verið á vinnualdri. bænda“ séu látnir ganga fyrir
Er það mikið áfall fyrir hvaða með inngöngu í menntastofnan-
land sem er, einkum þegar þess u‘- Næst kemur yfirleitt „skort-
er gætt, að iðnaður Austur-
Þýzkalands leið þegar vegna
skorts á vinnuafli. Fyrir um
það bil ári tilkynntu t. d. iðn-
yfirvöld landsins að gefnu til-
efni, að þá skorti rúmlega tutt-
ugu þúsund faglærða verka-
menn. Síðustu heimildir herma,
að nú sé þessi tala orðin allt að
fjörutíu þúsundutn.
Börnum mismunað
í skólum.
Algengust ástæða, sem fólk
ur á tækifærum að ferðast er-
lendis“ — og er þá oftast átt
við Vestur-Þýzkaland með orð-
inu „erlendis“. Það er kald-
hæðni örlaganna, að ráðstöfun,
sem gerð var til þess að draga
úr undankomumöguleikum
fólks, skuli nú vera ein aðal-
ástæðan fyrir flótta þess.
Þriðja ástæðan, sem fles'tir
nefna, eru pólitísk afskipti
stjórnarinnar og flokksins af
einstaklingum.
Hin síðari ár hafa austur-
þyzk yfirvöld gert nokkfar
Þessi bópur er eins dags „uppskera“, cf svo má að orði komast. Á aðeins einum degi árið 1953
forðuðu sér 3000 manns, en það ár börðu rússneskir skriðdrekar líka niður unpreistina i
A.-Þýzkalandi. Á síðasta ári flýðu að jafuaði 6000 manns á viku, og síðan 1945 hal’a 3,J iiiillj.
manna flúið Austur-Þýzkaland.
þetta gefur fyrir flóttanum, er j ráðstafanir, sem orðið hafa til
þess að draga eitthvað úr
flóttamannastraumnum. Þannig
| hefir t. d. verið dregið véruiega
úr útgáfu feröaleyfa til Vestur-
i Þýzkalands. Árið 1958 fengu
aðeins 57.500 Austur-Þjóðverj-
ar leyfi til að fei'ðast yfir til
Vestur-Þýzkalands, en árið áður
höfðu 227.000 fengið slík leyfi.
Árið sem leið mun fjöldi slíkra
leyfa hafa verið eitthvað undir
50.000.
Flótti er glæpur
að lögum.
| Þá var það í desember 1957,
1 að stjórnin birti lög, þar sem
1 „Republikflucht“, eða land-
flótti, er talinn glæpur og heim-
ilað að í-efsa fyrir hann tins og
, landráð. Þetta á ekki aðeins við
um þá sem gera tilrarm til að
flýja, heldur og vini þeirra og
fi'ændfólk, sem veitir þeim ein-
hverskonar aðstoð —• jafnvel
með þögn — og má dærna það
í allt. að þriggja ára fangelsi
I og þrælkunarvinnu. Dæmi eru
! jafnvel til að dauðarefsing hafi
1 verið beitt fyrír flótlátilraunír.