Vísir - 18.07.1961, Blaðsíða 4

4
VISIB
Þriðjudagur 18. júlí 1961
Andafundur
(fyrir neðan heiði)
Bóndinn stóð fyrir durum
úti og horfði yfir ríki sitt,
þegar við komum í hlað, síð
dags. Hann heitir Ólafur
Jónsson og ríki hans Alfs-
nes, ,,fyrir neðan Heiði“. og
við erum komnir hingað á
andafund.
— Já, komið þið hetilir og
sælir og gerið svo lítið að
ganga í hreysið, segir bóndi.
— Þakka fyrir, en við er-
um komnir á andafund og
væri bezt að fá hann sem
fyrst. anzar einhver.
— Ég vona bara, að það
sé enginn asi á ykkur og
gefist tími til að hella á
könnuna. Annars skuluð þið
hafa það edns og ykkur hent-
ar, piltar. Þið voruð vænir
að koma. Maður stendur
alltaf í einjiverju stússi, og
það var eitt vikublaðið í
Reykjavík að hnýta í mig
eða öllu heldur lánardrottna
mína í vetur út af því, að
ég fékk lán í Framkvæmda
bankanum í þeim tilgangi
að koma upp andabúi í stór-
um stíl og jafnvel með út-
flutning á andakjöti fyrir
augum. Það verða auðvitað
alltaf deildar meiningar
um nýjungar og nóg af tor-
tryggni, en ég þykist hafa
nökkuð fyrir mér í því, sem
ég er að gera.
— Hvað hefurðu fyrir
þér, hvað kom þér til að
ráðast í þetta?
— Það skal ég segja ykk-
ur. Þið kannist við B,illed
bladet danska, asskoti
skemmtilegt myndablað o.c
greinargott. Ég sá í blaði
þessu í fyrra myndir og
gredn um danskan bónda
sem átti reyndar jafnmarg-
ar kýr í fjósi og ég. 40. Hon-

sjálfan mig: Getur þetta
ekki alveg eins blessast hér?
Og ég skellti mér út til Dan-
merkur að kynna mér þessa
fuglarækt og rekstur slíkra
búa. Kom heim gallharður
í því að koma þessu á fót.
Ég kom með egg, sem ég
keypti úti, og svo sendi ég
sýnishorn af kjötinu út,
hafði komizt j samband v;í
allar jarðir og læknar banna
því að éta kjöt — nema
fuglakjöt. Það þola allir. Og
kjötið af þessum andateg-
undum er ljúffengis herra-
mannsmatur, hentar börn-
um og gamalmennum og
öllu þar á mill.i. Ég skal
senda ykkur önd fyrir jólin,
og þá sjáið þið. hvað ég
meina.
Ólafur Jónsson.
um datt í hug að reyna við
andarækt. Og þetta bless-
aðist svo vel, að á stuttum
tíma var hann farinn að
græða svo á þessu, — hafði
selt endur fyrir 4 milljóndr
króna — að hann sá sér
þann kost vænstan að fækka
kúnum niður í 16. Hann
hafði sko trú á andarækt,
kallinn sá. Nú, það er ekki
að orðlengja þetta. Ég spurði
gistihús í tveim borgum
Frakklands, París og Borde-
aux, sem líkaði vel og eru
'reiðubúin að kaupa af mér
andakjöt, ef ég get séð þeim
fyrdr 500 öndum á viku
reglulega. Og ef allt fer að
vonum, sem mér þykir lík-
legt, verður framleiðslan
komin í fullan gang að ári,
þá byrja ég útflutning til
þessara borga. Það ér sko
hægt að afla gjaldeyris með
fleiru en fiskflökum og
kindakjöti. Það eru auðvit-
að möguleikar um sölu við-
ar en í París og Bordeaux.
Ég hef sannfrétt, að í Vest-
ur-Þýzkalandi gefa þeir 3
mörk og 10 pfenninga fyrdr
pundið af Pekingönd. Mest
er eftirspurnin eftir ljósu
andakjöti, bæði í Frakk-
landd og Englandi, og til að
tryggja þa#,* ætía ‘ ég‘ ‘að
blandá saman íýMm^guhd-
um af öndum, Peking og
Oldsbury, það líkar bezt.
Þið sjáið það, piltar, að eft-
irspurn fer sívaxandi eftir
fuglakjöti, og ber margt til.
Fólk þjáist af magaveiki um
Fossvogur jafnstór
miðborg Kaupmanna
hafnar.
Frétt í B.T. um skipulags-
saiiikeppni þar.
í danska blaðinu B. T. er
skýrt frá því nýlega, að um 20
danskir arkitektar muni taka
þátt í samkeppni þeirri, sem
Reykjavíkurbær efnir til um
skipulag í Fossvogi. — Auk
danskra arkitckta taka þátt í
samkeppninni arkitektar frá
Svíþjóð, Noregi og Finnlandi
auk fslendinga.
Þetta er stærsta samkeppni,
sem hingað til hefir farið fram
á Norðurlöndum og verðlaunin
eru einnig þau hæstu, sem í
boði hafa verið. Verðlaunin eru
eftir því sem segir í hinu
danska blaði rétt um 350.000
íslenzkar krónur, þar af fer
helmingurinn í fyrstu verðlaun.
Svæðið, sem skipuleggja skal,
er um 452 hektarar, eða álíka
stórt og öll miðborg Kaup-
mannahafnar, að Kristjánshöfn
meðtalinni.
Þarna á að skipuleggja full-
komið úthverfi með verzlunum
skólum, kirkjum, barnaleikvöll-
um, bókasafni, leiksvæðum og
samkomuhúsum, auk íþrótta-
leikvangs og almenningsgarða.
Það sem einkum vekur at-
hygli Dana á þessari sam-
keppni, er hve mikils er
krafizt af bílastæðum. í út-
boðslýsingunni er gert ráð
fyrir því, að 2 bílar séu á
hverjar þrjár íbúðir og í
verzlunarhverfum er gert
ráð fyrir, að eitt bílastæði
sé á hverja 50 fermetra, sem
búðin þekur. Til samanburð-
ar má geta þess, að sömu/
kröfur í Danmörku eru eitt J
stæði á hverja 100 fermetra.’
Annað, sem vekur athygli^
Dana er það, að krafizt er eins
skóla á hverjar 1200 íbúðir og
barnaleikvangs á hverjar 1000,
Ekki eru nærri svo miklar
kröfur gerðar í Danmörku, en
það kemur meðfram af því,
segir B. T., að í Danmörku er
fjölskyldustærð ekki eins mik-
il og á íslandi. f þessari frétt,
sem hér er stuðzt við er enn-
fremur fjölyrt nokkuð um
stærð íbúða hér og sagt, að,
íbúðastærð hér sé mikið meiri)
en í Kaupmannahöfn, eða Dan-e
mörku yfirleitt.
Svo förum við að skoða
andabygginguna, sem Ólaf-
ur hefur í smíðum, ednlyft
hús og óskapleg lengja, sem
við hérna í frystiklefanum.
Þangað fara skrokkarndr
innpakkaðir, kjötið má ekki
dökkna. Það er ekki form-
andi að eiga vdð þetta öðru-
vísi en hafa frystihús við
höndina, það er höfuðatriði,
sagði sérfrseðingur mér, og
ég leita álits sérfræðinga um
allt þessu aðlútandd. Þá er-
uð þið nú búnir að sjá her-
legheitin. Þetta er ekki hátt
í loftinu, en þetta er orðið
fjandd dýrt Ætli sé ekki bú-
ið að losa nálægt milljón í
það? En það á líka að gefa
af sér, á 4. þús. fugla í tak-
inu, 500 afgreiddir á viku
fyrir bednharðan gjaldeyri.
Það er ekki lengi að hvérfa
hundrað þúsundir, þegar ver
í
er reyndar bráðum fullgert,
enda þótt ekki hafi verið
byrjað á því fyrr en í febrú-
ar s.l.
— Já, þetta er skrítið hús,
kallar mínir, segir Ólafur.
Það er 80 metrar á lengd.
Ætli það sé ekki lengsta hús
á fslandd, það mætti segja
mér það. Hérna hef ég skrif-
stofu í öðrum endanum. Þá
kemur herbergi með útung-
unar. og klakvélum, full-
komnustu danskar vélar.
Svo kemur meginhluti húss-
ins sem skiptist í 8 báta.
Ég set ungana nýfædda í
fremsta básinn og þar eru
þeir eina viku. Síðan fara
þeir í þá næstu og svo koll
af kolli. Þið ættuð að sjá,
hvað þeir eru fljótir að
vaxa, aldir á grasi og korni
til helminga. En svo þegar
greyin koma úr síðasta básn-
um, fullorðnar endur á 8
vikum, þá eru þeirra dagar
taldir Hérna komum við í
sláturklefann, og þar er
þeim stútað með raflosti.
Allt verður að gera eftir
kúnstarinnar reglum til að
geðjast smekk þeirra í út-
landinu. Svona verður þetta
óaðfinnanlegt. Svo endum
Efra sést andahúsið, 80 metra lengja, nera: Brot af anda-
fundinum fyrir neðan Heiði.
ið er að byggja vandað hús,
allt eftir settum reglum. En
ég hef ekki verdð svikinn á
virihunni. Hef verið afskap-
lega heppinn með menn,
hörkuduglegir og vandvirk-
ir. Þeir hafa lagt nótt við
dag upp á síðkastið til að
hespa þetta af fyrir mig sem
fyrst. Þetta er alveg aS
komast í gagnið. Svo ræð ég
hingað dánskan sérfræðing
til að sjá um þetta. Ég hætti
mér ekki fyrir mitt litla líf
að bardúsa við þetta sjálfur.
Engin mistök mega ‘edga sér
stað, því að mikið ér í húfi, (
piltar, og komið nú inn í
bæinn til að væta kverk-
arnar.
Þegar við erum setztir inn
í stofu, hefur einhver orð á
því, hvað Ólafur edgi þar
myndarlegan útvarpsfón, og
hann segir: Kannski ætti ég
að spila fyrir ykkur á
grammófóninn. Setur svo á
hann nokkrar plötur' en
hefur sýnilega annað íyrir
stafni en dútla við slíkt að
staðaldri. Ég vil nú helzt
heyra íslenzkar plötur, ef
ykkur væri sama, segir
hann, og svo syngur grammó
Framh. á 5. síðu.